Van der Vaart verkopen, F-Side gaat slopen! »Q- t 11 Overpeinzingen rond de jaarlijkse aandeelhou dersvergadering. Ajax heeft er een handje van zijn grootste talenten voor weinig geld te verkopen en op die manier zichzelf af te snijden van de weg naar internationaal succes. Meer dan eens heeft de F-Side, overigens zonder enig succes, geprotesteerd tegen dit kortzichtige beleid. Ray Clarke, Simon Tahamata en Ruud Geels zijn voorbeelden uit de begintijd van de F-Side. Jesper Grankjaer en Shota Arveladze zijn voorlopig de laatsten in deze lange rij spelers. Bij hen was er echter weinig protest, omdat ze niet echt heel populair waren. Dat was bij de eerstgenoemde spelers wel anders, zij waren regelrechte publiekslievelingen. Nu loopt er bij Ajax ook weer zo'n speler rond en dan gaat het natuurlijk om Rafael van der Vaart. Je kan Studio Sport niet aanzet ten of Flans Kraay sr. vraagt zich alweer af hoe lang Ajax dit talent nog vast kan houden (om even aan te geven hoe groot het cliché inmiddels al is). De telefoon schijnt de hele dag rood te staan van de clubs die naar zijn prijs informeren. Dat Ajax dit keer het volle pond gaat incasseren staat ook al vast, want Van der Vaart heeft een contract tot 2006 en dat moet worden afgekocht. Bij een normaal beursgenoteerd bedrijf zou men reikhalzend uitzien naar het verkopen van zo'n vette vis. Leuk voor de aandeelhouders. Voor een voetbalclub ligt dat anders. Een professionele club bestaat bij de gratie van de mensen die in het stadion komen kijken. In feite brengen zij samen het salaris van de spelers op. Dat daar ook sponsors bij horen die voor wat extra geld een aparte behandeling verlangen, het zij zo. Eigenlijk mag je, net ais de andere toeschouwers, niet meer van je club verlangen dan dat de spelers hun stinkende best doen. Een nederlaag zou ondanks kaviaar en champagne net zo hard aan moeten komen, maar voor degenen die het consumeren geldt dit doorgaans niet. Maar dit terzijde. Waar het om gaat is dat de dag dat Ajax Rafael van der Vaart van de hand doet, hoe dan ook steeds dichterbij komt. De kans dat het bestuur dit doet om de jaarcijfers een florissanter aanzien te geven is groot. Een situatie als bij De Boertjes (lang genoeg met succes bij dezelfde club gespeeld) zal niet ontstaan, Rafael zal lang voor dit moment weg zijn. Eigenlijk kan dat niet. Het kapitaal van een club hoort op het veld te staan, het is immers het kapitaal van de betalende bezoekers en sponsors. Vette vissen hoor je dus niet te verkopen. Zeker niet als ze bij Ajax nog geen sportieve successen hebben behaald. Dan krijg je altijd te weinig. Ten eerste de gederfde inkomsten van niet behaalde successen (m.n. uit de Champions League), omdat toekomstig sterspeler Rafael van der Vaart te vroeg is verkocht. Ten tweede omdat spelers met een mooie erelijst meer geld opbrengen. Het mes snijdt dus aan twee kanten. Op korte termijn geldt echter dat de aandeelhouders rendement verlangen voor hun investeringen en dat er in een contract bepaald is wat Rafael van der Vaart moet kosten als hij door Ajax verkocht wordt. Dat bedrag biedt blijkbaar meer houvast dan wat iedereen inmiddels weet: hij is een uitzonderlijk talent, daarvan lopen er niet zoveel 46

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 2001 | | pagina 46