Verstrikt in de voetbaljungle Maandag 29 oktober was Bobby Haarms te gast in het Parooltheater voor een vraaggesprek met vaste interviewer Klaas Vos. Het piepkleine theatertje was met zo'n 30 belangstellenden geheel uitverkocht, waardoor een deel van de aanwezigen een staanplaats kreeg toegewezen. Zonder dat iemand er iets voor hoefde te doen heerste er vanaf de aftrap een aangenaam intiem sfeertje. Klaas Vos, zeg maar een Billie Turf op leeftijd (en Ajax-lid en ex-voorzitter van de Bobby Haarms-fanclub), leidde de Heer van De Meer langs een aantal actuele en minder actuele gespreksonderwerpen: de combinatie van roken en voetbal door de jaren heen, kunst en echt gras, de jeugdopleiding, de hersteltrai ning, de mentaliteit van de hedendaagse profvoetballer en de verhuizing uit De Meer. Bob stak zijn kritiek (waar dat zo uitkwam) niet onder stoelen of banken, maar woog zijn woorden. Het gras is nu goed, waarom hebben we nu ineens kunstgras nodig? Bob wist het ook niet. Er is veel geld mee gemoeid en dat is tegenwoordig ook belangrijk. Terwijl Bob de zaal onderhield over de zorg voor het gazon, klonk er plotseling een stem als in whisky gedrenkt schuurpapier achter uit de huiskamer: 'Je ken toch klune.' Nogmaals klonk de stem: 'Je leg gewoon een kleedje over dat veld.' Menigeen vroeg zich af welke dronkelap het theater was binnengedrongen. Het bleek echter een bekende van Bob, niets aan de hand dus. Hierna kabbelde het onderhoudende gesprek zonder verdere incidenten naar zijn einde. De gastheer was aardig voor zijn gast en maakte het hem nergens lastig. Co is een ander soort trainer en daarmee was de kous af. Ook de beursgang liet Bob koud, want daar had hij toch geen verstand van. Het prettige van zo'n klein knus theater is dat degene om wie het allemaal gaat na afloop gewoon in de 'zaal' aanwezig is. Je kan wat met hem drinken en hem eventueel nog iets vragen dat de interviewer vergeten was. Bijvoorbeeld wat hij vindt van het verdwijnen van het oude logo. En als hij dat een doodzonde vindt, waarom hij dan toch met een speldje met het nieuwe embleem loopt. Ook al is dat het speldje van zijn erelidmaatschap. Dat had hij mooi kunnen weigeren om deze schending van de club aan de kaak te stellen. Bob werd gespaard en niet al deze gewetensvragen werden hem gesteld. Nadat er nog wat goede herinneringen aan Kopenhagen waren opgehaald, volgde in de Tara nog een verhitte discussie over de ongestelde vragen. Moeten mensen als Bobby Haarms (ten koste van zichzelf) actie ondernemen tegen misstan den binnen de club? Mag je het ze kwalijk nemen als ze hun eigen positie niet in gevaar willen brengen? Daarbij is het maar de vraag hoeveel macht ze hebben. David Endt zal het met het verdwijnen van het oude embleem ook niet eens zijn, maar hoor je hem erover? Het zal als Ajax- lid niet meevallen daartegen in opstand te komen. Je wordt in het ergste geval uitgekotst en buitengesloten. Maar is het niet juist zo dat als Ajax je leven is, je in verzet zou moeten komen tegen alles binnen de club waar je het niet mee eens bent? We werden het niet eens en uiteinde lijk verliet de een na de ander toch lichtelijk geïrriteerd het etablissement voor de laatste tram of de fiets. (Xj.vXjv:; 42

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 2001 | | pagina 42