Stank voor dank
Afgestoten hoofdstuk
gekneusde pols. Die boekjes moest je wel afrekenen,
dat moest je toch ophoesten.
Er is ook fraude gepleegd door de een of andere gek
van ons. Die is er meteen uitgeschopt. Die had 200
boekjes voor zichzelf verkocht en verteld dat het
gestolen was. Maar toen gingen we de lege dozen
tellen en die klopten wel! Had hij niet aan gedacht.
Een ander verkocht die UEFA-cup boekjes voor ƒ4,-
in plaats van 3,50. Voor elk boekje stak hij dus vijftig
cent in eigen zak. Hij is er ook uitgeschopt. Afrekenen
en wegwezen.
Je kan niet zeggen dat we deel uitmaakten van de
Ajax-familie. Ze hebben evengoed wel ten kapitaal
aan ons verdiend. Het waren wel 6.000 boekjes per
wedstrijd. Nou reken maar na, maal ƒ2,35. Dat is toch
geen kattenpis? Maar ik voel me helemaal niet
misbruikt hoor. We waren zelf een familie, met die
suppoosten. Maakten we geintjes. Bert Haanstra
kwam altijd vast bij mij een boekje halen en als ik er
niet stond dan vroeg hij: 'waar is ie?' Altijd een
praatje, de vaste klanten kwamen altijd naar je toe,
ook al stond je er al laatste. Michael van Praag kwam
wel eens langs: 'En, gaat het met de verkoop?' David
Endt kwam bij me, een praatje maken. Maar sinds mei
'96, de laatste thuiswedstrijd tegen Willem II hebben
we niks meer gehoord, totdat iemand van ons ging
informeren hoe het nou zat. We hoefden niet meer te
komen en slechts één van programmaverkopers heeft
bij Gods gratie een vrijkaartje gehad om een voetbal
wedstrijd te bezoeken. Niet de openingswedstrijd,
want die was allang geweest. Nou, daar zakt mijn
broek van af. Ik wilde dus ook niets meer met Ajax te
maken hebben. Hoe je in '96 behandeld werd, na
zoveel jaar geld in het laatje gebracht te hebben. Dat
hadden we nooit gedacht. Ik ben ook wel in de Arena
geweest en dan zie je de supporters die in De Meer
waren en dan vragen ze: 'waar ben jij nou gebleven?'
Dan vertel ik het verhaal hoe Ajax dat heeft afgehan
deld. Iedereen vindt het schandalig.
Ze hebben wel geprobeerd ons opnieuw als verkoper
te strikken, maar toen hebben we met z'n allen nee
gezegd. Dat was het eerste jaar, met een Champions
League wedstrijd. Toen had je van die dure dikke
boekjes op A4-formaat en toen hadden ze verkopers
nodig.
Ik heb mijn oude boekjes weggedaan. Ik had er goud
geld voor kunnen krijgen. Ik had van elk seizoen de
boekjes. Ik had ze compleet vanaf begin jaren
zeventig. Vroeger stond er echt wel wat in. Eerst de
opening, dan kreeg je de tegenstander van deze keer,
op de middenpagina de opstellingen en dat soort
dingen en achterin de jeugd. Het was wel neutraal,
maar wel informerend. Ik heb ze gewoon in de vullis
bak gegooid. Ik heb het in een keer afgesloten. Dat
werkte zeer lekker, het luchtte erg op.
Tegenwoordig volg ik Ajax via de tv. De band is er
nog wel, maar de gezelligheid krijg je nooit meer
terug.
Een oud "Offtceel-" Programmaverkoper
31
