Bboys in be tara
rararararararararararararararararararrirrir
Met al die doordeweekse wedstrijden is het tegenwoordig een hele toer om de zondagmiddag zinvol
te besteden. Op zondag 29 april is dat echter niet moeilijk. Het is de dag van de Old Firm, de clash
tussen Rangers en Celtic. Al vier keer eerder dit kruisten de beide Schotse grootmachten de
degens, drie keer voor de competitie en één keer voor de FA-cup. Alleen de competitiewedstrijd op
Ibrox, de thuishaven van Rangers, eindigde in een overwinning voor de Rangers; verder bleven de
'Bhoys' aan de winnende hand. Ondanks dat er niets meer op het spel staat in de Schotse Premier
League, Celtic is de week daarvoor al kampioen geworden, blijft het een wedstrijd waar miljoenen
supporters in de hele wereld naar uitkijken. Zo ook in Amsterdam, waar diverse Ierse pubs
volstromen met blauw-witte maar vooral groen-witte fans. Eén van die pubs is de Tara, gelegen aan
het Rokin, waar voor een wedstrijd van enige importantie een groot tv-scherm uit het plafond wordt
getrokken en verder op een tiental tv's van gewoon formaat de wedstrijd kan worden gevolgd.
Ian
Ik ben aan de late kant, want de wedstrijd is al
begonnen. Ik heb afgesproken om Ian te
ontmoeten. Ian is een Engelse Tottenham-
supporter die tijdens de paar jaar dat hij in
Nederland werkte een fanatieke Ajax-fan is
geworden. Twee jaar geleden organiseerde hij
zelfs voetbaltrips voor Ajax-supporters naar
Tottenham. Vorig jaar verkaste zijn werkgever
echter naar Glasgow en verhuisde Ian naar de
stad aan de Clyde, waar hij Celtic als zijn
favoriete club adopteerde.
Het is gigantisch druk in de Tara. Ik loop de
diverse lounges door, de Tara bestaat uit vijf
gescheiden ruimtes, en vind Ian uiteindelijk
achterin de grote lounge. Hier zitten ongeveer
vijftig aan de uitdossing herkenbare Celtic-fans.
Een paar casual geklede Schotten blijken
Rangers-fans te zijn. Ondanks dat ze niet
bepaald vriendelijk tegen elkaar zijn, over en
weer worden de nodige schimpscheuten
uitgedeeld, accepteren ze elkaars aanwezig
heid.
Celtic speelt in de 1e helft iets beter dan
Rangers, maar de weinige kansen worden
broederlijk verdeeld. Hoewel de wedstrijd niet
groots is, voel je er een bepaalde spanning
vanuit gaan. De supporters in de Tara zijn
nerveus en daardoor ongekend rustig.
Gezongen wordt er niet.
Nu is het ook niet gebruikelijk dat er in de Tara
wordt gezongen. Een paar jaar terug was er
een avond dat er zowel een wedstrijd van
Celtic als van Arsenal werd uitgezonden.
Opkomend gezang van Celtic-fans werd toen
door het barpersoneel in de kiem gesmoord,
omdat ze bang waren dat de aanwezige
Arsenal-fans dit niet zouden pikken. Je moet
daarbij weten dat een groot deel van de door
Celtic-supporters gezongen liederen
'rebelsongs' zijn, die een nogal anti-Engelse
politieke lading in zich herbergen.
Corky
In de rust strek ik even mijn benen en loop in de
drukte mijn goede vriend Corky tegen het lijf.
Corky is een fanatieke Celtic-supporter uit
Glasgow, die vrijwel geen wedstrijd overslaat.
Dit weekend heeft hij echter gekozen om in
Amsterdam weer eens een Koninginnedag mee
te maken, het Utopia voor een aan drank
verknochte Schot. Afgelopen vrijdag was hij al,
in kilt naar Ajax-NAC geweest. Hij
verbaasde zich daar over de positieve reacties
op zijn traditionele Schotse kleding en sloot die
avond Ajax definitief in zijn hart. Tijdens Ajax-
NAC ontmoette hij drie andere Schotse
Celtic/Ajax-fans, die deze middag ook naar de
Tara zijn gekomen.
In de 2e helft sluit ik me bij Corky en zijn
maatjes aan. Celtic wordt steeds beter en de
Celtic-supporters, de 'Bhoys', om mij heen
steeds rumoeriger. Corky toont zijn vriendschap
aan mij door op een rustig moment keihard
'You german bastard'door de Tara te schreeu
wen als de duitse Rangers-speler jorg albertz
door het beeld schuift. Hij kent mijn gloeiende
hekel ten opzichte van onze oosterburen en
neemt mijn gelukzalige blik als een drug in zich
op.
