ze al snel over op zelfbediening. Er wer
den wat ijsjes gepakt, chocola, de kassa
werd gepasseerd en buiten zetten ze het
op een rennen, met de niet zo alerte
Arie die zich had moeten losrukken als
laatste. Ze haalden, of de duvel ermee
speelde, precies de nachtbus die hen
terugbracht naar het hotel. Michael die
de smaak nu goed te pakken had, stelde
voor om de rekening van het hotel ook
maar te laten voor wat het was. Er werd
met instemming gereageerd. Bij aan
komst in het hotel werden de feestelijk
heden voortgezet. In een gangkast vond
Arie giletjes, waarvan hij er prompt één
aantrok en als een volleerde piccolo
over de gang begon te paraderen. Af en
toe klopte hij ook ergens aan met de
vraag of alles naar wens was. Dit ging
wat te ver. Arie werd tot kalmte
gemaand en na een lange nacht gingen
onze vier te bed.
Finale Ligura
De volgende ochtend werd er al snel
zenuwachtig gedaan. Er zou worden
weggerend, maar hoe was nog niet hele
maal duidelijk. Op het moment dat er
naar zjjn zin lang genoeg gepraat was
over mogelijke 'ontsnappingsroutes',
besloot Michael om naar beneden te
gaan, waarbij hij de nodige niet onbe
langrijke bagage vergat. Maarten volg
de in zijn kielzog. Arie en Bob-Jan lie
pen enige minuten later naar beneden
met in hun achterhoofd dat ze altijd nog
konden betalen als het niet anders kon.
Maar de dochter van de eigenaar had
meer belangstelling voor haar lectuur
dan voor hotelpiraten en ook de Mastino
aan haar voeten leek niet van zins in
actie te komen.
Genua kon niet worden verlaten zonder
een bezoek aan Luigi Ferraris, het
prachtige stadion van Genoa en
Sampdoria. Daar aangekomen bleek
alles dicht, zodat ze onverrichterzake
meteen door konden rijden naar Finale
Ligura. Na een middag in de file staan
kwamen ze in de namiddag aan. Met iets
meer moeite dan de eerste twee dagen
werd een hotel gevonden. Ze werden
'welkom' geheten door een stel chagrij
nige bejaarden, die er een eeuwigheid
over deden om alle papieren voor een
overnachting in orde te maken. De
vreemde lucht op de etage waar ze
bivakkeerden weten ze aan de verre
gaande staat van ontbinding waar
in de vagina van de eigenares moest
verkeren. Snel weg van hier en eerst
maar eens een frisse neus halen aan
het strand. Arie die als altijd zeer op
de centjes was, nam de moeite wille
keurige hotels langs het strand bin
nen te lopen en naar de prijs van
een overnachting te informeren. De
anderen waren ondanks alles niet
van plan nog van hotel te verande
ren en deden hun best de aanbiedin
gen van Arie te negeren.
Ze keerden terug naar het hotel voor
hun gebruikelijke middagdutje,
maar zomaar zonder slag of stoot
gaan liggen kon natuurlijk niet.
Maarten zakte door de lattenbodem
van het stapelbed nadat hij had
geprobeerd de boven hem liggende
Bob-Jan met matras en al omhoog te
duwen. Michael en Arie hielden een
gevecht met klerenhangers en een
losse gordijnroe. Op het moment dat
iedereen eindelijk rustig languit in
bed lag, was het voor Michael tijd
om, voorzien van eigen gedetailleerd
commentaar, zijn behoefte te gaan
doen. Met de tekst: 'de rest gaat er
in mijn onderbroek wel af,' besloot
hij het billenvegen te laten voor wat
het was.
's Avonds zaten ze in een restaurant
aan de boulevard te genieten van
een pizzaatje. Terwijl Arie even naar
de wc was, raakten de overige drie
aan de praat over het rijgedrag van
Arie en welke conclusies ze daar
voor zichzelf aan moesten verbin
den. Ze waren het er al snel over
eens dat ze de niet ongevaarlijke
route vanaf de St. Bernhard-tunnel
Zwitserland in, zeker niet aan hem
moesten overlaten. Plotseling viel
het licht in de pizzeria uit. Een
ideale kans om op handen en voeten,
uit het zicht van het personeel, de
plaat te poetsen. Aan de andere kant
zou dat wel wat lullig zijn voor Arie,
die nu in het donker zat te schijten
en daarom besloten ze te blijven.
Ergens tussen tien en elf uur waren
38
www.DEAJAXSTER.nl
de ajax ster nr. 31