Eunen gaat diep
door mr. Ed Ad van Eunen
Van Eunen's Christmas Carol
Het is kerstmis in huize Van Praag. Zojuist is een
copieus diner met de ganse familie in een knal
lende ruzie geëindigd met zus Marga. Zij had
durven klagen over de zakelijke sfeer waarin het
kerstfeest gevierd werd. "Je bent hier niet op de
club", waren haar laatste woorden voordat ze
aangeschoten de voordeur met een stevige smak
het slot in sloeg. Michael schenkt zichzelf mis
troostig nog het laatste restje Bushmill in en kust
zijn vijfde vrouw welterusten. Nadenkend zakt hij
achterover in zijn luxueuze Jan des Bouvrie sofa
en bekijkt de flakkerende vlammen die in de
haard rondom het hout spelen. Hij schudt zijn
hoofd en nipt langzaam aan de zachte whisky.
Hij wil opstaan om een Cubaan, speciaal voor de
gelegenheid gekocht, te pakken. Wankelend valt
hij terug in de ligstoel, die de contouren van zijn
lichaam weergeven. "Het lijkt wel of de hele
wereld tegen mij samenspant de laatste tijd",
mompelt hij wat binnensmonds. Het is warm en
de alcohol kruipt langzaam zijn bloedbaan bin
nen. Hij begint te knikkebollen en zakt nog verder
weg in de satijndure zetel. Al snel wordt de living
gevuld met de zachte klanken van dronkemans-
gesnurk en de aroma's van kalkoen, gemengd
met Pinot Noir en whisky, die ontsnappen aan
zijn ontspannen sluitspier.
Hij moet er al een paar uur hebben gelegen als
hij opeens wakker schrikt van een hand die op
zijn schouder wordt gelegd. Verschrikt kijkt hij
omhoog. Hij staart in het gezicht van de geest
van Ajax de Grote, de Griekse veldheer. "Kom,
Michael, waarom kijk je zo verschrikt. Dat is toch
nergens voor nodig. Ik ben hier speciaal voor jou.
Ik heb een boodschap voor je die verleden,
heden en toekomst met elkaar verbindt. Nee, ik
kan je het niet vertellen. Je moet het zelf zien.
Weest niet bevreesd, kom nu maar en neem
alsjeblieft je mondwater mee". Michael blijft ver
suft zitten, niet wetend wat hij hier mee aan moet.
Maar Ajax de Grote weet dat de voorzitter diep
in zijn hart geen verzet zal bieden, dus neemt hij
hem mee. Op weg naar het verleden, het heden
en de toekomst van de man, die de club die zijn
naam draagt voorzit. Ze bereiken hun eerste reis
doel al snel. Uit de mist doemt de Middenweg op.
Op Voorland ziet Michael zichzelf achter op een
brommer gezeten. De jonge Michael stapt samen
met een slanke pezige jongen af en haast zich
naar de catacomben van De Meer. Hij moet goed
kijken: "hee, ben ik dat niet met samen met
Johan?", vraagt hij de geest. Ajax maakt slechts
met een korte hoofdknik duidelijk dat hij aan
dachtig moet blijven kijken. 'Kan ik ook luisteren
naar wat gezegd wordt?' Nog voordat de vraag
gesteld kan worden stapt de geest nader op het
tafereel toe, dat zich inmiddels naar de bestu
urskamer van Ajax heeft verplaatst. Ademloos
luistert Michael naar wat wordt gezegd. "Pa, je
moet wat extra's doen voor de spelers en zeker
voor Johan. Hij heeft toch al de hele wereld aan
zijn voeten en dit voorjaar gaan we die beker bin
nenhalen. Zeker weten, we hebben Liverpool
mooi te grazen gehad en ook de rest gaat eraan.
"Michael, ik maak me zorgen om je." "Hoezo,
pa?". "Ja, ik moet je ervoor waarschuwen je niet
teveel mee te laten slepen door al die supporters
hier langs de lijn. Er moet een club bestuurd wor
den en dat is een serieuze zaak, jongen."Ja
maar pa. al die mensen zijn toch ook Ajax? Zij
mogen toch ook wel wat invloed hebben. Goed
voorde clubsfeer." "Ach, clubsfeer, clubsfeer, als
de resultaten maar goed zijn. dan hoor je er nie
mand meer over. En nu moet ik in vergadering
met 'ome' cor kieboom." En teleurgesteld druipt
de jonge Michael af, op zoek naar z'n Berini die
buiten tegen het hek staat. Hij komt Johan tegen
en terwijl de jonge Michael uithuilt roken ze
samen stiekem een saffie.
Michael staart niet begrijpend naar de geest ter
wijl ze door de tijd reizen. Ajax kijkt blanco voor
zich uit en leidt Michael de majestueuze direc
tiekamer van de Arena binnen. De schimmen van
de aanwezigen worden langzaam duidelijk.
Michael zit languit onderuit gezakt in zijn
Chesterfield aan het hoofd van de ronde ver
gadertafel. Rondom hem zitten Arie van Os en
Frank Kales. Ondanks de airco is het er zweterig
warm gezien de condens op de vitrinekasten.
Michael kijkt verbaasd toe en wil het tafereel in
stappen. "Michael, je kunt dit niet beïnvloeden, je
bent slechts toeschouwer. Kijk en luister nu maar
gewoon", gebiedt Ajax de Grote hem. Het
gesprek tussen de aanwezige heren verloopt
moeizaam en de stilte vult meer dan eens de
holle ruimte. En dan begint Frank Kales aan zijn
betoog. "Dat eeuwfeest. Ik heb toch mijn twijfels,
hoor. Ik bedoel, de geplande festiviteiten zijn
mooi maar vergeten we het gewone publiek niet.
Dat nieuwjaarsconcert en die revue, dat is toch
vooreen zeer selectief publiek. We hebben dan
wel die jubileumwedstrijd eind december nog,
maar toch. We moeten de supporters ook wat
speciaals bieden, zeker in deze tijden. De
12
www.deajaxster.nl
de ajax ster nr. 33