financieel opzicht dan" (er volgt een vreemd
kirrend lachje).
Begripvol hummen we mee en schrapen de keel
voor onze volgende vraag.
"Zeg snaveldonk, waarom heb jij je altijd voor
het karretje van de scf laten spannen? Hadden
ze je zo in de tang dat er geen weg meer terug
was?"
Minutenlang geen reactie, dan vervolgt
Snaveldonk in een laag tempo.
...ik kon geen kant meer op. Op straat was het
levensgevaarlijk, dus liep ik elke dag op de
loopband van dat verdomde sportzaaltje in het
hotel. Het werd een hel, want die sportinstructeur
zette de band telkens een tikje harder. Ik voelde
mij als een rat in een tredmolen."
Een vreemd borrelend geluid vanaf de grond
trekt onze aandacht. Nu pas valt ons op dat de
gewraakte boekenschrijfster met haar harige
benen in een teiltje met water zit. Tussen de
kalknagels van haar hamertenen sist en borrelt
het alsof er een hevige chemische reactie plaats
vindt.
"Luister eens snaveldonk, je draait er
omheen, geef gewoon antwoord op...
...elke dag zat die kerel met zijn afstandsbedie
ning te spelen als ik op die band ging staan.
Opzij, opzij, opzij, hij liet die verdomde band
steeds sneller lopen. Geen moment kon ik het
tempo laten verslappen, want dan sodemieterde
ik met mijn naaldhakken achterover die band af
midden in de stelling met halters..."
En weer volgt een pijnlijke stilte, slechts het
geborrel van het water weerklinkt.
We proberen het weer: "Waarom ben je nu
gevlucht naar Nijmegen?"
...uren en uren heb ik dagelijks zo moeten
lopen. Op een gegeven moment had ik een
bereconditie en dacht de hele wereld weer aan te
kunnen...
We wisselen een veelbetekenende blik uit en
besluiten het over een andere boeg te gooien.
"Is je verhuizing de voorbode van een nieuwe
reeks boeken over voetbalhooligans?"
Bij het woord "hooligans" reageert snaveldonk als
door de bliksem getroffen. Zij veert overeind,
haar ogen beginnen te glimmen en het beven
stopt onmiddellijk. Even later springt zij uit haar
waterbak en gaat op zoek naar pen en papier en
memorecorder. De metamorfose is verbijsterend,
griezelig zelfs. Een herboren snaveldonk geeft
vanaf dat moment met vastberaden stem, haar
visie op de situatie in Oost-Nederland.
"De situatie hier is
ernstig, zeer ernstig.
Jullie denken toch niet
dat ik zomaar hiernaar
toe ben verhuisd? Het
wordt hoog tijd dat de
autoriteiten hier, zich
bewust worden van dit
probleem. Connecties
uit de hooliganwereld
hebben mij getipt dat het
hier broeit...
Wij veroorloven ons een snelle blik op het teiltje,
waar nog steeds wat naborrelt.
"Niemand wil het zien, maar het gaat hier in de
buurt bij Groesbeek binnenkort helemaal los. De
harde kern van Achilles '29, die als altijd op het
dorpsplein verzameld, wil revanche nemen op
die lui van De Treffers. Die zijn echt levensge
vaarlijk en willen altijd scoren, maakt niet uit
tegen wie. En het zijn geen kinderachtige
jongens hoor, de scf en de F-Side verbleken bij
dit soort gestoorden. Onbegrijpelijk dat de BVD
hier nog niet achteraan zit. Gelukkig ben ik getipt
en ben in beide kampen al geïnfiltreerd. Ik ben er
nog niet helemaal achter waar het uit de hand
gaat lopen, maar het zal of de derde of de zesde
heuvel zijn van de Zevenheuvelenweg.
Fototechnisch gezien komt de vierde heuvel mij
wat beter uit, maar dat probeer ik nog wel te
regelen.
"Wat? Regel je nog meer van dat soort
zaken?".
"Ja, natuurlijk. Mijn boeken moeten toch verkocht
worden? Ik zit toch niet voor de kat zijn viool te
schrijven? Goed, het kost mij wat fietskettingen,
molotovcocktails en wat mobieltjes zodat die
jongens kunnen afspreken, maar dat zie ik als
een investering. Fiscaal gezien trouwens ontzet
tend interessant. De aankomende rel levert mij
voldoende schrijfstof op voor minstens drie meter
boeken.
Ik zal het jullie nog sterker vertellen. Binnenkort
komen de eerste spaanplaten- snaveldonk-
boekenkasten uit, waar al mijn verzameld werk
precies in past. Tja, dat kost een lieve duit, maar
dat interesseert die hoolies, ik bedoel mijn lezers
publiek, geen snars."
"Zeg miezerige snaveldonk, solliciteer jij
eigenlijk niet nadrukkelijk naar een nieuwe
fatwah?"
Als dat zou kunnen graag, het heeft mij geen
windeieren gelegd.
43
