o
o
ZUFIAN
0
KI
c
o
WIJ VA
Je kunt vandaag de dag de voetbalbladen niet
openslaan of het geklaag komt je tegemoet. Ajax
zou niet meer de club zijn waarvoor het jonge
Nederlandse talent zijn kunsten wil vertonen.
Kreten als "te zakelijk" of "te onpersoonlijk"
voeren dan vaak de boventoon. Talenten als van
bommel, hofland of robben gaan dan ook aan
onze neus voorbij en tekenen, voor beide
partijen vaak, lucratieve contracten in "het
brabantse land", waar het leven veel beter zou
zijn.
Zakelijk gezien doet de philips sport vereniging
dit natuurlijk helemaal niet slecht. Wanneer één
van deze spelers verkocht gaat worden, wordt er
minimaal veertig miljoen bijgeschreven op de
bankrekening van psv.
Wanneer u het idee krijgt dat deze ontwikkeling
zich slechts voordoet op het moment dat de
spelers reeds de prof-status bereikt hebben, dan
zit u daar volledig naast. Ook bij de allerjongsten
zie je dat onze club zijn, bijna spreekwoordelijke,
aantrekkingskracht aan het verliezen is. Hoe valt
het anders te verklaren dat na een lange tijd van
hegemonie Ajax in twee finales van het landelijk
kampioenschap door Vitesse werd afgetroefd.
Dit werd heel lang voor onmogelijk gehouden,
maar de realiteit van vandaag de dag is dat ook
de Ajax-jeugd niet meer onaantastbaar is.
Zorgelijke ontwikkelingen dus, waarop niemand
een passend antwoord schijnt te hebben. Ajax is
een aantal jaren geleden een weg ingeslagen
waarop diezelfde weg zorgvuldig verborgen
wordt gehouden.
Toen ik een aantal maanden geleden de film
"Daar hoorden zij engelen zingen" had bekeken
bekroop mij bij een groot aantal scènes een
gevoel van walging. Niet vanwege de gênante
wijze waarop jonge Afrikaanse voetballers op
hun leeftijd gekeurd werden. Hoe moet je het
anders doen in een land zonder behoorlijke
registratie, waar elke jongen zegt "vorige week"
in die groep te zijn aangeland waarin je juist nu
wilt scouten?
Wat mij het meest tegen de borst stuitte was de
manier waarop Ajax met jongetjes tussen de acht
en tien jaar omgaat. Een pedagogische barbaar,
die we hierna "trainer" zullen noemen, vond het
klaarblijkelijk nodig een viertal voetballertjes in
het bijzijn van het gehele elftal volledig af te
zeiken. Het mooie toernooi in Barcelona zou aan
de neus van deze, toch al reeds afgeschreven,
jongetjes voorbij gaan. Dat de smakeloze
opmerkingen van deze "trainer" de waterlanders
snel naar boven deden komen, zal niemand
verbazen. Erger kun je een kind niet vernederen.
Toen vorig seizoen vlak voor de thuiswedstrijd
tegen feyenoord melding werd gemaakt dat een
elftal van E-junioren een prestigieus toernooi in,
naar ik meen, Firenze gewonnen had, ging een
siddering door het stadion. Oude tijden keren
weer terug moet eenieder gedacht hebben.
Juventus was in de finale met 4-0 weer richting
Turijn gestuurd.
Toevallig ken ik één van de spelertjes van dit
elftal.Hij komt uit een gezin waar ieder dubbeltje
meerdere keren omgekeerd dient te worden,
waardoor een retourtje Toscane onbereikbaar
ver is.
Terwijl onder een prikkende Italiaanse voorjaars
zon ouders van hun kinderen zaten te genieten,
zocht hij tevergeefs naar zijn vader.
Dit zijn slechts twee anekdotes, maar er valt
ongetwijfeld een dik boek te vullen met dit soort
voorvallen.
Bijna een eeuw lang is Ajax een warme club van
en voor het volk geweest, maar sinds het een
beursgenoteerd bedrijf is geworden, is van al dat
moois weinig meer over.
Net als bij de hoofdsponsor, ABN-AMRO, zijn het
slechts de aandeelhouders die tellen en is de
koers van de aandelen het enige instrument om
het wel en wee binnen de club te meten.
29
