ping met voornamelijk jaren zestig en zeventig
hits het gezelligst. Niet zozeer door de muziek
alswel door het feit dat zich hier het meeste volk
bevond. De andere verdiepingen moesten het
stellen met techno en een suf bandje dat Abba-
covers speelde. Opnieuw werden we aange
naam verrast door de prijzen van de drank. Vijf
rum-cola voor zes gulden, kom daar maar eens
om op het Rembrandtplein! Eerlijkheidshalve
moeten we er wel bij zeggen dat de rum naar de
rumrozijnen smaakt die hier in bijvoorbeeld ijs
zitten. Echt superlekker is het dus niet, maar je
wordt er dronken van en dat is waar het uitein
delijk allemaal om gaat.
Op muziekgebied kunnen de Praagse DJ's nog
wel het een en ander leren. Er liep er in ieder
den toch aangenaam verrast. Het stadion
bestaat eigenlijk alleen uit een immense zittribu-
ne. Na een lange klim (maar niet zo lang als in
de Arena) hadden we een fantastisch uitzicht
over Praag. De aanwezige faciliteiten op deze
tribune worden al enkele decennia niet meer
gebruikt. In de radiokamer zit alles onder een
dikke laag stof. Ook de 'skyboxen', daterend uit
een ver communistisch verleden hebben hun
beste tijd gehad. Alleen de luxe leren fauteuils
herinneren nog aan de tijd dat partijbonzen lur
kend aan een Cubaanse sigaar genoten van de
verrichtingen van deze legerploeg. Dukla is nooit
erg populair geweest en ook vandaag de dag zit
ten er bij wedstrijden niet meer dan pakweg
1500 man.
geval één rond die zich er niet voor schaamde
de Grease-medley, Vanilla Ice, MC Hammer en
Jive Bunny te draaien. Als ze ook nog eens tus
sen de drie en zes keer op een avond gedraaid
worden gaat de verveling onherroepelijk toe
slaan. Hoewel, de grote hoeveelheid Praagse
lekkere wijven zorgt er wel voor dat dat niet
gebeurt. En anders is er altijd wel iemand die het
durft aan te leggen met een stel duitse vrouwen
dat de dertig reeds lang gepasseerd is. Vroeg of
laat wordt het tijd om te vertrekken. Als je naar
buiten loopt en ontdekt dat het inmiddels alweer
ochtend is, moet het wel een geslaagde avond
geweest zijn. Naar huis met de taxi is een optie
(laatje niet afzetten!), maar halfdronken door de
verlaten straten van Praag lopen heeft ook wel
wat.
Dukla Praag
Na een korte nachtrust' verliet de redactie het
appartement alweer en wel om Na Julisce, het
stadion van Dukla Praag (tegenwoordig Dukla
Pribram genaamd) te bezoeken. We hadden wel
verwacht iets exotisch aan te treffen, maar wer-
d a s
Uitzicht over Praag vanaf de tribune van Dukla Praag
Sparta Praag - Slavia Praag
Tijd voor het eigenlijke doel van de trip: een
Praagse voetbalwedstrijd. Bij het plannen van
dit weekendje hadden we bewust rekening
gehouden met deze stadsderby, maar dat het
ook nog de kampioenswedstrijd zou zijn, had
den we vooraf niet kunnen bevroeden. Eerst
maar eens kaartjes kopen. Voor kaartjes van
ƒ3,- per stuk zaten we tussen de supporters van
Slavia, de uitspelende club. Voor we naar bin
nen gingen liepen we uiteraard eerst nog een
rondje om het stadion. Sparta Praag heeft een
modern stadion waar Champions League-wed-
strijden gespeeld mogen worden. Dat klinkt als
een diskwalificatie en dat is het ook. Van alle
Praagse stadions is dit stadion het min
ste.
Tsjechië heeft geen echte supporters
cultuur. Slechts een handjevol suppor
ters doet voor aanvang van de wedstrijd
moeite voor sfeer te zorgen.
Dat kan ook niet anders als
de meeste clubs het met
www.DEAJAXSTER.nl
Slavia-supporter met bivakmuts
13