den me ook niet helpen: niemand wist waar dat bord stond. Uiteindelijk heb ik een taxi aange houden en in het duits of Engels, niet in het Jiddisch, vertelt over het bord. Uiteindelijk zei ik "Rij maar rond, we zien het wel". En op een gegeven moment zag ik het en ja hoor, die twee stonden er ook. Vervolgens was het tijden zoe ken naar het hotel, ik wist niet eens hoe het heette of in welke straat het was. Maar ja, nu zit ik hier. Ik ben dus toch weer goed terechtgeko men. In Genua gingen we met een ploeg een restau rant binnen en daar zaten allemaal Italianen. Zij riepen 'Ajax' en wezen met hun duim naar bene den. Nou spreek ik een beetje Italiaans en zei "Genova, tute amici, tute amici (allemaal vrien den)". Nou, ik werd omhelst, kreeg een hoed van hun op m'n kop, een sjaal om m'n nek en ze hebben me helemaal gefilmd. Toen we gingen betalen stond er een x-aantal flessen wijn voor 'die Ajax-jongens' van die Italianen. Kijk, zo kan het ook. Een dag na de wedstrijd tegen Fenerbahce in Istanbul gingen we naar Galatasaray tegen Manchester United. We kregen een staanplaats voor nop en stonden tussen de Turken. Ik zei op een gegeven moment tegen die Turken "Do you speak English". "Yes" zei er één en toen zei ik "Today I feel me just like Kennedy". Zegt hij "Why?", waarop ik antwoordde "Today I'm a Turk". Nou, ik heb thuis nog een sjaal, die ik toen om mijn nek kreeg gehangen. En dan zijn we nog op stap geweest met die Turken. En hier maar schelden op die 'rot Turken', nou het zijn zulke mensen. Relikwieën Mijn mooiste relikwie is een houten vlees- of broodplank aan een dik stuk touw die ik in Belgrado bij Ajax-Juventus, de met 1-0 gewon nen EC1-finale in 1973, heb gekocht. Dat vind ik het mooiste wat er is, Ajax-Juventus staat erop. Ik heb 'm in mijn 'Ajax-kamer' hangen. En wat ik mooi vind... Ik ben voor 99 gulden met Dirk v.d. Broek voor één dag naar die regen wedstrijd Fenerbahce-Ajax gevlogen. Destijds heette het nog geen D-Tours. Toen werd het afgelast en heeft Dirk v.d. Broek de totale kos ten op zich genomen. We zijn die nacht in een nachtclub geweest met heel Ajax. Daar was een buikdanseres die mij een Ajax-petje opzette. Vervolgens werd er een foto genomen. Ik wilde die graag kopen, maar die foto was niet meer te vinden. Een week daarna krijg ik de VI thuis. Ik was pas abonnee. Nou allang niet meer, ik vind het een rot blad. Staat daar die foto van die buik danseres en ik, in het klein op de voorpagina. Ik heb 'm nu thuis in het groot hangen. Supportershumor Ik was bij Arsenal-Ajax, 0-1, op Highbury. Er zit een Engelsman naast me, er zaten meer Engelsen, en die vraagt mij: "Who is that num ber eight?" Ik zeg tegen hem "That's Sjeekie Black". En die Engelsman zat de hele wedstrijd "Come on Sjeekie Black, come on Sjeekie Black". Ik heb het Sjakie vertelt en die heeft zich verrot gelachen. In de zeventigerjaren had ik me een kapsones. Ik was vertegenwoordiger en zei tegen mijn klanten, die wisten dat ik een oer-Ajacied ben: "Wij zijn cup-ziek, we kunnen geen cup meer zien, we worden er doodziek van". Ik had een klant in rotterdam-zuid, een verdomd nette kerel. Geen feyenoord-man maar een Sparta-man. Ik ben bij hem voor zaken en rij om een uur of vijf bij 'm weg. Ik denk "God, wat is m'n licht slecht". Dus ik zet mijn wagen om de hoek en stap uit om te kijken. Zitten er op m'n koplampen twee feyenoord-stickers geplakt. da s Dé in zijn 'Ajax-kamer' (foto: Mike Verhoef)

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 2000 | | pagina 18