CD N c O LU O O "O WIJ VA s Het is 28 september en zo'n drie uur in de mid dag. Erg druk is het niet op mijn werk. Kom, laat ik Henk eens bellen of die zin heeft om voor de wedstrijd even naar Jan Steen te gaan om daarna nog even een roti te gaan eten op de Albert Cuyp. Nou dat valt tegen. Henk gaat niet, heeft een of andere vage afspraak gemaakt om iemands belastingpapieren in te gaan vullen. Hoe is dat nu toch in hemelsnaam mogelijk als er Europees voetbal op die avond is? Maar goed, Henk is er altijd, dus het zei hem vergeven. Het is inmiddels kwart voor vijf geworden en ik ben de laatste handelingen aan het verrichten om de tent te sluiten. Uiteindelijk trek ik met een ontzettende honger naar drank om vijf uur de deur achter me dicht om daarna met een noodgang richting Amsterdam te vertrekken. Met Tragically Hip keihard aan op de radio zit ik binnen tien minu ten in Slotervaart vanwaar ik via het Hoofddorpplein richting Ruyschkade wil gaan. Maar hier loopt het spaak. Reeds voor de Geuzenkade staat het al vast. Wat te doen? Wachten of omdraaien? Ik besluit, tegen mijn natuur in, om te wachten, om twintig minuten later tot de conclusie te komen dat het toch niet al te veel op schiet. Via een zijstraatje schiet ik richting Luchtvaart Laboratorium om van daaruit een alternatief te zoeken. Het Confectie Centrum passerend, over de Nachtwachtlaan (met al die kutdrempelsü!) beland ik op de Postjesweg. Het is inmiddels half zeven. Anderhalf uur nadat ik mijn werk verlaten heb, zit ik gestressed, zonder drank of iets te eten, volkomen over de rooie, achter het stuur. Dan maar via "Oud West", maar als ik de kruising over de Hoofdweg overga beland ik al spoedig in weer een nieuwe file. Nog ver voor de Witte de Witstraat sta ik alweer vast. Wat nu? Mijn hersenen werken op volle toeren. Dan maar geen drank, maar wel iets eten. Ik besluit om te draaien en plan "B" in werking te zetten. Even terug zag ik op de heenweg vanuit mijn ooghoeken een Surinaams eethuisje, waar ze wellicht "de roti" verkopen. Nou dat bleek nog waar te zijn ook. Aangezien het wachten in een goede rotishop tot kunst is verheven duurde het ongeveer vijftien minuten voordat ik de dampende hap op tafel had. Maar dan had je ook wel iets. Smikkelend en smullend, een half oog naar de tv, waarop zich de "Olympics" afspeelden, verorberde ik de in mijn ogen veel te karige hap. Had ik nou maar een extra pan nenkoek besteld, maar als hadden komt is heb ben te laat. Om tien over zeven zit ik inmiddels weer vol goede moed achter het stuur. Misschien dan toch nog een biertje en ik ga op weg richting Kinkerstraat. De file blijkt inmid dels zo goed als verdwenen te zijn en via de brug over de Kostverlorenvaart en de Jan Pieter Heijestraat, beland ik op de Overtoom alwaar ik richting de Van Baerlestraat ga. Dit gaat lekker soepel, nog snel even het Museumplein passeren en dan ben ik er. Maar ook hier gaat het weer fout. De hele Van Baerlestraat staat vol tot aan het Concertgebouw. Wat een geweldige avond had moeten worden, begint nu toch steeds meer op een catastrofe te lijken. Niet zeuren, besluit ik en vol goede moed ga ik richting Wibautstraat waar ik altijd mijn auto parkeer om daarna de metro te pakken. Dat dit iets te optimistisch was, bleek wel om tien voor acht toen ik nog steeds vast stond op de Ceintuurbaan. "Krijg nou allemaal maar de tyfus!", moet ik op dat moment gedacht hebben. "Ik ga naar huis!!!" Om half negen lag ik onder de wol naar Ajax tegen KAA Gent te kijken. Ik hoop dat er nooit meer een wedstrijd op koopavond gespeeld wordt! de ajax ster nr. 32 www.deajaxster.nl 29

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 2000 | | pagina 29