'Als Van Gaal
zijn kop kaal
laat scheren
is-ie Kurtz'
terde hersenen hem een seintje dat zijn blaas op springen
staat, en is hij weer wakker. Maar voor opstaan heeft hij
geen energie. Opnieuw ziet hij de droombeelden voor zich.
Kolero de bolero, het was waanzinnig echt. Maar hoe kan je
nu voetballen zonder voeten? Die Van der Ende begrijpt echt
geen klote van het spelletje. Maar zag ik het op tv of stond ik
op de staantribune? Nog even en ik ben het kwijt. Alles wat
ik ooit heb gezien, zit verstopt in mijn hoofd, ik kan er alleen
niet bijkomen.'
Roy draait zich weer op z'n rug om de druk op z'n blaas te
verminderen. Hij heeft het gevoel of er een op hol geslagen
draaimolen tekeer gaat in zijn kop. 'Ik kan me niets meer
herinneren,' stelt hij vast. 'En ik heb een ontzettend droge
bek. Nu moet ik actie ondernemen. Shit.'
Hij blijft liggen, wrijft langdurig in zijn rode ogen en kijkt
wazig voor zich uit. Aan de muur tegenover zijn bed hangt
een levensgrote poster. Een rivier kronkelt door de Mekong-
delta. Een grote, opkomende zon doemt op boven het water,
ochtendnevel geeft de zonsopgang een dromerige sfeer. Een
gesloten formatie Huey-gevechtshelikopters doorklieft de
oranje gloed. In wilde witte letters staat eroverheen gekalkt:
Apocalypse Now!
Hij hoort de stem van Jim Morrison die The End zingt. Hij
ziet de wieken van een heli langzaam veranderen in een
draaiende propeller aan het plafond van zijn kamer. Hij
denkt: 'De film is begonnen. Ik sta op, til met een pink
een luxaflexje op en kijk naar het straatrumoer onder mij.
Ik neem een slok lauwe whisky en mompel in mijzelf
Amsterdamshit. I'm still only in Amsterdam.' Roy grinnikt
en denkt: 'Als Van Gaal zijn misvormde kop kaal laat
scheren, is-ie Kurtz geworden. Walter Louis Kurtz. Dan laat
hij elke kritische journalist onthoofden.'
Weer ziet hij droombeelden voor zich. Het felgekleurde
programmaboekje met de kleine foto's, en Beenhakker die
hem niet wisselde, terwijl hij geen bal goed raakte. Dan
hoort hij het gedreun van een langsrazende tram en is hij alle
beelden kwijt. 'Kut, ik ben vergeten de ramen te sluiten,'
denkt hij. 'Nu ben ik wakker geworden van die teringtram.
Wat een klotestraat is dit.'
52
