hand" die ze zongen, dat was heel beangsti gend. Maar goed het verhaal gaat verder. Een dikke feyenoorder stond naast een maat van mij en zei tegen hem "Heb jij nog joden gezien?". Mijn maat lulde in het rotterdams: "Nee, whot dan?" en we gingen wat verder op staan bij een of ander wijf. Begint dat wijf tegen ons te klet sen. "Zo daar, wat-tis dat ook een overloper hè?". Ze wees op Wimpie Jansen die toen bij Ajax speelde. Ik zei "laat maar gaan" en ook Robbie uit de Vogelenbuurt begon met haar mee te lullen. Toen liep vak S het stadion weer uit nadat ze her en der wat mensen in elkaar had den geslagen. Opeens draait dat wijf zich om en ik geef haar in een opwelling op mijn dertienja rige leeftijd zo'n knal voor haar bek, dat haar kunstgebit eruit vloog. Liverpool In Engeland is dat alles voor mij. ik heb daar een jongen ontmoet uit Liverpool, ex-hooligan Vince, en heb later zijn vrouw en kinderen goed leren kennen. Ik heb zelfs een jaar een seizoenkaart van Liverpool gehad toen het slecht ging met Ajax. Het is een fantastische club. De saamho righeid onder supporters is enorm. Het is gewel dig om te zien hoe die mensen er alles aan doen om hun club te zien spelen, ondanks dat er geen brood op de plank is. Het is "the way of life" in Engeland en daar ontbreekt het hier nog wel eens aan in Nederland. Nog steeds probeer ik er regelmatig naar toe te gaan. Zodra Vince mij belt en kaarten heeft weten te regelen ga ik er naar toe. Maar goed, als ze ooit tegen elkaar moe ten spelen dan kies ik toch voor Ajax. Heizel-drama Ik ben er bij geweest en het is een groot probleem geworden. De skinheads van het National Front zijn op de boot naar België begonnen met het uitdelen van pamfletten. Het waren supporters van alle clubs door elkaar, er zaten zelfs duitsers tus sen. De Italianen zijn in de binnenstad begonnen met steken. Ik zat in vak O, ongeveer drie vakken er vandaan. Het was een Liverpool-vak waar we helemaal werden verdrongen. Beneden ons vlo gen de stenen over en weer. Steeds meer men sen kwamen op de sintelbaan en de politie begon daarop in te slaan. Er brak een giganti sche paniek uit. Onder mij gilden de mensen van de pijn, omdat er te veel mensen in het vak waren gepropt. Ik kon zelf niets doen omdat ik helemaal klem zat in het vak, maar ik weet van mijzelf dat ik anders ook klappen had lopen uit delen. Van mij hadden ze de wedstrijd nooit door mogen laten gaan. Toen de muur instortte ging er helemaal niets door mij heen, ik kon het niet meer bevatten. Het klinkt hard maar ik vond het op dat moment helemaal niet erg. Bang ben ik in het stadion niet geweest. Alleen vóór de wedstrijd, buiten het stadion, had ik het gevoel dat die Italianen mij met mijn rode Liverpool-shirt wilden ver moorden. Later denk je toch, "göh, wat is er gebeurd, er zijn mensen doodgegaan". Wat dat aangaat huil ik de voeten van mijn slof als er iets met een dier gebeurt. Maar is het een mens, behalve iemand uit mijn Ajax-kring, dan vind ik het helemaal niet erg en dat is niet uit groot spraak. Ik vond het aan één kant niet erg, behal ve voor de kinderen, de vrouwen en de familie die ze achterlaten. Ik zag het toen wel als sen satie, zat er middenin. Bij Ajax hing er enkele weken later een spandoek op het hek voor de F-Side "Heizei can be overdone". Als woens dag (oefeninterland Nederland - duitsland, red.) in de Arena het vak met 1600 duitsers naar 28 de ajax ster nr. 29

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 2000 | | pagina 28