Een week vol nederlagen
Kan iets dat in ruim 99fi jaar is verworden tot een machtig en glorieus instituut in een week tijd van
alle glans worden ontdaan? Nee, zullen de meeste mensen zeggen, dat is onmogelijk. Nee, heb ook
ik altijd gedacht. Er blijft altijd iets van de oude glorie over. Ajax is zo'n instituut. Over de gehele
wereld bekend geworden vanwege de vele gewonnen prijzen, vanwege het aantrekkelijke en altijd
aanvallende spel, vanwege de sierlijkheid en vanwege de Amsterdamse bluf. Altijd voetballend op
de helft van de tegenstander, in goede en minder goede tijden, altijd maling aan de rest hebbend.
Altijd bleef het avontuurlijke in het spel, altijd was er wel een in eigen jeugd opgeleide speler die
ieders harten stal vanwege zijn onbevangen spel. Iedere echte Ajacied straalde het uit: WIJ ZIJN
AJAX! Wat kan zo'n instituut gebeuren, helemaal niets toch?
De waarheid is helaas anders. Anderhalve maand geleden is het instituut Ajax op zijn bek gegaan
zoals nooit tevoren. Het staafincident is peanuts vergeleken met wat zich in de week van vrijdag 29
oktober tot en met vrijdag 4 november 1999 afspeelde. Een week, of eigenlijk acht dagen, waarin
bijna 100 jaar traditie genadeloos om zeep is geholpen.
Vrijdag 4 november 1999
Het qua budget nietige Roda JC komt op
bezoek. Volgens de "Wet van Kales" moet de
uitslag 8-1 worden, de verhouding van de begro
tingen. Ondanks dat deze Wet door zowel het
bestuur als de ledenraad van Ajax met een over
grote meerderheid van stemmen is aangeno
men, werkt deze niet in de praktijk. Roda wint
met 2-1. Op zich is dat niet zo vreemd, bijna
ieder jaar doet zich wel zo'n verrassing voor.
Wat wel vreemd is en ik in 25 jaar nog nooit eer
der heb meegemaakt, is dat Ajax vrijwel kans
loos is. En dat in een thuiswedstrijd! Voor het
eerst in ons leven heb ik op mijn werk geen plau
sibele smoes om een thuisnederlaag als onte
recht te kunnen afdoen. We schoten niet zes
keer op de lat, hadden geen 80% balbezit en die
Jol floot voor één keer eens niet tegen ons. Nee,
het was het eigen spel wat ons de das omdeed,
angsthazerig bijna 'duits' voetbal, waarbij de
backs de achterlijn niet meer halen en de bui
tenste middenvelders vrijwel alleen nog maar
verdedigende taken hebben. Maar goed, het zal
wel een incident zijn geweest. De volgende
week tegen Hapoël Haifa trekken we het met
een nulletje of vijf wel weer recht.
Donderdag 10 november 1999
Ondanks de gemakkelijke uitzege is de Arena
weer lekker gevuld, onder andere door de wat
soepelere kaartverkoop. Ik ga er eens lekker
voor staan. We hebben immers niets te verlie
zen en kunnen eindelijk eens lekker ontspannen
spelen.
Maar dan hebben we toch wel iets over het
hoofd gezien. Het Wouters-systeem. Al net zo
bruut Ajax binnengedrongen als de "Wet van
Kales". Inmiddels laat de betekenis van Jan's
uitspraak van een jaartje geleden dat "Ajax ook
met een verdedigende speelwijze moet kunnen
omgaan" weinig te denken over. Het betekent
dat wat er ook gebeurt, er minimaal zeven
Ajacieden achter de bal blijven staan. En dan
nog bij voorkeur minimaal een metertje of tien.
Het gevolg is dat de vleugelspitsen het letterlijk
maar in hun eentje moeten uitzoeken. Ze krij
gen de bal aangespeeld en zijn gedwongen om
daarna óf de back inclusief rugdekking uit te
spelen öf de bal lafhartig met het verkeerde
been voor de pot te gooien 6f de bal minstens
tien meter terug te leggen. Een langs hen heen
sprintende of een gat trekkende medespeler is
tegenwoordig uit den boze. De Cler en Chivu die
dat nog wel eens willen doen, worden hiervoor
steevast met een reservebeurt beloond.
Knopper, de enige middenvelder die nog wel
mag diepgaan, is meestal na een uur volledig
leeggespeeld. En dat terwijl anderen gezien de
hun opgedrongen speelwijze nog lucht zat heb
ben.
Maar het echte dieptepunt komt na 60 minuten
en duurt een half uur. Haifa komt door een
penalty met 1-0 vóór. Gelukkig, denken de ken
ners, dan moeten ze eindelijk eens gaan voet
ballen. Want ondanks het uitvallen van Chivu
mogen de Israëlische semiprofs geen echt pro
bleem zijn. Het publiek gaat even achter het
team staan en iedereen heeft er vertrouwen in
dat Ajax in de kortst mogelijke tijd wel even het
een en ander zal gaan rechtzetten. Maar dan
hebben we even buiten de waard Wouters gere
kend. Hij maakt een paar drukke gebaren langs
de zijlijn en de Ajacieden laten zich op
eigen helft terugzakken! Ze gaan een 0-1 stand
verdedigen! En dat in eigen huis! Tegen
Israëlische voetballers die eigenlijk alleen maar
8
de ajax ster nr. 27