latufÈHv;.
Is 'O* SC*
I»T>Tnc »it*ï>us'
We verzamelen tot 13.00 uur bij Het
Praathuis, een oer-Ajax-café gelegen aan
de Brinkstraat 123 in Betondorp. Menige
overwinning is hier uitbundig gevierd alsmede de
behouden thuiskomst na een verre uitwedstrijd.
Ook is hier wel eens een nederlaag naar het rijk
der vergetelheid gedronken en een enkele traan
weggepinkt. Bij Betondorp denkt eenieder automa
tisch aan Johan Cruijff. Het spreekt vanzelf dat we
op ons
rondje door
het dorp
een paar
van de
grootste toe
ristische
trekpleisters
van
Amsterdam
aandoen.
Op nummer
32 in de
Akkerstraat
vinden we het geboortehuis van nummer 14. Dat
zijn ouders hier een groentewinkel hadden is
basiskennis die iedere Ajacied paraat moet heb
ben. Na twee keer rechtsaf te zijn geslagen vinden
we in de Weidestraat op nummer 37 het huis waar
Johan van 1959 tot 1968 woonde. Daarna betrok
hij met Danny een bescheiden stulpje in
Vinkeveen, gelegen aan de Uitweg op nummer 11.
Vanwege de matige conditie van de redactie heb
ben wij gemeend deze toch wat afgelegen trek
pleister niet in de route op te moeten nemen. Om
de stemming erin te
krijgen zou het leuk
zijn in de Weidestraat
voluit Johan Cruijff,
wie kent hem niet...'
in te zetten.
Bovendien brengt dat
wat leven in de brou
werij in dit openlucht-
Bobby op de Middenw
De Akkerstraat in reeds lang vervlogen tijden
Op de koffie bij Moeke...
museum. We verlaten Betondorp
via de Zaaiersweg. Hier staat de
Groen van Prinstererschool waar
Johan op het plein het spelletje
leerde.
De overkant van de Middenweg
biedt een trieste aanblik. Mensen
die het hier te kwaad krijgen kun
nen in de bezemwagen stappen of
zich bij de redactie melden
voor een stevige pep
talk. Misschien is
hier wel het
moment aan
gebroken om al fietsend
herinneringen op te halen
aan de tijd dat hier het
mooiste voetbalstadion ter
wereld stond. We passeren
de plek waar eens de keer-
lus van Lijn 9 lag. Menigeen
zal zich kunnen herinneren
dat op de instaphalte vaak al
de eerste tl-buizen
sneuvelden. Als de
tram zich in bewe
ging zette, werd het 'Hoempa, hoempa,
hoempapa, hoempa, hoempa, hoempa
pa' ingezet en dreigde de vering van de
tram het te begeven. De halte bij de
Kruislaan werd zelden gehaald, omdat
de ME zonodig onze feestvreugde
moest vergallen en iedereen de tram
uit sloeg. Fietsend over het
Voorlandpad zien we rechts van ons de
overblijfselen van wat ooit de Ajax-par-
keerplaats was. Ooit de ideale plek om
een geslaagde glippoging in te zetten. Een mis
schien niet zo beken
de, maar gouden
truc was om je bij de
ingang van de gezin
stribune aan te slui
ten bij de pupillenelf-
tallen die dat vak
bevolkten. Je ging er
een beetje als leider
of begeleider bijs
taan, liep met een
uitgestreken smoel
werk langs de kassa
en geen haan die
ernaar kraaide. De
puristen zullen zeg
gen dat dit een nogal
zakelijke manier van
glippen is, maar voor
