i4f cJQA
Het moet zo'n elf jaar geleden zijn toen ik op mijn
fiets de stad door ging om alle postkantoren in
het centrum te bezoeken en deze te ontdoen van
de aanvraagformulieren voor de omstreden
voetbalpas. Ik kwam bij het Waterlooplein een
jonge jongen tegen die wij de 'next generation'
noemde. Hij vroeg wat ik deed. Ik vertelde hem
dat wij bezig waren met een actie. Alle aan
vraagformulieren moesten weggehaald worden
uit de postkantoren, om deze met namen uit de
Donald Duck op te sturen naar de KNVB (ze
dachten wat een succes, zoveel aanvragen kre
gen zij). We zochten nog een paar vrijwilligers
die konden helpen om de Amsterdamse post
kantoren leeg te halen. Ook zouden we het
sportcentrum Zeist van de KNVB bezoeken om
daar alle ramen vol te behangen met aanvraag
formulieren en met een spuitbus wat tekens te
maken (wat ook gebeurd is). Er kwam een 30
meter lange behangrol met de letters (aanvraag
formulieren waren dit) 'Boycot de voetbalpas'.
De rest (duizenden, de drukpers van de KNVB
maakte overuren) werd tijdens een wedstrijd het
veld op geslingerd. Na deze uitleg bood hij gelijk
zijn hulp aan. Hij vertelde dat hij in een drukkerij
werkte en dus ook makkelijk dingen kon maken
of kon drukken. Deze woorden kwam hij later
ook na, denk maar aan het pamflet 'Jij gaat toch
ook mee naar Den Haag!' (met het wijzende vin
gertje). Ik zag gelijk dat hij een nieuw talent was
om zich F-Siderte noemen. Zijn bereidwilligheid,
zijn 'niet lullen maar doen', zijn bluf, zijn arrog
antie, zijn jagersinstinct, zijn humor, maar ook
zijn rustige en serieuze kant. Alles eigenlijk om
zich een Amsterdamse Ajax-supporter te mogen
noemen. Op afstand heb ik hem de laatste jaren
gevolgd en zag dat alles wat hij toen bezat ook
tot zijn recht kwam. De manier van handelen tij
dens het F-Side overleg. Recht voor zijn raap (al
woonde zijn ouders in Landsmeer wat toen voor
ons boeren waren). Die steen die ik vlak langs
mijn kanus kreeg tijdens een interview voor RTL-
4, die graag wilde weten of de F-Side terug
kwam in de Arena. Deze steen kwam uit zijn
groepje waar ik de namen niet van zal noemen.
Dit zal ik nooit vergeten want op zijn
Amsterdams zeiden zei: "Geintje man!" En inder
daad: dit is toch humor van de bovenste plank?
Hier kan het nieuwe A1-politieteam iets van
leren, gewoon lachen en vergeten. Deze jongen,
Patrick Hessels, heeft een eind aan zijn leven
gemaakt. Waarom? Ik weet het niet. Een jongen
van 'lang leve de lol' en 'gaan met die banaan'.
Een jongen die ook de F-Side groot en bekend
heeft gemaakt; een jongen uit de goede oude
tijd. Een jongen die bij iedereen goed lag. Een
held, want als je zo uit het leven kan stappen
ben je een echte held, al ben ik het niet eens
met zijn beslissing. Deze jongen wil ik bedanken
voor zijn inbreng en ik ben trots dat hij bij mij als
14-jarige achter op de fiets heeft gezeten. Bij
deze ook mijn steunbetuiging aan familie en
naaste vrienden. Op zijn begrafenis bij het lied
'You'll never walk alone', waar ik een ongekend
kippenvel had, gingen bij mij de gedachten terug
naar die oude tijd. Misschien ook omdat op dat
moment zoveel oude jongens aanwezig waren,
met wie ik graag een keer de marathon van rot-
terdam had gelopen en elke feyenoorddebiel de
maas in had willen trappen, juist om te laten zien
dat wij, als we geen verkeerde beslissingen had
den genomen, iedereen en alles de baas kon
den zijn, al kwam wie dan ook met duizend man.
Die gouwe oude tijd. Waar we voor elkaar ston
den, waar we onze klauwen voor elkaar in het
vuur staken, waar we ook wel eens elkaar op de
bek timmerden, denk maar eens aan Volendam-
uit. Twee kregen er ruzie en binnen een poep en
een scheet stond iedereen op elkaar in te ros
sen. Tot het moment dat de ME hier een eind
aan wilde maken. Dat hadden ze dus niet moe
ten doen want binnen diezelfde poep en een
scheet lagen de ME'ers buiten het vak met dikke
builen en zonder helmen, schilden en knuppels.
De overwinning werd gebroederlijk gevierd en
na de wedstrijd nog even herhaald op de Dijk en
in de weilanden van boven Amsterdam. Zo
waren er vele incidenten in tien jaar tijd. Alles
was één. Tot het moment kwam dat pers, jaloe
zie, commercie, drugs en 'wij zijn de beste' zijn
intrede maakte. Politie en Ajax maakten hier
dankbaar gebruik van om de groepsvorming die
je toen kreeg nog meer op te drijven. Dit had
nooit mogen gebeuren maar hier deed je niets
aan.Onze grootste fout toen. Nu we enkele jon
gens van die tijd hebben moeten begraven zien
we in dat die tijd nooit meer terug komt.
(vervolg op bladzijde 33)
32
de ajax ster nr. 27
