TuCK op een geregisseerde manier de aanwezige luc nilis toe te juichen en hem een paar woorden tot het publiek te laten richten. Op het moment dat luc iedereen bedankte voor de steun en de vele brieven en mails die hij had ontvangen, begon een deel van de Ajax-fans op luide toon te zingen hoe zij over luc dachten. Dat niet iede re Belg dom is, bewees luc op dat moment door heel ad rem te verkondigen dat hij ook van Ajacieden steunbetuigingen had ontvangen, waarvoor hij hen hartelijk dankte. Of het toeval was of niet wist ik niet, maar voor één keer waren de Ajacieden gelijk stil. Nou vooruit dan maar: sterkte luc! De tweede helft was veel minder aantrekkelijk dan de eerste, al was van die eerste helft eigen lijk alleen het eerste half uur echt spectaculair. Maar de spanning, die tot de laatste seconde aanwezig bleef, vergoedde veel. Wat opviel was dat bij de 1-1 ruim driehonderd mensen om ons heen bleven zitten. Een aftreksommetje leert dan ook dat er meer dan tweehonderd mensen die middag helemaal niet gejuicht hebben. Durfden ze niet of waren het volstrekt neutrale toeschouwers? Wie het weet, mag het zeggen. Bij het laatste fluitsignaal bleek uit alles dat Ajax de morele winnaar was. Zowel de spelers als de fans maakte een opgewektere indruk dan die van de thuisploeg. Hadden de psv-fans staar ten gehad, dan hadden ze die tussen de benen genomen en waren ze op die manier afge dropen. Nu zakten de kopjes heel diep en hoor de je in de catacomben voornamelijk geklaag. Een heerlijk gehoor. Na de wedstrijd Buiten het stadion was het rustig. Een klein groepje psv-hooligans spoedde zich richting het Ajax-vak; wij liepen richting het station. We kwa men niet één psv'er tegen die op zoek was naar 'losse Joden' en waren daar ook niet echt rouw ig om. Vlakbij het station gingen we een gezel lig ogend restaurant in en aten daar heerlijk, vanuit onze ooghoeken genietend van pagina 650 van teletekst waarop stond aangegeven dat Utrecht met 1-0 leidde tegen feyenoord (helaas werd dit niet de eindstand). Nadat de magen waren gevuld, namen we buiten het restaurant afscheid van elkaar. Vervolgens ging ik naar het station. Ik wist dat ik op het station nog wel even goed moest uitkijken. Inderdaad liepen er nogal aar dig wat psv'ers rond. Nonchalant drentelde ik daarom eerst naar de automatieken aan de andere kant van het station. Vandaar uit liep ik naar het juiste perron. Uiteraard had ik al lopen de reeds met een steelse blik op het juiste bord gekeken op welk perron ik moest zijn (deze ervaring heb ik ooit in rotterdam opgedaan, toen een uitgebreid op het bord 'richting Amsterdam' kijkende Ajacied door een groep feyenoorders werd aangevallen. Die rotter dammers lagen gewoon op die manier Amsterdammers te spotten). Eventueel pos tende psv'ers zouden daardoor denken dat ik niet vanaf het stadion naar het station was Zelden nog op tijd, die NS gekomen. Maar hoewel er wel veel psv'ers waren, waren er geen op zoek naar Ajacieden zijnde hooligans bij. Zodoende kon ik lekker ontspannen op het perron op mijn, uiteraard vertraagde, trein wachten. Op de terugweg werd ik stomtoevallig door dezelfde conductrice als op de heenweg gecontroleerd. Tegelijkertijd herkenden we elkaar en ze boog zo mogelijk nog dieper voor over dan op de heenweg. Allemachtig, wat was die meid lenig. Enkele minuten later viel ik in slaap, om vlak voor Amsterdam wakker te worden. Heerlijk uitgerust stapte ik op CS uit. Zalig, zo'n com- biloze voetbaldag. Vat,® lb Ub sK*" £033 URwttCw&wt Haarlem 22 www.deajaxster.nl de ajax ster nr. 33

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 2000 | | pagina 22