CONCERTGEBOUW
Dit was één van die feestjes die de suppor
ters een doorn in het oog is. In plaats van op
zaterdagavond gewoon een voetbalwedstrijd
te spelen en er zo voor alle supporters een
feest van te maken, viert de jarige zijn ver
jaardag zonder de fans die door dik en dun
de club hebben gesteund. Als je toch naar
zo'n feest wilt, dan gaan met enige gliperva-
ring deuren open die voor anderen gesloten
blijven. Maar glippen naar een verjaardags
feest in het Concertgebouw? Het is een
vreemde gewaarwording.
Toch kon een samen met zijn vriendin door
nachtelijk Amsterdam keuvelend redactielid
de verleiding niet weerstaan om tussen een
tv-ploeg door naar binnen te lopen. Omdat ze
net zo casual waren gekleed als de met appa
ratuur slepende roadies, vielen ze bij de
beveiliging niet op. Dat was anders op het
moment dat ze tussen de in het lang' en 'rok-
kostuum' getooide genodigden liepen, waar
van velen het dan ook niet konden laten om
minachtend de neus op te halen. Je zag ze
denken dat "die Van Praag toch eens wat
selectiever moest zijn in het uitkiezen van zijn
gasten". Maar goed, de drankjes, saté en
haring waren van een goede kwaliteit, en het
al ruim 25 jaarAjax sponsorende redactielid
voelde zich dan ook niet in het minst
bezwaard om eens iets van Ajax terug te
nemen.
Een opvallende gast was Roelf de Boer, die
zijn laatste dagen slijt als voorzitter van de
Federatie Supporters Verenigingen, in geani
meerd gesprek met Hans Hoevenberg, de
anonieme bestuurder bij de SVA (waarover
spraken zij?). Ook opvallend waren de diver
se hoofdstewards, nu niet in rood maar in
stemmig zwart gekleed. Dat de tijden veran
derd zijn bleek wel dat het redactielid vrien
delijk door hen werd toegeknipoogd, waar hij
twee jaar geleden als ongewenste gast zou
zijn afgevoerd. De enig zichtbaar aanwezige
speler was een verwoed aan de roulettetafel
gokkende Ferdi Vierklau, waardoor het voor
insiders duidelijk werd dat hij de volgende
dag tegen Twente niet verder dan een tribu
neplaats zou geraken.
Uiteraard had de DAS-redacteur een stapel
tje DASSEN paraat. Gezien de besloten loca
tie zou verkopen wel eens strafbaar kunnen
zijn en dus werd besloten om ze gratis uit te
delen aan hen die daadwerkelijk iets voor
Ajax hebben betekend. Uiteindelijk werden er
liefst drie uitgedeeld, één aan Gerrie Mühren
("hee, leuk, bedankt"), één aan Robbie de Wit
("geweldig") en één aan Pietje Keizer ("de
vorige was wel aardig"). Daarna werd beslo
ten naar huis te gaan, want zo gezellig was
het nou ook weer niet. Maar dat viel niet mee.
De uitgang werd namelijk gebarricadeerd
door twee in te nauwe pakken gestoken
zware jongens, die meldden dat er buiten ste
vig werd gevochten tussen F-Side en politie.
Een bobo meldde hierop stoer van "Dan
knokken we toch even mee" maar slikte bijna
zijn tong in toen hij de DASSER "Laat mij dan
maar naar buiten gaan, want ik ben ook van
de F-Side" hoorde zeggen. De kleerkasten
waren echter niet te vermurwen, niemand
mocht eruit. Dan maar de diverse nooduit
gangen opgezocht. Die bleken echter alle
maal te zijn vergrendeld, zodat het zojuist
opgekomen idee om de F-Siders hierdoor
naar binnen te smokkelen niet ten uitvoer kon
worden gebracht. Uiteindelijk maar weer
terug gelopen naar de hoofduitgang, waar
iedereen inmiddels weer gewoon naar buiten
kon. De F-Siders waren weer in het donker
opgelost. Buiten aangekomen zag je wat
schade aan het gebouw maar tegelijk ook dat
er nog een 2e etage was die binnen over het
hoofd was gezien. Dat verklaarde dan gelijk
waarom er geen directieleden en bestuurders
van Ajax werden gespot.
Hoewel de woede van supporters begrijpelijk
is, was het vernielen van ramen waarachter
ook wel wat échte Ajacieden zaten, niet
nodig. Maak dan gewoon je eigen feestje!
de ajax ster nr. 30
