1L<
tenminste nog kunnen meezingen.
De wedstrijd was snel gespeeld. Perfect voet-
balweer en een sfeervolle entourage inspireer
den de Ajacieden tot een voetbalshow, althans
in de eerste helft. De tweede helft was letterlijk
slaapverwekkend, maar wij schrokken wakker
van de Ajax-liederen die door de Maccabi
Ajacieden ten gehore werd gebracht. Niet eer
der in de historie zijn we overstemd door buiten
landse Ajacieden, er werd hier geschiedenis
geschreven.
Na een doodgebloede tweede helft, waarin
alleen een drietal voor onze neus zich warmlo-
pende wisselspelers voor enig vermaak zorg
den, klonk tot onze opluchting eindelijk het ver
lossende fluitsignaal. Wie dacht dat de spelers
de meegereisde fans met een slap wuifgebaar-
tje gingen bedanken kwam bedrogen uit.
slapende DAS-redacteur
foto: Mossad
Alleen doelman Grim moest toevallig nog rich
ting supporters lopen om zijn handtasje uit zijn
doel op te halen. Met veel pijn en moeite wist
de goalie een gebaar te maken, waaruit wij na
grondige bestudering van de videoband inder
daad een vaag bedankje uit konden afleiden.
Hier ligt een schone taak voor moraalridder
Wouters. De trainer die terecht de spreekkoren
van de supporters laakte, kan in eigen huis direct
aan de slag met de minstens zo beledigende
arrogantie van zijn selectie. Gelukkig kon dit de
stemming nauwelijks bederven en in een sfeer
volle nazit namen supporters de gebeurtenissen
van de dag nog lang door.
Andere Ajacieden spoedden zich direct na de
wedstrijd naar het strand van Dor, waar zij het
bereiken van de volgende ronde vierden met
een groot kampvuur. Door de verlatenheid en
uitgestrektheid van het strand en de nog steeds
milde temperatuur kregen velen het gevoel dat
ze inderdaad in het beloofde land waren beland.
Ze waren thuis!
Sightseeing
Na een comateuze slaap, we waren tenslotte al
meer dan veertig uur onafgebroken in touw,
moesten er de volgende ochtend knopen wor
den doorgehakt. Wat zouden we de resterende
tijd kunnen doen? De mogelijkheden waren
legio. Het strand, hoe aanlokkelijk het er ook uit
zag, viel direct af. Een wandeling over het water
van het Meer van Tiberias haalde het eveneens
niet, te gewoon. Stenen gooien in de Gaza-
strook en pootje baden in de Jordaan vielen van
wege het tè avontuurlijke karakter ook af.
Uiteindelijk viel de keus op een bezoek aan
Jeruzalem en een zwemtocht in de Dode Zee en
gingen we op weg.
Onderweg passeerden we het door Roever
beoogde hotel waar de spelers zouden moeten
overnachten.
Opeens begrepen we waarom de selectie na
foto: Roever Rent-a-home
afloop van de wedstrijd halsoverkop maakte dat
ze wegkwam en naar Nederland terugvloog.
Jammer, want wij hadden de woedende selectie
graag eens los zien gaan op Arend de Roever
die na een wilde achtervolging ongetwijfeld, hoe
toepasselijk in deze regio, gekruisigd zou wor
den. En de redactie timmert als de beste, dus
als de nood aan de man komt hadden we beslist
24
de ajax ster nr. 27
