Eunen gaat diep
door mr. Ed Ad van Eunen
De Broeirena
Geachte heer Gaasterland,
Ik weet dat ik U met deze brief overval en dat
het wellicht wat pijnlijk voor U is, maar nadat
ik U ruim drie en een half jaar heb laten
aanmodderen kan ik het niet meer aanzien.
Nog afgezien van de kosten, want geld heeft
U kennelijk genoeg. Nee, het gaat om kwaliteit,
om aanzien en om respect. Ajax is namelijk
verworden tot het graslachertje van Europa.
Ajax werd altijd geassocieerd met z'n grote
spelers, z'n successen en het mooie voetbal.
Tegenwoordig is het de club met die akker in
z'n stadion. Zelfs in San Siro ligt het gras er
nog beter bij, en dat valt natuurlijk niet te
tolereren. Het is gelukkig nog niet te laat. Het
kunstgras ligt er nog niet in, behalve dat
strookje om het veld heen dan, maar dat moet
dan maar. Het is in ieder geval duidelijk dat we
in Nederland niet meer in staat zijn om nog een
degelijk stukje voetbalgras te kweken, terwijl
de kasaardbeien ons ook nu in januari boven
het hoofd groeien. Schandalig! En als het er al
is weten we het niet te onderhouden. De
oplossing is gelukkig nog wel te vinden, ook al
is het niet dichtbij. Het beste gras groeit
namelijk aan de andere kant van de wereld,
ver weg van onze zure regen: in New Sealand.
Tijd dus om een kleine bedevaart te
ondernemen, op zoek naar het ideale matje in
het mekka van het gras...
Bij deze heb ik mezelf dan ook maar even
aangesteld als hoofd-grasscout. Over de
vergoeding worden wel het vast nog wel eens,
bijvoorbeeld een bepaald van de
uitgespaarde kosten van een nieuwe grasmat.
Na wat vooronderzoek op internet bleek reeds
dat de mooiste perceeltjes te vinden zijn op
het Zuidereiland, niet ver bij het plaatsje
Nelson vandaan. In een ideaal klimaat, met
veel zon overdag en veel regen in de
avonduren, gedijt gras tenslotte het beste. De
aldaar gelegen Ajax-avenue blijkt garant te
staan voor een paar prima perceeltjes. Nadat
ik even zelf de diverse kaveltjes heb getest
bleek nummertje 14 toch wel van Maestro
kwaliteit. Ik heb er alvast een optie op
genomen, zodat U deze kans niet hoeft te
missen. Het talent van het gras alleen is echter
niet genoeg. Het moet ook verzorgd worden,
liefst met een beetje warmte. Net als onze
jeugd. De verzorging moeten we vanaf nu dus
even anders gaan aanpakken. We gaan
stoppen met maaien, vanaf nu laten we de
schapen hun werk doen. Dat heeft als groot
voordeel dat het veld op een geheel natuurlijke
en biologisch verantwoorde wijze zal worden
bemest. De ecologische gevolgen zullen hun
uitwerking niet missen, dat verzeker ik U.
Alleen de niet in het gras ingetrokken drollen
zullen nog even kort voor de wedstrijd moeten
worden weggezogen, maar dat kan Sjakie wel
aan. Naast 14 schapen krijgt hij er ook een
duitse herder bij, zodat de heer Wolfs niet zelf
achter deze levende maaimachines aan hoeft
te lopen. Ook kan het geen kwaad om flink wat
spiegels op te hangen, zodat de spaarzame
zonnestralen die Nederland rijk is tenminste de
grasmat nog halen. En het zonlicht wat we niet
hebben, gaan we gewoon zelf maken. Even
een middagje shoppen bij een gemiddelde
kweker in Lisse en je hebt al voor een paar ton
zeer aanvaardbare kweeklampen. Daar kan de
Heijdemij nog een puntje aan zuigen, dat zult
U toch met me eens zijn. Waarschijnlijk hebben
ze daar nog nooit van een broeikaseffect
gehoord. Precies, dat is wat we nodig hebben:
een Broeirena. Geen twijfel over mogelijk.
Hopelijk slaat de vonk dan ook over naar de
tribunes en raken de gemoederen weer eens
wat vaker danig verhit. Helemaal als vanaf 18
maart dat shirt met nummer 14 boven het veld
in die Broeirena hangt. Hoewel ik al vele
bruikbare reacties mocht ontvangen op
eavaneunen@hotmail.com staat deze lijn nog
steeds open. Dus blijf ze sturen die mails! Ook
van U, meneer Gaasterland. Geeft U eens wat
terug aan uw publiek.
Solis sacerdotibus,
Ed Ad van Eunen.
de ajax ster nr. 28
23
