P(§ g]©BO(§ ©QiM{^(d] Sjaak Wolfs
H ij noemt zich de 'onderste' in dienst van de club. Sjaak Wolfs is materiaalman van Ajax. Sinds kort heeft hij
er een taak bij: de begeleiding van jonge profspelers. Een portret van een gewone man met een groot gevoel
voor kleine dingen. 'Ik ben de barometer van Ajax.'
'De stratenmakers van de gemeente zitten op een krukje. Dat moet van de verzekering. Wij lagen op onze
knieën met een stuk autoband om tegen de reumatiek. Regende het, dan moest je de meters naderhand
inhalen.' Je gelooft het bijna niet, maar er is een tijd geweest dat Sjaak Wolfs (68) geen materiaalman van
Ajax was. 'Ik kom uit een echt stratenmakersgezin.'
Hij doet niet geheimzinnig over zijn eenvoudige afkomst. 'Ik ben opgegroeid tussen de arbeiders, fijne mensen
die met de handen hun centen moesten verdienen.' U zeggen of meneren hoeft niet tegen hem. Het zijn
overbodige formaliteiten waaronder hij zich ongemakkelijk voelt. Zeg maar Sjaak, het maakt niet uit of je jong
of oud bent.
Zijn ouderlijke huis stond in Oost, een 'heerlijke buurt', waaruit hij nooit is weggegaan. Sjaak was de jongste
uit een gezin van zeven kinderen en neemt een voorbeeld aan zijn ouders. 'Grandioze mensen waren dat die
ontzettend konden incasseren en ik nooit heb horen zeuren. Dat is mijn stimulans. Als ik het in mijn rug heb of
moe bent, dan zeg ik tegen mezelf: wat ben je toch een sijbelaar. En dan ga ik hup weer aan de slag.'
De generatie van zijn ouders verdient veel respect. 'Ze hebben het land na de oorlog omhooggetild. De
meesten zitten nu in tehuizen of liggen, we moeten het zachtjes zeggen, met K. Dat trek ik me aan, dat
hebben die mensen niet verdiend.' Ze worden te veel aan hun lot overgelaten door hun kinderen, die allemaal
de stad uittrekken. Wat zou hij graag willen, dat er meer naar de ouderen omgekeken werd.
Niet dat hij dit de jongeren kwalijk neemt. 'Ze groeien op in een bikkelharde samenleving. Er is weinig liefde
meer tussen mensen. Hoe vaak vraagt iemand nog gemeend hoe het me je gaat? Doe je aardig, dan wordt
het vreemd gevonden. Is je niet die rotblik opgevallen waarmee een heleboel mensen rondlopen? Het is net of
ze eikaars vijand zijn.
Dertig jaar geleden werd Sjaak gevraagd materiaalman van Ajax te worden. Nee, een transfersom hoefde niet
te worden betaald en er kwam geen zaakwaarnemer aan te pas. Er breekt een glimlach door op zijn gezicht.
'Bij de club was er nul komma nul gulden, de centen kwamen naderhand pas.' Sjaak was op dat moment
fitter, 'ik laste en soldeerde buizen', bij de gemeentewaterleidingen. Het werk bij Ajax deed hij in het begin in de
avonduren.
Het vak leerde hij in de praktijk. Sjaaks kennis van de schoennop is befaamd. Hij weet exact wat voor noppen
op welk veld geschikt zijn. Bolletjes voor het modderveld van AZ, lage noppen voor een hard kleiveld. Hoge
noppen voor de doelman en verdedigers ('om te kunnen kappen'), glijdende voor aanvallers. Hoe nietig het
ding ook is, een nop heeft een belangrijke functie. Hij klopt op tafel om de boze geesten op een afstand te
houden. 'Ik word nooit verrast door het weer, veld of materiaalpech. Al die tijd heb ik geen blunder gemaakt.'
Er is nooit een camera bij, maar ook de materiaalmannen van de clubs overhandigen elkaar vaantjes. Sjaak
beschouwt hen niet als tegenstander. 'Ik nodig ze in mijn hok met spullen uit. Krijgen ze een rondleiding.' Soms
gebeuren er andere dingen. Sjaak begint te lachen en maakt het gebaar van het achteroverslaan van een
Pagina 13
De Meersche Helden 2008
