'rijen rijen rijen in een wagentje'
Want hard zingen kunnen ze.
zijn best doet. Van der Gun op die positie en
Van der Meyden als rechtsbuiten had een veel
betere optie geweest. (Waarschijnlijk) Co's trots
weerhoudt hem ervan tijdig zijn verkeerde
inschatting te herstellen. Pas halverwege de
tweede helft wisselt hij. Te laat, Ajax is dan al
geknakt. Het lijkt erop dat Co zijn geloof in of
weerzin tegen bepaalde spelers prefereert
boven het resultaat. Daar valt soms weliswaar
iets voor te zeggen, maar dan niet bij de
wedstrijden tegen feyenoord! Die wedstrijden
MOETEN gewoon ALTIJD worden gewonnen.
Blijkbaar is Co ondanks zijn eerdere staat van
dienst in de jeugdopleiding nog te weinig
Ajacied om dat te beseffen.
Bij de 1-0 springt werkelijk iedereen om ons
heen juichend omhoog. Reden voor ons om
ook maar even te gaan staan, al blijven de
handen in de zakken, want we moeten natuur
lijk niet overdrijven. Bij de 2 en 3-0 herhaalt
deze procedure zich. Bij de 3-1 blijven we net
als de gehele 1e ring, met uitzondering van het
Ajax-vak uiteraard, stokstijf zitten. S. vertelde
na afloop dat in zijn vak twee Ajax-supporters
op leeftijd met mate juichten en vervolgens de
rest van de wedstrijd verrot werden gescholden.
En dat door, volgens S., redelijk beschaafd
uitziende supporters.
Ik moet er niet aan denken als wij gejuicht
hadden, want schuin voor ons zit een groepje
niet al te beschaafd uitziende supporters. Eén
ervan gaat tijdens het zingen van 'hand in hand'
met zijn gezicht naar mij toe staan, met een
uitdrukking van 'waag het niet om niet mee te
zingen'. Het feit dat diverse met feyenoord-
petten getooide supporters om mij heen ook
niet meezingen, redt mij waarschijnlijk.
De Ajax-supporters zijn voor mijn gevoel vrij
rustig. Het volume wat hun vakken ontstijgt is
niet bepaald indrukwekkend. Vooral van de
tweede ring komt weinig geluid, maar misschien
is de wind daar wel debet aan. Alleen het van
psv geleende 'en wie niet springt' en het wat
macabere 'rijen rijen rijen in een wagentje' zijn
goed verstaanbaar. Zeker voor de feyenoorders
in de vakken ernaast, die op het laatstge
noemde liedje reageren als een stier op de
welbekende rode lap.
Je moet er trouwens niet aan denken dat die
rotterdammers een betere conditie zullen
krijgen dan die ze nu bezitten. Want hard
zingen kunnen ze, alleen houden ze het maar
enkele seconden vol. Houden zo, zullen we
maar zeggen. Ze zingen bij het begin van de
wedstrijd trouwens wel een mooi lied. Het lijkt
een beetje op het Friese volklied, maar dan
met een andere tekst. Uiteraard niet te
verstaan, maar toch. Het wordt tijd dat de Ajax-
supporters ook weer eens iets nieuws
bedenken, maar dan wel iets 'eigens' en
waardigs.
De terugreis
Direct na het laatste fluitsignaal verlaten we het
stadion. Wij hebben weinig zin om de rotter-
damse lofzangen te blijven aanhoren. Buiten
regent het. Voordeel hiervan is dat de
capuchon op kan en eventuele herkenning
vrijwel uitgesloten wordt. S. is al voor ons bij de
auto
aangeko
men. Het
duurt
zeker een kwartier voordat we de parkeer
plaats af kunnen rijden; coördinatie is nou
eenmaal geen eigenschap waar ze in rotter-
dam hoog mee scoren. We besluiten de minst
volgepropte route te nemen, die naar het
centrum. Stom dus, want dan blijf je afhankelijk
van de rotterdamse coördinatie. Een half uur
later zijn we ongeveer twee kilometer
gevorderd. Overal moet je wachten.
Verkeerslichten zijn slechter dan waar dan ook
afgesteld. Gelukkig is het met een loeiende
kachel en 'Langs de lijn' goed uit te houden.
Toch keren we op een gegeven moment maar
om en rijden terug naar de kuip. Daar aangeko
men vertrekt net één van de Ajax-treinen. ME-
busjes scheuren heen en weer om
klaarblijkelijk (voor ons niet zichtbare)
feyenoorders bij de spoorbaan vandaan te
houden. Of misschien scheuren ze wel voor de
lol heen en weer. Net zoals ze voorafgaand
aan feyenoord-Ajax ook altijd voor de lol
Ajacieden arresteren.
De ring rond rotterdam is daarna snel
gevonden. We besluiten de westelijke ring te
nemen om langs het meest gezellige stukje
rotterdam en tegelijk gevaarlijkste stukje
Europa te kunnen gaan: pernis. De verleiding
om uit pure wraak voor de nederlaag hier een
peuk uit het raam te gooien is erg groot. De
wetenschap dat dit gelijk staat aan zelfmoord,
doet ons echter van dit voornemen afzien.
Volgend jaar pakken we die rotterdammers wel
weer.
de ajax ster nr. 34
www.deajaxster.nl
17
