van Eunen gaat diep
door mr. Ed Ad van Eunen}*^
DE ENVELOP VAN CO
Zomer 2001
Het is alweer zo'n vijf jaar geleden dat Ajax met
briljant vleugelspel het sterkste team in Europa
was. De euforie en de daarop volgende leegloop
waren voorspelbaar. De wanhopige pogingen
snel weer terug te keren naar de Europese top
ook. Zo waren er diverse nieuwe starts, een paar
vingers aan nieuwe trainers en ontelbare
aankopen. Het enige wat in al die jaren redelijk
overeind gebleven is, is het typerende systeem;
de inschuivende libero, vleugelspitsen en de
vierde middenvelder als schaduwspits.
Co is een man van ideeën, van nieuwe
vondsten. Daarnaast is Co ook extreem in zijn
opvattingen en is daarin rechtlijnig en vasthou
dend. Vorig seizoen tijdens Ajax-Willem II was de
oplettende toeschouwer getuige van de geboorte
van een nieuw Ajax-systeem. Na de ontmantelde
kerstboom medio jaren '80 achtte Co de tijd nu
rijp de voetbalwereld te verbazen met een
revolutionair meesterplan. Ajax moest gaan
voetballen als een envelop:
Vier verdedigers op een lijn, twee middenvelders
en daarvoor weer vier aanvallers die naast
elkaar op een lijn opereren. Bij balverlies moet
de envelop openen en zou er een hechte 4-4-2
formatie moeten ontstaan. Bij balbezit wordt de
envelop dichtgeklapt en zodoende ontstaat de
beschreven 4-2-4. Past goed in de traditie van
de club zullen we maar zeggen. Met dit speltype
gaat hij voorbij aan de door hemzelf vormgege
ven jeugdopleiding, waar alle teams nog 4-3-3
schijnen te spelen. Dit blijkt overigens ook uit de
gedane aankopen, maar dat terzijde. Adriaanse
wil geschiedenis gaan schrijven en wil dat
blijkbaar op een extremere en nog meer
gewaagde wijze doen dan Cruijff en Van Gaal
tezamen. Co wil met een team zonder routiniers
terug naar de Europese top. En op de lange weg
er naar toe gaat hij er vanuit dat zijn babes nu al
technisch, fysiek en tactisch superieur zijn aan
hun opponenten. Zijn uitspraken na afloop van
de thuiswedstrijd tegen Celtic verschillen niet
met die van Cruijff of Van Gaal toen die net
begonnen waren met het slijpen aan hun
systeem. Wat echter wel verontrustend is, is
dat ten overstaan van een uitverkocht huis drie
centrumspitsen op een ruimte van 5 meter vijfen
veertig minuten lang mochten aanmodderen en
over elkaar heen mochten struikelen. Hierdoor
ontstond een fatale vouw aan de rechterkant van
de envelop die niet meer werd gladgestreken.
Kreupel haalde het ongecoachte Ajax het einde
van de partij. Het blijkt dat nog steeds veel bij
Ajax afhangt van de bezetting van de vleugels,
welke bij de envelop onmenselijk zwaar belast
worden.
Hoewel de envelop een uiterst dubieuze spelop
vatting is, valt dit nog te verdedigen als individu
eel verder alle duels worden gewonnen. Ik ben
dan ook zeer benieuwd naar de opbouwende
inspeelpass van onze nieuwe snelle oosterse
juweel Trabelsi, God beter het, de "man of the
match" tegen Celtic. De enige die de komende
jaren het niveau aankan is onze eigen topper
Rafael van der Vaart. Eigenlijk is de net 18-jarige
het niveau van het huidige Ajax al ontgroeid. Ik
snap niet dat ze in Madrid zo zitten te slapen, hij
had al weg kunnen zijn. Ik knijp m'n billen nog
maar even samen dat ie nog een tijdje in
Amsterdam blijft.
Het zal u duidelijk zijn: ik word met het seizoen
hoopvoller over de afloop. Lekker gevoel om het
frisse Ajax weer te zien spelen. Ik denk dat we
het dit jaar, alles in ogenschouw genomen,
aardig doen als we Sparta net achter ons kunnen
houden. Thuis af en toe een potje winnen en uit
zo nu en dan een gelijk spelletje, ja dan doen we
het al erg netjes in het jaar van de envelop.
Herfst 2001
Co is een paar maanden op weg met het alleen
in zijn ogen briljante 4-2-4 systeem. Het is een
koude zaterdagochtend in oktober, er is de
avond ervoor thuis gelijk gespeeld tegen Fortuna
Sittard. De postbode loopt het erf van huize
Adriaanse op. Bij zich heeft hij een verfomfaaide
natgeregende envelop. U weet wel, maar dan
anders. Het is de envelop met daarin het congé
van Co. Gelukkig nog maar een paar maanden
te gaan, dan mag Ajax weer gewoon met drie
spitsen spelen.
Solis sacerdotibus, Ed Ad van Eunen
