Eunen gaat diep door mr. Ed Ad van Eunen De Broeirena Geachte heer Gaasterland, Ik weet dat ik U met deze brief overval en dat het wellicht wat pijnlijk voor U is, maar nadat ik U ruim drie en een half jaar heb laten aanmodderen kan ik het niet meer aanzien. Nog afgezien van de kosten, want geld heeft U kennelijk genoeg. Nee, het gaat om kwaliteit, om aanzien en om respect. Ajax is namelijk verworden tot het graslachertje van Europa. Ajax werd altijd geassocieerd met z'n grote spelers, z'n successen en het mooie voetbal. Tegenwoordig is het de club met die akker in z'n stadion. Zelfs in San Siro ligt het gras er nog beter bij, en dat valt natuurlijk niet te tolereren. Het is gelukkig nog niet te laat. Het kunstgras ligt er nog niet in, behalve dat strookje om het veld heen dan, maar dat moet dan maar. Het is in ieder geval duidelijk dat we in Nederland niet meer in staat zijn om nog een degelijk stukje voetbalgras te kweken, terwijl de kasaardbeien ons ook nu in januari boven het hoofd groeien. Schandalig! En als het er al is weten we het niet te onderhouden. De oplossing is gelukkig nog wel te vinden, ook al is het niet dichtbij. Het beste gras groeit namelijk aan de andere kant van de wereld, ver weg van onze zure regen: in New Sealand. Tijd dus om een kleine bedevaart te ondernemen, op zoek naar het ideale matje in het mekka van het gras... Bij deze heb ik mezelf dan ook maar even aangesteld als hoofd-grasscout. Over de vergoeding worden wel het vast nog wel eens, bijvoorbeeld een bepaald van de uitgespaarde kosten van een nieuwe grasmat. Na wat vooronderzoek op internet bleek reeds dat de mooiste perceeltjes te vinden zijn op het Zuidereiland, niet ver bij het plaatsje Nelson vandaan. In een ideaal klimaat, met veel zon overdag en veel regen in de avonduren, gedijt gras tenslotte het beste. De aldaar gelegen Ajax-avenue blijkt garant te staan voor een paar prima perceeltjes. Nadat ik even zelf de diverse kaveltjes heb getest bleek nummertje 14 toch wel van Maestro kwaliteit. Ik heb er alvast een optie op genomen, zodat U deze kans niet hoeft te missen. Het talent van het gras alleen is echter niet genoeg. Het moet ook verzorgd worden, liefst met een beetje warmte. Net als onze jeugd. De verzorging moeten we vanaf nu dus even anders gaan aanpakken. We gaan stoppen met maaien, vanaf nu laten we de schapen hun werk doen. Dat heeft als groot voordeel dat het veld op een geheel natuurlijke en biologisch verantwoorde wijze zal worden bemest. De ecologische gevolgen zullen hun uitwerking niet missen, dat verzeker ik U. Alleen de niet in het gras ingetrokken drollen zullen nog even kort voor de wedstrijd moeten worden weggezogen, maar dat kan Sjakie wel aan. Naast 14 schapen krijgt hij er ook een duitse herder bij, zodat de heer Wolfs niet zelf achter deze levende maaimachines aan hoeft te lopen. Ook kan het geen kwaad om flink wat spiegels op te hangen, zodat de spaarzame zonnestralen die Nederland rijk is tenminste de grasmat nog halen. En het zonlicht wat we niet hebben, gaan we gewoon zelf maken. Even een middagje shoppen bij een gemiddelde kweker in Lisse en je hebt al voor een paar ton zeer aanvaardbare kweeklampen. Daar kan de Heijdemij nog een puntje aan zuigen, dat zult U toch met me eens zijn. Waarschijnlijk hebben ze daar nog nooit van een broeikaseffect gehoord. Precies, dat is wat we nodig hebben: een Broeirena. Geen twijfel over mogelijk. Hopelijk slaat de vonk dan ook over naar de tribunes en raken de gemoederen weer eens wat vaker danig verhit. Helemaal als vanaf 18 maart dat shirt met nummer 14 boven het veld in die Broeirena hangt. Hoewel ik al vele bruikbare reacties mocht ontvangen op eavaneunen@hotmail.com staat deze lijn nog steeds open. Dus blijf ze sturen die mails! Ook van U, meneer Gaasterland. Geeft U eens wat terug aan uw publiek. Solis sacerdotibus, Ed Ad van Eunen. de ajax ster nr. 28 23

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 2000 | | pagina 23