Boniek en Antonio Cabrini gespeeld.
Het stadion werd niet zonder slag of
stoot bereikt. Het viertal beschikte
weliswaar over een vage kaart, maar
die verschafte geen duidelijkheid
over waar ze nu zaten, laat staan
waar ze naar toe moesten. Het toeval
hielp een handje want terwijl ze stil
stonden voor een stoplicht zag Arie
uit een abri een losse stadsplatte
grond steken. Hij aarzelde geen
moment en haalde de prachtige
geplastificeerde kaart binnenboord.
Op zich wel een beetje lastig autorij
den met zo'n reusachtige kaart,
maar nu wisten ze tenminste waar
ze heen moesten. Het stadion was
gewoon open en ze namen de tijd om
alles eens rustig te bekijken. In de
catacomben belandden ze bij de
kleedkamers en het washok waar
juist de shirts van de vorige avond
gewassen werden. Eenmaal weer bui
ten ontkwamen ze niet aan een stel
ouwelui die handen wilden schudden
en ze moesten ook even mee kijken in
het bejaardenhonk waar de oudjes
waarschijnlijk iedere dag doorbrach
ten. Een muur hing vol met foto's en
omdat wegens het taalprobleem een
goed gesprek nogal moeilijk was,
begon een van de oudjes maar met
spelers aanwijzen en namen noemen.
Uiteindelijk mochten ze weer ver
trekken, maar niet nadat ze alle vier
een elftalfoto in ontvangst hadden
genomen.
Genua
Later die dag zaten de vier op het
strand van Genua te genieten van
een biertje. Ze hadden een hotel pal
aan het strand gevonden en op één
hoog een prachtige kamer gekregen.
Er werd wat gefilosofeerd over wat ze
verder nog konden gaan doen.
Vanavond zou er in ieder geval wél
gestapt gaan worden. Knappe jongen
die het viertal daarvan ging weer
houden. Het reisdoel voor de volgen
de dag was ook al snel bekend. Bob-
Jan had bij een strandtent wat flyers
opgepikt en aan de hand daarvan
werd besloten de volgende dag koers
te zetten naar Finale Ligura, net als
Genua gelegen aan de Italiaanse
Bivièra. Om in het nachtleven een
beetje goed voor de dag te komen gin
gen ze een middagdutje doen en dus
keerden ze terug naar het hotel. Er
moest nog wel eerst een bananenge-
vecht worden gehouden. Na enkele
minuten droop de kleffe smurrie van
stukgeknepen en gekauwde stukken
banaan van de muren. In het heetst
van de strijd waren ook voorbijgan
gers op straat hun leven niet meer
zeker, want volgens Arie kwamen de
schillen daar het best tot hun recht.
Uiteindelijk werden er toch nog een
paar uurtjes slaap meegepikt. Het
was tijd voor een goede maaltijd. Niet
al te ver van het hotel vonden ze een
geschikte eettent waar ze bovendien
konden genieten van een prachtwed-
strijd: Fiorentina - Barcelona. Na de
wedstrijd vertrokken ze naar het
centrum van Genua. De avond begon
met het bekende ritueel van lekkere
wijven spotten en vervolgens kijken
waar ze naar toe gaan. Uiteraard
belandde ons viertal na verloop van
tijd in een willekeurig gekozen disco
theek. Dat maakte de avond echter
niet minder geslaagd. Het begon al
bij binnenkomst: op een verhoging
aan de rand van de dansvloer stond
een nagenoeg naakte danseres haar
kunsten te vertonen. Tegen betaling
kon wie dat wilde haar 'ten dans vra
gen'. De vier hielden het bij drank.
Ongemerkt trokken de uren voorbij
en werden drankjes weggeklokt, net
zolang tot het sluitingstijd werd en
ze in de eerste ochtendschemering
richting, ja, waarheen eigenlijk, lie
pen. Geheel spontaan, de andere drie
hadden het niet meteen in de gaten,
moest Michael een drukje doen. En
niet zomaar eentje. Half gehurkt,
met zijn rug naar een felrode sport
wagen stond hij te persen om enkele
tellen later een prachtig exemplaar
tevoorschijn te toveren dat ook nog
eens rechtop op de motorkap bleef
staan. Terwijl Michael zijn broek
ophees en zich uit de voeten maakte,
er kwam alweer wat volk aan, lag de
rest nog over straat te rollen van het
lachen. Even later zaten ze in een
soort nachtcafé bij te komen. Hoewel
dat niet de bedoeling leek schakelden
de ajax ster nr. 31
www.DEAJAXSTER.nl
37
