dat veel meer weg heeft van een sprookjespa
leis dan van een kerk. Het beklimmen van de
trappen is zeer de moeite waard, maar een
absolute afrader voor mensen met hoogtevrees.
We konden slechts met moeite weerstand bie
den aan de verleiding enkele duizelende
Japanners de spiraalvormige trappen af te
schoppen.
Jaws
Om tegemoet te komen aan de minst cultureel
ingestelde deelnemer aan onze trip, besloten we
een bezoek te brengen aan het aquarium van
Barcelona. Volgens henzelf het grootste van
Europa en wie zijn wij om dat te bestrijden.
Uiteraard ging onze belangstelling in eerste
instantie uit naar de met veel tamtam aangekon
digde roof- en giftige vissen. We verwachten een
strijd op leven en dood, maar troffen wat ver
veeld kijkende haaien aan die op routine hun
baantjes trokken in een matig ingerichte bak
waarvan ze iedere hoek al kenden. Hoogtepunt
van dit bezoekje was het laatste aquarium waar
men het decor uit de slotscène van The Truman
Show had gebruikt. Midden in het zonovergoten
strand van een onbewoond eiland bevond zich
een deur die toegang bood tot de met een klein
laagje water gevulde bak. We verwachten ieder
moment dat Truman zou komen aanzeilen en
door de deur het aquarium zou verlaten.
Vreten (2)
Na teleurstelling van de vorige avond besloten
we nu op zeker te spelen. We gingen naar de
Plaga Reial op aanraden van de Lonely Planet.
Het beoogde restaurant (Les Quinze Nits) was
om acht uur echter nog niet open. De Spanjaard
gaat immers pas rond een uur of tien tafelen en
houdt daar pas tegen twaalven mee op. We kon
den ergens een biertje gaan drinken en over een
half uurtje terugkomen. Dat werd dus een pint in
een te dure Ierse pub. Om half negen sloegen
we steil achterover van verbazing toen we voor
hetzelfde restaurant een rij van honderd meter
troffen. We gingen naar een nabijgelegen filiaal
van deze populaire tent en hadden geluk: bij 'La
Fonda' was de rij slechts twintig meter lang. Net
toen we weg wilden lopen werd één van ons
naar binnen geleid, waarna de andere twee
erachteraan liepen. Een vage actie, die nog het
meest weg had van glippen onder toezicht. In
ieder geval zaten we aan een tafel voor drie en
het duurde niet lang of we zaten aan een uitste
kende maaltijd die ons in financieel opzicht
bepaald niet de kop kostte.
Tijdens het afpilsen kwam het gesprek al snel
op Ajax. Voor we het wisten hadden we de avond
en een deel van de nacht gevuld met ons favo
riete gespreksonderwerp en was het tijd om ons
hotel op te zoeken.
Vreten (3)
Een behoorlijk ontbijt wil ook nog wel eens moei
lijk zijn voor de gemiddelde voetbalsupporter. Op
zaterdagochtend aten we met lange tanden bij
Bocatta. Wie een ontbijt van slappe, bleke patat
in combinatie met rare stokbroodjes niet kan
weerstaan moet zeker bij deze variant op de
McDonalds-formule langs gaan. De tweede och
tend deden we het beter. Bij een volgens de vele
aanwezige Amerikanen fantastische Bagel Shop
op de Carrer de la Canuda aten we ons buikje
rond. Omdat we een gat in de dag hadden gesla
pen konden we bijna direct door naar het doel
van onze trip.
Barcelona - Real Mallorca
We zullen er niet omheen draaien: echt bijzon
der was het allemaal niet. Barcelona heeft nau
welijks enige supporterscultuur. Vóór de wed-
