Totdat het echte Oranjefeest losbarstte. Een
geheel verklede Nederlands-elftal-aap kwam
vergezeld door een hetzelfde team supportende
leeuw binnen stormen. Mijn angsten bleken
waarheid en het enorme ding dat de aap op zijn
buik droeg bleek een trommel van F-Side
omvang. Als ik niet beter zou weten, zou ik
vermoeden dat het brave heerschap stijf van de
speed stond. Met vervaarlijke zwaaien beukte hij
onophoudelijk op het gevaarte aan zijn buik,
helaas werd deze muzikant hierbij niet
gehinderd door enig ritmegevoel of muzikale
aanleg. Nog meer fans stortten zich op de
trommel, helaas liepen ook zij niet over van
talent. Met zachte drang en een hoop overre
dingskracht werd gelukkig de simpele ziel met
trommel de deur gewezen, zodat ik weer
ongestoord naar de bar kon.
Het stadion
Een half uur voor de wedstrijd leek het een wijs
plan om het Sony-stadion maar eens op te
zoeken. Voor even leek eindhoven een echte
voetbalstad, de weg naar het stadion was te
vinden door gewoon het gepeupel te volgen. Na
een vlugge ingangscontrole, het hek stond weer
eens open, moest het vak opgezocht worden.
De toegang tot vak VVV bleek te vinden door
een doodskist te betreden, een ervaring die de
trappenhuizen van de Arena een paradijs liet
lijken.
Na een flinke klim werden de tribunes bereikt en
het is eerder in dit blad gezegd, maar de
blokkendoos van de gloeilampjes is een lekker
stadion. Mooie steile tribunes, dicht op het veld,
een mooi veld en niet te veel poespas. Er bleek
een flinke verbouwing gaande, helaas willen de
slimme beleidsbepalers in eindhoven ook de
hoeken van de tribunes dicht maken. Persoonlijk
genoot ik gigantisch van de nu enorme open
hoeken in het stadion, even deed het me aan
een ander stadion denken. Gelukkig kon ik deze
gedachte snel van me afzetten, want het Sony-
stadion met De Meer vergelijken is werkelijk
heiligschennis. Het zal de alcohol geweest zijn
Carnavalsupporter of voetbalsupporter???
De wedstrijd
De meest uitgebreide samenvatting die ik kan
geven van de wedstrijd is de volgende: 4-0.
Waarom worden dit soort potjes nog gespeeld?
Het zijn slechts hinderlijke onderbrekingen van
het kroegbezoek van vele duizenden suppor
ters.
Sfeerbeeld
Het gewaardeerde Oranjelegioen liet zich van
zijn bekende kant zien. Een enkele uitzondering
op vak VVV daar gelaten, bleek elke lieve ziel in
het stadion weken voorbereiding op de zolder
kamer in Bovenkarspel achter de rug te hebben.
De meest ridicule kostuums passeerden mij.
Leeuwen, koeien al dan niet met MKZ en
molens bleken de favoriete supporteroutfits. De
duizenden 40+ huisvrouwen liepen uiteraard
allen in hetzelfde tenue als hun geliefde
mannen. Te veel vrouwen in een stadion is
gewoonweg geen goede zaak, te vaak hoor
je:"Oh-wa-tis- het-toch-weer-gezellug",
"Wanneer-gaant we-nou-waven, anders-is-dur-
niks-an" of "Hup-Marc-met-je-mooie-beentjes".
Ook de liederen die de jongens in het oranje tot
grotere prestaties moeten brengen deugen niet.
Het favoriete "Sta op als je voor Holland bent",
wordt onophoudelijk gezongen, maar even
zovaak een octaaf te hoog ten gehore gebracht.
Het geheel krijgt hierdoor een nogal jongens
koorachtige klank. Bovendien stonden er mijns
inziens weinig Hollanders in de vakken,
aangezien ik van de meeste accenten niks
begreep. Het enige dat vertrouwd aanvoelde
was het uitfluiten van Seedorf en het juichen na
een prachtige goal van Patrick.
Gelukkig bleek ook een wedstrijd van Oranje
slechts twee keer drie kwartier te duren en
mocht ik enigszins verward weer naar Mokum.
Ajax-NAC
Enkele dagen later mocht ik weer een stadion
opzoeken. Na voor het eerst het trappenhuis
van de Arena niet vervloekt te hebben, stapte ik
mijn eigen vak 128 op. Natuurlijk nog steeds ver
van het "veld" en Arenakaarten, maar toch
voelde ik me goed. Lekkere Noord-Hollandse
(nep)accenten, ongebruikte trommels en lage
gezangen.
Zeker toen Gekke Eddie begon te rennen en die
dronken mafkees de gracht insprong, voelde ik
me echt thuis. Tjonge, thuis in de Arena, waar
een uitstapje naar het Nederlands elftal al niet
goed voor is
47
