i4f cJQA Het moet zo'n elf jaar geleden zijn toen ik op mijn fiets de stad door ging om alle postkantoren in het centrum te bezoeken en deze te ontdoen van de aanvraagformulieren voor de omstreden voetbalpas. Ik kwam bij het Waterlooplein een jonge jongen tegen die wij de 'next generation' noemde. Hij vroeg wat ik deed. Ik vertelde hem dat wij bezig waren met een actie. Alle aan vraagformulieren moesten weggehaald worden uit de postkantoren, om deze met namen uit de Donald Duck op te sturen naar de KNVB (ze dachten wat een succes, zoveel aanvragen kre gen zij). We zochten nog een paar vrijwilligers die konden helpen om de Amsterdamse post kantoren leeg te halen. Ook zouden we het sportcentrum Zeist van de KNVB bezoeken om daar alle ramen vol te behangen met aanvraag formulieren en met een spuitbus wat tekens te maken (wat ook gebeurd is). Er kwam een 30 meter lange behangrol met de letters (aanvraag formulieren waren dit) 'Boycot de voetbalpas'. De rest (duizenden, de drukpers van de KNVB maakte overuren) werd tijdens een wedstrijd het veld op geslingerd. Na deze uitleg bood hij gelijk zijn hulp aan. Hij vertelde dat hij in een drukkerij werkte en dus ook makkelijk dingen kon maken of kon drukken. Deze woorden kwam hij later ook na, denk maar aan het pamflet 'Jij gaat toch ook mee naar Den Haag!' (met het wijzende vin gertje). Ik zag gelijk dat hij een nieuw talent was om zich F-Siderte noemen. Zijn bereidwilligheid, zijn 'niet lullen maar doen', zijn bluf, zijn arrog antie, zijn jagersinstinct, zijn humor, maar ook zijn rustige en serieuze kant. Alles eigenlijk om zich een Amsterdamse Ajax-supporter te mogen noemen. Op afstand heb ik hem de laatste jaren gevolgd en zag dat alles wat hij toen bezat ook tot zijn recht kwam. De manier van handelen tij dens het F-Side overleg. Recht voor zijn raap (al woonde zijn ouders in Landsmeer wat toen voor ons boeren waren). Die steen die ik vlak langs mijn kanus kreeg tijdens een interview voor RTL- 4, die graag wilde weten of de F-Side terug kwam in de Arena. Deze steen kwam uit zijn groepje waar ik de namen niet van zal noemen. Dit zal ik nooit vergeten want op zijn Amsterdams zeiden zei: "Geintje man!" En inder daad: dit is toch humor van de bovenste plank? Hier kan het nieuwe A1-politieteam iets van leren, gewoon lachen en vergeten. Deze jongen, Patrick Hessels, heeft een eind aan zijn leven gemaakt. Waarom? Ik weet het niet. Een jongen van 'lang leve de lol' en 'gaan met die banaan'. Een jongen die ook de F-Side groot en bekend heeft gemaakt; een jongen uit de goede oude tijd. Een jongen die bij iedereen goed lag. Een held, want als je zo uit het leven kan stappen ben je een echte held, al ben ik het niet eens met zijn beslissing. Deze jongen wil ik bedanken voor zijn inbreng en ik ben trots dat hij bij mij als 14-jarige achter op de fiets heeft gezeten. Bij deze ook mijn steunbetuiging aan familie en naaste vrienden. Op zijn begrafenis bij het lied 'You'll never walk alone', waar ik een ongekend kippenvel had, gingen bij mij de gedachten terug naar die oude tijd. Misschien ook omdat op dat moment zoveel oude jongens aanwezig waren, met wie ik graag een keer de marathon van rot- terdam had gelopen en elke feyenoorddebiel de maas in had willen trappen, juist om te laten zien dat wij, als we geen verkeerde beslissingen had den genomen, iedereen en alles de baas kon den zijn, al kwam wie dan ook met duizend man. Die gouwe oude tijd. Waar we voor elkaar ston den, waar we onze klauwen voor elkaar in het vuur staken, waar we ook wel eens elkaar op de bek timmerden, denk maar eens aan Volendam- uit. Twee kregen er ruzie en binnen een poep en een scheet stond iedereen op elkaar in te ros sen. Tot het moment dat de ME hier een eind aan wilde maken. Dat hadden ze dus niet moe ten doen want binnen diezelfde poep en een scheet lagen de ME'ers buiten het vak met dikke builen en zonder helmen, schilden en knuppels. De overwinning werd gebroederlijk gevierd en na de wedstrijd nog even herhaald op de Dijk en in de weilanden van boven Amsterdam. Zo waren er vele incidenten in tien jaar tijd. Alles was één. Tot het moment kwam dat pers, jaloe zie, commercie, drugs en 'wij zijn de beste' zijn intrede maakte. Politie en Ajax maakten hier dankbaar gebruik van om de groepsvorming die je toen kreeg nog meer op te drijven. Dit had nooit mogen gebeuren maar hier deed je niets aan.Onze grootste fout toen. Nu we enkele jon gens van die tijd hebben moeten begraven zien we in dat die tijd nooit meer terug komt. (vervolg op bladzijde 33) 32 de ajax ster nr. 27

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 1999 | | pagina 32