DE ENGELS I worden verdreven. Of verdreven: ze verdwijnen gewoon uit zichzelf en lossen weer in het niets op. ik loop verder door het centrum en voel de atmosfeer veranderen. De rel in Buchananstreet heeft z'n sporen nagelaten en ik betrap me erop dat ik mijn omgeving steeds beter in de gaten ga houden. Groepjes onbekende mannen beginnen in mijn ogen steeds meer op Engelse hooligans te lijken en instinctief begin ik deze groepjes te ontwijken. Het straatbeeld verandert sowieso: het winkelpubliek besluit het vandaag voor gezien te houden en wordt langzaam vervangen door voetbalsupporters. Alleen is er niet de uitgelaten stemming die er voor andere interlands is, de sfeer begint wat beklemmend te worden. Voor een kroeg kom ik een vriend tegen. We praten wat over de gebeurtenissen van vandaag. Binnen gehoorafstand staan twee mannen van een jaar of 35. Eén van hen pakt een mobiele telefoon uit zijn binnenzak en heeft een kort gesprek. Met een zuidelijk accent spreekt hij met korte tussenpauzes slechts drie zinnen: "Where are you?" is de passerende Celtic-fans dat op meerdere plaatsen in het centrum pubs door de Engelse barbaren zijn aangevallen. Ook zijn jongeren die niets met voetbal te maken hebben door Engelsen aangevallen. En bij iedere confrontatie waren de Schotten kansloos. Dit nieuws blijkt als een lopend vuurtje rond te gaan. Zoals dat ook na afloop van een Celtic- Rangers het geval is, worden bij veie pubs de ramen en deuren met stalen luiken gebarricadeerd. Vol of niet vol: er komt niemand meer in. Het centrum begint op een 'ghosttown' te lijken. Naast een enkele zwerver zie je alleen nog maar groepen mannen rondlopen. Ik besluit naar Gallowgate te gaan, het zal daar toch wel veilig zijn? En bovendien zullen die Engelsen nu toch ook wel naar de wedstrijd zijn gegaan. Onderweg zie ik op vrijwel iedere straathoek groepjes Engelsen staan. Verbeeld ik het me nu of zijn het er iedere keer precies twintig? Ik durf ze echter niet al te uitdrukkelijk aan te kijken om ze te tellen. Wat me weer opvait is hoe groot en fors ze zijn. En dat er zo weinig jongeren bijzitten. De overgrote meerderheid lijkt zo rond de 35 jaar te zijn, maar ook eerste, de naam en het adres van de pub waar we voor staan de tweede en "It's gonna go now" de derde. Binnen één minuut komen er ongeveer 150 Engelsen de hoek omrennen. Zonder vaart te verminderen stormen ze de pub in. Binnen breekt de hel ios. Een tiental seconden hoor ik alleen joelend geschreeuw, angstkreten, brekend glas en een dof geluid alsof er met massief hout ergens op wordt gebeukt. Mijn vriend en ik kijken elkaar in de ogen en denken hetzelfde: eens zullen die Engelsen de pub weer uitrennen en dan zuilen ze ongetwijfeld de twee Schotten die voor de deur staan "ook nog even meenemen". We besluiten het niet af te wachten en maken dat we wegkomen. Het is inmiddels 14.00 uur en de straten raken verlaten. De massa 'gewone' Schotse fans is Hampden Park op gaan zoeken, de meeste Schotten die de wedstrijd op de televisie gaan bekijken zijn naar huis vertrokken of de kroeg ingegaan. Gewone burgers zijn al eerder weggegaan. Ik hoor van 42 ontwaar ik veertigers. Het begint me steeds duidelijker te worden dat dit de elitetroepen van de Engelse hooligans moeten zijn. Ondanks dat de koude rillingen mij over de rug lopen besef ik dat het maar goed is dat ik hier nu in mijn eentje rondwandel. Met een groepje vrienden was ik een zeker doelwit geweest; nu ben ik niet interessant genoeg voor hen. De Schotse hooligans zijn nu geheel uit het straatbeeld verdwenen. Een deel van hen is naar de wedstrijd gegaan. Een grote groep Rangers-supporters die de confrontatie met de Engelsen wilden aangaan zijn door de politie hun pubs ingedreven en hebben daar een soort van "huisarrest" opgelegd gekregen. Politieagenten hebben daar letterlijk de hele middag als cipier gefungeerd. In Gallowgate heerst hetzelfde straatbeeld. Ook daar overal groepjes Engelsen. Ook daar dezelfde lugubere sfeer. Het onwerkelijke is dat ik die lugubere sfeer wel eens eerder heb geproefd, maar nog nooit in Gallowgate, onze de ajax ster nr. 27

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 1999 | | pagina 42