Zonder slof
of een oude voetbalschoen
DAS op onderzoek in de nieuwe kweekvijver van Ajax
Ajax slaat zijn vleugels uit. Nederland is al lang niet groot
genoeg meer, bedachten de beleidsmakers in de tijd dat er nog
wel gewoon van AZ en NEC gewonnen werd. Afrika moet de
nieuwe goudmijn worden van de challenger in de eredivisie.
Nieuwsgierig geworden door de bekerwinst van Ajax Cape Town
en de nostalgische sportkeuring in 'Daar hoorden zij Engelen
zingen', toog de DAS-redactie naar de westhoek van het
continent. Waar bekende voetballanden als Ghana en Nigeria de
Europese competities bevoorraden en waar kleinere staatjes als
Benin en Togo wachten op die ene zwarte parel. Weer eens wat
anders dan Banska Bystrica uit. En niet eens zoveel duurder
dan een colaatje in de Arena.
Het veld lijkt nog het meeste op de vacht van
een schurftige hond. Lelijke kale plekken
hebben zich ingevreten tussen plakjes groen en
bruin gras. Voor een geverfde nepmat boven op
een veel te dure parkeergarage was in Grand
Popo. Benin, geen geld. Net zo min als voor
voetbalschoenen, overigens. De gelukkigen
rennen rond op afgetrapte kicksen, de minder
gefortuneerden moeten het met sokken of op
blote voeten doen. Voor de enthousiaste spelers
uit de jeugd-competities van West-Afrika is dat
echter geen probleem. Je moet alleen op tijd je
blote voet wegtrekken, als iemand er met een
noppenschoen stevig invliegt.
Want op een vliegende tackle meer of minder
kijken de jonge Afrikanen niet. De spreekwoor
delijke ruwe diamantjes die de voetbalscouts
hier aan de lopende band ontdekken, zijn maar
moeilijk te vinden tussen het fysieke geweld dat
de jongens tentoonspreiden. Heel af en toe
slalomt een avonturier tussen zes verdedigers
door zonder een doodschop te krijgen. Om
vervolgens alleen voor de keeper de bal hard
over het muurtje achter de goal te vuren. Weer
geen nieuwe Kanu gevonden in het buurland
van Nigeria.
Misschien had de onfortuinlijke spits wel
gescoord, als hij zich voor de wedstrijd beter
had laten begeleiden door de plaatselijke
feticheur, de dorpstovenaar. Want het gebrek
aan gras, schoenen en zelfs talent kan in Afrika
ruimschoots worden goedgemaakt door hulp
van de natuurgoden. Benin is de bakermat van
de voodoo, de Afrikaanse godsdienst die
vertrouwt op de magische krachten van de
natuur. In tegenstelling tot de filmcliches van
speldenprikkende kwade tovenaars, wensen de
Beninese priesters hun tegen-standers geen
schade toe. Hier beroepen de voodoo-aanhan-
gers zich bijna uitsluitend op de positieve
machten. Ze worden er liever zelf beter van, dan
dat ze een ander in de modder trappen. Een
beetje volgens het principe van Johan Cruijff:
wie meer goals scoort dan de tegenstander,
heeft immers gewonnen.
Een paar honderd kilometer verder, in buurland
Togo, legt een tovenaar uit hoe de voetballer
voodoo in zijn voordeel kan gebruiken. In zijn
kraampje op de immense fetish-markt in Lome
liggen honderden dode dieren. Ingezwachteld in
mummificerende lappen en rijkelijk besprenkeld
met kippenbloed. Geen hulpstukken die snel
een weg zullen vinden naar de dokterstas van
Piet Bon of het materiaalhok van Sjakie. Maar
wel onmisbaar voor een goed resultaat tussen
de krijtlijnen in Afrika, bezweert de feticheur.
Fred Grim kan zijn veelbesproken kauwgum
30
www.deajaxster.nl
de ajax ster nr. 34
