Eunen gaat diep door mr. Ed Ad van Eunen Van Eunen's Christmas Carol Het is kerstmis in huize Van Praag. Zojuist is een copieus diner met de ganse familie in een knal lende ruzie geëindigd met zus Marga. Zij had durven klagen over de zakelijke sfeer waarin het kerstfeest gevierd werd. "Je bent hier niet op de club", waren haar laatste woorden voordat ze aangeschoten de voordeur met een stevige smak het slot in sloeg. Michael schenkt zichzelf mis troostig nog het laatste restje Bushmill in en kust zijn vijfde vrouw welterusten. Nadenkend zakt hij achterover in zijn luxueuze Jan des Bouvrie sofa en bekijkt de flakkerende vlammen die in de haard rondom het hout spelen. Hij schudt zijn hoofd en nipt langzaam aan de zachte whisky. Hij wil opstaan om een Cubaan, speciaal voor de gelegenheid gekocht, te pakken. Wankelend valt hij terug in de ligstoel, die de contouren van zijn lichaam weergeven. "Het lijkt wel of de hele wereld tegen mij samenspant de laatste tijd", mompelt hij wat binnensmonds. Het is warm en de alcohol kruipt langzaam zijn bloedbaan bin nen. Hij begint te knikkebollen en zakt nog verder weg in de satijndure zetel. Al snel wordt de living gevuld met de zachte klanken van dronkemans- gesnurk en de aroma's van kalkoen, gemengd met Pinot Noir en whisky, die ontsnappen aan zijn ontspannen sluitspier. Hij moet er al een paar uur hebben gelegen als hij opeens wakker schrikt van een hand die op zijn schouder wordt gelegd. Verschrikt kijkt hij omhoog. Hij staart in het gezicht van de geest van Ajax de Grote, de Griekse veldheer. "Kom, Michael, waarom kijk je zo verschrikt. Dat is toch nergens voor nodig. Ik ben hier speciaal voor jou. Ik heb een boodschap voor je die verleden, heden en toekomst met elkaar verbindt. Nee, ik kan je het niet vertellen. Je moet het zelf zien. Weest niet bevreesd, kom nu maar en neem alsjeblieft je mondwater mee". Michael blijft ver suft zitten, niet wetend wat hij hier mee aan moet. Maar Ajax de Grote weet dat de voorzitter diep in zijn hart geen verzet zal bieden, dus neemt hij hem mee. Op weg naar het verleden, het heden en de toekomst van de man, die de club die zijn naam draagt voorzit. Ze bereiken hun eerste reis doel al snel. Uit de mist doemt de Middenweg op. Op Voorland ziet Michael zichzelf achter op een brommer gezeten. De jonge Michael stapt samen met een slanke pezige jongen af en haast zich naar de catacomben van De Meer. Hij moet goed kijken: "hee, ben ik dat niet met samen met Johan?", vraagt hij de geest. Ajax maakt slechts met een korte hoofdknik duidelijk dat hij aan dachtig moet blijven kijken. 'Kan ik ook luisteren naar wat gezegd wordt?' Nog voordat de vraag gesteld kan worden stapt de geest nader op het tafereel toe, dat zich inmiddels naar de bestu urskamer van Ajax heeft verplaatst. Ademloos luistert Michael naar wat wordt gezegd. "Pa, je moet wat extra's doen voor de spelers en zeker voor Johan. Hij heeft toch al de hele wereld aan zijn voeten en dit voorjaar gaan we die beker bin nenhalen. Zeker weten, we hebben Liverpool mooi te grazen gehad en ook de rest gaat eraan. "Michael, ik maak me zorgen om je." "Hoezo, pa?". "Ja, ik moet je ervoor waarschuwen je niet teveel mee te laten slepen door al die supporters hier langs de lijn. Er moet een club bestuurd wor den en dat is een serieuze zaak, jongen."Ja maar pa. al die mensen zijn toch ook Ajax? Zij mogen toch ook wel wat invloed hebben. Goed voorde clubsfeer." "Ach, clubsfeer, clubsfeer, als de resultaten maar goed zijn. dan hoor je er nie mand meer over. En nu moet ik in vergadering met 'ome' cor kieboom." En teleurgesteld druipt de jonge Michael af, op zoek naar z'n Berini die buiten tegen het hek staat. Hij komt Johan tegen en terwijl de jonge Michael uithuilt roken ze samen stiekem een saffie. Michael staart niet begrijpend naar de geest ter wijl ze door de tijd reizen. Ajax kijkt blanco voor zich uit en leidt Michael de majestueuze direc tiekamer van de Arena binnen. De schimmen van de aanwezigen worden langzaam duidelijk. Michael zit languit onderuit gezakt in zijn Chesterfield aan het hoofd van de ronde ver gadertafel. Rondom hem zitten Arie van Os en Frank Kales. Ondanks de airco is het er zweterig warm gezien de condens op de vitrinekasten. Michael kijkt verbaasd toe en wil het tafereel in stappen. "Michael, je kunt dit niet beïnvloeden, je bent slechts toeschouwer. Kijk en luister nu maar gewoon", gebiedt Ajax de Grote hem. Het gesprek tussen de aanwezige heren verloopt moeizaam en de stilte vult meer dan eens de holle ruimte. En dan begint Frank Kales aan zijn betoog. "Dat eeuwfeest. Ik heb toch mijn twijfels, hoor. Ik bedoel, de geplande festiviteiten zijn mooi maar vergeten we het gewone publiek niet. Dat nieuwjaarsconcert en die revue, dat is toch vooreen zeer selectief publiek. We hebben dan wel die jubileumwedstrijd eind december nog, maar toch. We moeten de supporters ook wat speciaals bieden, zeker in deze tijden. De 12 www.deajaxster.nl de ajax ster nr. 33

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 2000 | | pagina 12