We gokken op de linkse stoelen. Verkeerd dus.
merkloos exemplaar. Het aantrekken van, in
een ver verleden gekochte, Kappa-kleding laat
ik na. Dat gaat mijn eergevoel te boven.
De heenreis
We hebben besloten om vandaag met de auto
te gaan. Dat is namelijk veiliger (weten we) en
sneller (hoopten we). Onderweg halen we
supporter S. op. Hij heeft een kaartje voor het
vak boven ons.
Door de gebrekkige richtingaanwijzing op de
rotterdamse ring zitten we op een gegeven
moment bijna in Dordrecht. Helemaal verkeerd
dus. Even keren is er niet bij. Via wat omwegen
rijden we tot slot weer rotterdam binnen, nou
nog die kuip weten te vinden. We besluiten
maar richting de wijk 'feijenoord' te rijden en
jawel, ineens zien we het stadion recht voor
onze neuzen. In de buurt daarvan een gratis
parkeerplaats vinden is onmogelijk. Alles waar
ook maar een bromfiets kan staan, is vol. Nadat
we tevergeefs diverse achteraf-terreintjes op
zijn gereden, besluiten we maar tot betaald
parkeren over te gaan. Het is namelijk
inmiddels al half één en we hebben weinig zin
om een stukje wedstrijd te missen. Het principe
om in rotterdam nooit een cent uit te geven,
wordt dan ook maar voor één keer opzij gezet.
Vanaf de auto hoeven we maar zo'n 600 meter
te lopen om bij de kuip te komen. Doordat we
aan de late kant zijn, is het plein
voor de kuip al bijna leeg. Aan de
rand van dit voorplein aangekomen
wil S. de rechtstreekse route naar
de ingang nemen. Sissend, rondom ons lopen
nog wat opgeschoten rotterdams uitziende
jongeren, wijs ik S. op een iets langere route,
waarbij er helemaal geen feyenoorders
gepasseerd hoeven te worden. Onopgemerkt
bereiken we de ingang: geen van mijn dromen
van de afgelopen week is uitgekomen!
In de kuip
Het vak waarin wij een plekkie moeten zien te
vinden is praktisch vol. Zonder aarzeling lopen
we naar de juiste rij. Nu nog het juiste
stoelnummer zien te vinden. Ver links van ons
zien wij nog twee lege stoeltjes, ver rechts van
ons trouwens ook. We gokken op de linkse
stoelen. Verkeerd dus. Dan maar de rechtse
stoelen. We moeten weer de hele route
teruglopen, iedere keer onze verontschuldigin
gen aanbiedend als we weer 'per ongeluk' op
een paar rotterdamse tenen staan. Gelukkig
blijken de rechtse stoelen de juiste te zijn en
hoeven we niet weer een keer diverse vijandige
gezichten te passeren. Achter ons zitten drie al
wat oudere Zeeuwse feyenoorders. Eén ervan
is echter bloedfanatiek en begeleidt zijn
zangkunsten met heftige voetbewegingen.
Nadat ik diverse malen bijna in aanraking met
zijn in adidas-schoenen gehulde voeten ben
gekomen, besluit ik een geïrriteerde blik in zijn
richting te werpen. Dat helpt, vanaf dat moment
blijven zijn voeten in ruste.
Vóór ons zit een vader met een met een
feyenoord-sjaal getooid zoontje van een jaar of
acht. Het knaapje blijkt ondanks zijn passie
voor de thuisclub erg schrander te zijn, want na
een minuut of tien blijkt uit de blik in zijn ogen
dat hij weet dat wij niet bepaald voor feyenoord
zijn. Gelukkig houdt hij zijn mond over deze
wetenschap...
Opvallend is het erg hoge adidas-gehalte in de
kuip. Nog steeds is het daar (terecht na al die
jaren) kledingmerk nr. 1. Met name vele
feyenoord-hoolies kunnen geen afscheid van dit
merk nemen. Reden te meer om dit omstreden
merk bij Ajax NOOIT de kans te geven zich te
wortelen, strepen of geen strepen.
Ook opvallend is het reclamebord 'Oger kleedt
feyenoord'. Is Oger niet het bedrijf dat onlangs
met veel bombarie verklaarde Ajax te mogen
kleden? Een winkel om dus maar gauw voorbij
te lopen.
Nog iets opvallends: zes dagen geleden
verklaarde Arie van Eijden tijdens een suppor-
tersoverleg dat Heineken de kuip sponsorde en
dat Ajax mede daarom een voorkeur heeft om
in het nieuwe supportershome Grolsch te laten
schenken. Maar hoe ik ook om me heen tuur:
geen Heineken te zien in de kuip. Wel Amstel
trouwens, reden om vanaf heden mijn visite
(zelf lust ik geen bier) Heineken te gaan
voorzetten. Alle kleine beetjes helpen, zullen
we maar denken.
De wedstrijd
Ajax begint de eerste tien minuten met een
ongekende passie. De jeugdige Ajacieden
draaien in die periode zowel de houterige
feyenoorders als het arbitrale trio dol. Vooral
Pipo is in positieve zin onherkenbaar. Helaas
wordt zijn zuivere 0-1 door een arbitrale
blunder afgekeurd. Vanaf dat moment is het
over-en-uit voor Ajax. Co's bluf om Youssouf
Hersi op de belangrijke '10' te posteren blijkt
achteraf zelfmoord te zijn, hoezeer Hersi ook
16
www.deajaxster.nl
de ajax ster nr. 34
