ze uitgegeten en werd het tijd om de
reeds gisteren uitverkoren discotheek
te bezoeken. Daar aangekomen meldde
de portier die even breed als lang was,
dat hij eerst wel eens even binnen zou
gaan kijken of er nog wel plaats was
voor vier lastige mannen. Bij gods gra
tie mochten ze naar binnen. De disco
theek bleek halfvol. Het publiek dat er
rondliep had waarschijnlijk zijn
motorjacht in het aangrenzende
haventje liggen. Deze tent had even
goed als locatie kunnen figureren in j
een aflevering van Miami Vice, want
bij zoveel dure boten en avondkleding
denk je al gauw aan jetset en penoze.
In wat zijzelf als uitgaanstenue
beschouwden hingen Michael, Arie,
Maarten en Bob-Jan tot diep in de
nacht rond, toen waren ze elkaar kwijt.
Bob-Jan besloot buiten te gaan wach
ten, dan zouden de anderen vanzelf wel
komen. Na enige tijd kwam Maarten
naar buiten. Samen liepen ze over de
boulevard weer in de richting van het
hotel. Het was Maarten die als eerste
zag dat alle strandtenten versierd
waren met toch wel erg mooie vlaggen
van diverse landen. Ze scoorden een
stuk of wat vlaggen en liepen vervol
gens door naar het hotel, waar ze eigen
lijk Michael en Arie wel verwachten.
Aangezien de laatste twee geen sleutels
hadden besloten Maarten en Bob-Jan
maar in de foyer van het donkere en
doodstille hotel op een paar tegen
elkaar aan geschoven stoelen te gaan
liggen en op hen te wachten. Dat duur
de uiteindelijk nog bijna een uur. Zij
hadden bij een restaurant koelkasten
op straat zien staan die met kettingslo-
ten waren afgesloten. Arie had zijn
nieuwsgierigheid niet kunnen bedwin
gen en had heel snugger gewoon de ket
tingen omhoog geschoven, zodat hij
overal bij kon. Met voor ieder een fles
wijn waren ze naar het hotel terugge
keerd waarbij ze onderweg zelfs nog
carabinieri waren tegengekomen, die
hen echter geen aandacht schonken. Ze
waren beiden duidelijk door het dolle
heen en het was niet verwonderlijk dat
Michael voorstelde om direct te ver
trekken, er was toch nog niet betaald.
Hij moest nog wel even poepen. Dat
deed
hij dit keer zonder de in de toiletpot
aanwezige ratteklep omhoog te klap
pen, zodat het na ons vertrek wel
behoorlijk zou gaan stinken. Daarna
nog even trampolinespringen op de
bedden en dan er vandoor. Na het
dichttrekken van de deur van het
hotel trokken ze een sprintje naar de
auto, die ze in een straatje hoger op de
berghelling hadden neergezet.
Aangezien de rest te dronken was
besloot Bob-Jan achter het stuur te
kruipen. Plankgas verlieten ze het
dorp en Bob-Jan's voet kwam tot aan
de Zwitserse grens niet meer van het
pedaal af. Op de achterbank lagen
Michael en Arie hun roes uit te slapen.
Bij de douane kregen ze het toch nog
even benauwd. Een Italiaanse beamb
te kwam op het idee om de auto open
te maken, terwijl achterin nog steeds
de plattegrond van Turijn lag.
Gelukkig kwam er op het juiste
moment een auto aangereden zodat
het viertal zonder verdere plichtple
gingen mocht doorrijden. De rest van
de rit huiswaarts leverde weinig pro
blemen, al moest er wel weer regelma
tig gestopt worden om het koelwater
bij te vullen. Bij het binnenrijden van
Amsterdam schalde 'The Boys are
Back in Town' van Thin Lizzy door de
auto. Ondanks een (bij voorbaat al)
verloren wedstrijd was het een
geslaagd uitje geweest, waarbij het
meeste geld aan drank en benzine was
opgegaan.
de ajax ster nr. 31
www.DEAJAXSTER.nl
39
