VOORZITTER
Afscheid nemen van iemand die je niet graag mag is makkelijk, afscheid nemen van iemand die je na
aan het hart ligt, kan daarentegen soms zeer zwaar vallen. Zo kan ik mij indenken dat de redactie van
dit fanzine, dat ik zo graag lees, het zeer moeilijk heeft met mijn nakende afscheid. Toch wil ik bij deze
de geruchten bevestigen dat dit mijn laatste column voor De Ajax Ster is. De redactie en ikzelve zijn er
helaas niet uitgekomen. In de keiharde voetbalwereld is geen plaats voor sentimenten, slechts
zakelijke overwegingen gelden nog. Hoewel het columnistschap van DAS voor mij een jongensdroom
was die uitkwam, betekent het feit dat de redactie niet aan mijn financiële wensen tegemoet kon
komen voor mij, dat de waardering die ik zo van harte verdien niet aanwezig is. En dat terwijl ik mij
voor DAS evenals voor het supportershome altijd volledig heb ingezet. Dit zal dan ook mijn laatste
bijdrage aan dit blad zijn. Ik weet dat hiermee veel lezers benadeeld worden, aangezien ik het blad
van het laatste beetje humor beroof, maar mijn keuze staat rotsvast.
Vanaf deze plaats wil ik toch enige woorden wijden aan het zogenaamde kort geding. Zoals u weet,
heeft communicatie bij mij altijd hoog in het Ajax-vaandel gestaan. Ook met de DAS-redactie heb ik
altijd het genoegen gehad een goed contact te onderhouden. Uit het feit dat ik de helft van de redactie
bij voornaam ken, blijkt de innige relatie die wij al deze jaren onderhouden hebben. Regelmatig zeg ik
dan ook tegen de redactie: "kom effe langs". Door al mijn drukke bezigheden naast Ajax ben ik
overdag niet altijd thuis en ik heb daarom voorgesteld op de rechtbank aan de Parnassusweg af te
spreken. Vervolgens wordt dit door de heren van de media volledig uit zijn verband gerukt.
Tevens wil ik mijn ongenoegen kenbaar maken over het feit dat een deel van de redactie het schijn
baar nodig vond met baarden op ons onderonsje te verschijnen. Dit is werkelijk Ajax-onwaardig. Ik
herhaal nog maar eens de twee gouden regels van onze mooie NV: een Ajacied trekt zijn jasje niet uit
en laat zijn baard niet staan. Een beetje meer respect zou u sieren heren! Tevens wil ik ten zeerste
tegenspreken dat er sprake is van een verstoorde relatie tussen mij en een gedeelte van de fans. Uit
het feit dat veertig F-Siders de moeite hebben genomen mij moreel te ondersteunen tijdens het kort
geding blijkt wel hoe goed mijn relatie met de fans is. Bovendien hebben nog eens 42.000 seizoen
kaarthouders geen enkele sympathie voor DAS laten blijken, waardoor ik ervan uitga dat deze
mensen volledig aan mijn kant stonden.
Dat in sommige media op welhaast satanische wijze wordt bericht dat ik geen gevoei voor humor zou
hebben, doet mijn Ajax-hart pijn. Ik vind dit werkelijk een gotspe. Heb ik niet voldoende aangetoond
over een overweldigende portie humor te beschikken door in het programma van de onvolprezen heer
Spaan onze mooie club volledig belachelijk te maken? Dat mijn gewaardeerde vriend jorien niet in
persoon verscheen, maar een dubbelganger stuurde, toonde maar weer eens aan dat humor een
typische Amsterdamse trek is. Naast het optreden in Studio Spaan valt eigenlijk mijn gehele periode
als voorzitter te kenmerken als humoristisch. De overgang naar de Arena, de beursgang, vier trainers
in vier jaar, de hilarische deelnemingen in Oegandese en Papua-Nieuw-Guinese clubs, het aanstellen
van leo beenhakker als technisch directeur zijn slechts enkele grappen en grollen waarvan de echo
nog jaren in ons mooie stadion zal doorklinken. In de loop der jaren heb ik hierover veel dankbrieven
van supporters mogen ontvangen.
Ook over de actie in Heerenveen wil ik nog iets kwijt. In diverse publicaties wordt verontwaardigd
geschreven dat ik mijn schoonvader heb meegenomen naar deze wedstrijd. Wat ik nergens lees is dat
ik mijn andere twaalf schoonvaders en de vaders van mijn mattresses niet heb meegenomen. Laat
staan hun moeders. Zou ik wel zo gehandeld hebben dan zouden de beschikbare vijfhonderd kaarten
niet voldoende zijn geweest. Met mijn onbaatzuchtige gedrag heb ik de actie gered.
Tot slot wens ik u nog heel veel plezier in mijn laatste maanden als voorzitter. Ik hoop dat u er net zo
van zult genieten als van de afgelopen twaalf jaar.
Michael van Plaag
57
