Een week vol nederlagen Kan iets dat in ruim 99fi jaar is verworden tot een machtig en glorieus instituut in een week tijd van alle glans worden ontdaan? Nee, zullen de meeste mensen zeggen, dat is onmogelijk. Nee, heb ook ik altijd gedacht. Er blijft altijd iets van de oude glorie over. Ajax is zo'n instituut. Over de gehele wereld bekend geworden vanwege de vele gewonnen prijzen, vanwege het aantrekkelijke en altijd aanvallende spel, vanwege de sierlijkheid en vanwege de Amsterdamse bluf. Altijd voetballend op de helft van de tegenstander, in goede en minder goede tijden, altijd maling aan de rest hebbend. Altijd bleef het avontuurlijke in het spel, altijd was er wel een in eigen jeugd opgeleide speler die ieders harten stal vanwege zijn onbevangen spel. Iedere echte Ajacied straalde het uit: WIJ ZIJN AJAX! Wat kan zo'n instituut gebeuren, helemaal niets toch? De waarheid is helaas anders. Anderhalve maand geleden is het instituut Ajax op zijn bek gegaan zoals nooit tevoren. Het staafincident is peanuts vergeleken met wat zich in de week van vrijdag 29 oktober tot en met vrijdag 4 november 1999 afspeelde. Een week, of eigenlijk acht dagen, waarin bijna 100 jaar traditie genadeloos om zeep is geholpen. Vrijdag 4 november 1999 Het qua budget nietige Roda JC komt op bezoek. Volgens de "Wet van Kales" moet de uitslag 8-1 worden, de verhouding van de begro tingen. Ondanks dat deze Wet door zowel het bestuur als de ledenraad van Ajax met een over grote meerderheid van stemmen is aangeno men, werkt deze niet in de praktijk. Roda wint met 2-1. Op zich is dat niet zo vreemd, bijna ieder jaar doet zich wel zo'n verrassing voor. Wat wel vreemd is en ik in 25 jaar nog nooit eer der heb meegemaakt, is dat Ajax vrijwel kans loos is. En dat in een thuiswedstrijd! Voor het eerst in ons leven heb ik op mijn werk geen plau sibele smoes om een thuisnederlaag als onte recht te kunnen afdoen. We schoten niet zes keer op de lat, hadden geen 80% balbezit en die Jol floot voor één keer eens niet tegen ons. Nee, het was het eigen spel wat ons de das omdeed, angsthazerig bijna 'duits' voetbal, waarbij de backs de achterlijn niet meer halen en de bui tenste middenvelders vrijwel alleen nog maar verdedigende taken hebben. Maar goed, het zal wel een incident zijn geweest. De volgende week tegen Hapoël Haifa trekken we het met een nulletje of vijf wel weer recht. Donderdag 10 november 1999 Ondanks de gemakkelijke uitzege is de Arena weer lekker gevuld, onder andere door de wat soepelere kaartverkoop. Ik ga er eens lekker voor staan. We hebben immers niets te verlie zen en kunnen eindelijk eens lekker ontspannen spelen. Maar dan hebben we toch wel iets over het hoofd gezien. Het Wouters-systeem. Al net zo bruut Ajax binnengedrongen als de "Wet van Kales". Inmiddels laat de betekenis van Jan's uitspraak van een jaartje geleden dat "Ajax ook met een verdedigende speelwijze moet kunnen omgaan" weinig te denken over. Het betekent dat wat er ook gebeurt, er minimaal zeven Ajacieden achter de bal blijven staan. En dan nog bij voorkeur minimaal een metertje of tien. Het gevolg is dat de vleugelspitsen het letterlijk maar in hun eentje moeten uitzoeken. Ze krij gen de bal aangespeeld en zijn gedwongen om daarna óf de back inclusief rugdekking uit te spelen öf de bal lafhartig met het verkeerde been voor de pot te gooien 6f de bal minstens tien meter terug te leggen. Een langs hen heen sprintende of een gat trekkende medespeler is tegenwoordig uit den boze. De Cler en Chivu die dat nog wel eens willen doen, worden hiervoor steevast met een reservebeurt beloond. Knopper, de enige middenvelder die nog wel mag diepgaan, is meestal na een uur volledig leeggespeeld. En dat terwijl anderen gezien de hun opgedrongen speelwijze nog lucht zat heb ben. Maar het echte dieptepunt komt na 60 minuten en duurt een half uur. Haifa komt door een penalty met 1-0 vóór. Gelukkig, denken de ken ners, dan moeten ze eindelijk eens gaan voet ballen. Want ondanks het uitvallen van Chivu mogen de Israëlische semiprofs geen echt pro bleem zijn. Het publiek gaat even achter het team staan en iedereen heeft er vertrouwen in dat Ajax in de kortst mogelijke tijd wel even het een en ander zal gaan rechtzetten. Maar dan hebben we even buiten de waard Wouters gere kend. Hij maakt een paar drukke gebaren langs de zijlijn en de Ajacieden laten zich op eigen helft terugzakken! Ze gaan een 0-1 stand verdedigen! En dat in eigen huis! Tegen Israëlische voetballers die eigenlijk alleen maar 8 de ajax ster nr. 27

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 1999 | | pagina 8