Ajacieden helemaal niet in de gaten hadden
gehad dat zij aan een gigantisch pak slaag
waren ontkomen. Het relatief kleine groepje
Nederlanders had waarschijnlijk geen schijn van
kans gehad tegen de drie keer zoveel duitsers
die buiten het vak stonden alsmede de
honderden, veelal oudere, duitsers die zich in
het Ajax-vak zelf bevonden. Dat je ook die
oudere duitsers niet moest uitvlakken, bleek
direct na de wedstrijd. Vele Ajacieden verlieten
het vak direct nadat het laatste fluitsignaal had
geklonken, een deel van hen op zoek naar
duitse leeftijdgenoten om de schande van de
pijnlijke nederlaag uit te wissen. Een groepje
jongere Ajacieden moest toen nog hun vlaggen
van het hek afhalen en liep naar beneden om dit
te doen. Op het moment dat zij bij het hek
stonden, werden ze plotseling in de rug
aangevallen door de "oudere" duitsers, waarvan
een niet onaanzienlijk deel de leeftijd had om in
de 2e wereldoorlog te hebben meegevochten.
Dan hebben we het over duitsers die de vijftig al
ruim waren gepasseerd. Door hun enorme
overtal hadden ze blijkbaar de moed gevonden
om de vaak nog maar 14-jarige jochies af te
ranselen. De jonge Ajacieden vochten nog wel
even terug maar besloten uiteindelijk maar het
hazenpad te kiezen: het fanatisme van de
oudere duitsers was gewoon angstaanjagend.
Opvallend was dat toen er uiteindelijk een paar
goed georganiseerde groepen Ajacieden rond
het stadion gingen lopen, er geen strijdvaardige
duitser meer te zien was.
21 oktober 1987: hsv-Ajax
Zeven jaar later bezochten enkele duizenden
Ajacieden hamburg, de reeperbahn en de
wedstrijd hsv-Ajax. Overdag werd er geen hsv-
fan waargenomen en ook voor en tijdens de
wedstrijd waren er geen problemen. Omdat Ajax
door een doelpunt van Hennie Meyer met 1-0
wist te winnen, verwachtten we een paar hete
kwartiertjes in pikdonkere volkspark wat het
stadion omzoomde. De Ajacieden liepen dan
ook zoveel mogelijk in één grote groep naar het
centrum. Maar nee hoor, wederom geen duitse
hooligan te zien. Een aanzienlijk aantal
Ajacieden besloot nog een paar afzakkertjes te
gaan halen op de reeperbahn. Net toen iedereen
geen gevaar meer verwachtte en zich in kleinere
groepjes verspreid had, sloegen de duitsers toe.
Vanuit een metro-uitgang stormden honderden
hsv-hooligans en nazi-skinheads de reeperbahn
op, sloegen op alles wat Nederlands was en
verdwenen nog geen minuut later de duisternis
in. Supporter R. kon zich hiervan nog het
volgende herinneren:
"Het was rustig en gezellig op de reeperbahn.
Ab, die nog nooit op een vrouw had gelegen,
keek z'n ogen uit. Om hem, maar ook onszelf,
een plezier te doen, liepen we even een
ondergrondse parkeergarage in die als bordeel
fungeerde. Beneden gekomen kreeg de door
drie vrouwen tegelijk belaagde Ab het zo
benauwd, dat hij direct weer naar boven
vluchtte. Onder het motto "samen uit, samen
thuis" liepen wij hem maar achterna. Weer op
straat aangekomen zagen we direct dat er iets
heftigs was gebeurd. Omgevallen terrasstoelen,
licht gewonde Ajacieden en zich hergroeperende
groepjes Ajax-supporters maakten duidelijk dat
er net een veldslag had gewoed. En dat terwijl
we nog geen twee minuten weg waren geweest!
Ook wij sloten ons bij een groep aan om die
duitsers te gaan zoeken en revanche te nemen,
maar na een zoektocht van een minuut of tien
kwamen we tot de conclusie dat er in geen
velden of wegen meer duitse hooligans waren
te bekennen.".
De gelijkenis met zeven jaar geleden in
münchen was treffend. Ook toen vielen de
duitsers aan op een moment dat er een vrijwel
zekere overwinning voorhanden was. Op het
moment dat er meer tegenstand was, gaven ze
niet thuis.
Herfst 1991: Vier keer naar duitstand
Door het staafincident was Ajax in het seizoen
1990-1991 uitgesloten van Europacup-voetbal
en moesten ze in het seizoen 1991-1992 de
de ajax ster nr. 28
27
