Een witte
vlag met
rode baan
golft zacht
heen en
weer in de
meiwind
Roy richt zich op en wil in een vloeiende beweging gaan
staan, maar hij wankelt en laat zich ruggelings op bed vallen
met zijn handen tegen zijn slapen. Een bonkend gevoel steekt
de kop op. 'Fuckall thatzucht hij, 'de verwoesting is
compleet. Als ik me te snel beweeg, beukt alles na in mijn kop.
Ik kan ook in bad pissen, dat is dichterbij.' Langzaam kruipt hij
over de vloer naar de kleine badkamer die is ingebouwd in zijn
slaapkamer. Voorzichtig stapt hij over de rand van het bad en
laat meteen zijn overvolle blaas leeglopen, over zijn voeten.
Hij kijkt naar zijn lui die nog dik is van de slaap. Wanneer hij
het velletje over de eikel trekt, wordt de straal dunner en dreigt
alle kanten op te gaan. 'Het is onnatuurlijk om zo te pissen,'
denkt hij verbaasd, 'het is net of je niets meer voelt. De
bevrijding is veel minder. Joden die besneden zijn, zullen nooit
weten hoe lekker het is om te pissen als je hoognodig moet. En
nu zit ik met de troep.'
Hij gaat op de rand zitten, pakt een flacon Cool Morning van
Davidoff en wast z'n voeten. 'En hop, schoon,' grijnst hij.
