dag groeide de buit van J. zienderogen.
Toch werd de stemming behoorlijk gedrukt
door de niet aflatende stroom waarschu
wingen van. bezorgde Londenaren. Zij atten
deerden voortdurend op de gevaarlijke situ
atie bij het stadion en adviseerden om niets
maar dan ook niets zichtbaars van Ajax te
dragen.
Met gemengde gevoelens werd de tocht naar
het stadion ondernomen. Het lag midden in
een woonwijk en zag er imposant uit.
Rondom het stadion heerste een sfeer van
gemoedelijkheid. Slechts een handvol alleen
lopende bobby's met de handen op de rug
liep spiedend rond Mets wees op de aanwe
zigheid van een berucht hooliganleger van
enkele duizenden fans.
Vlak voor het beginsignaal glipten de
onherkenbare Ajax-supporters het bezoe
kersvak op de South Stand van het sta
dion binnen. Een kleine enclave van onge
veer tweehonderd overwegend wat oude
re Ajacieden moest vocaal stand zien te
houden tegen een enorme Engelse over
macht. De volledig ingesloten Ajacieden
werden al snel ontdekt, direct ontstond
een angstaanjagende sfeer. Vanaf de
nabijgelegen middelste staantribune, de
East Stand, op de lange zijde zette het
publiek een zeer duidelijk gearticuleerd
"We'll see you all outside" in, waarbij
nadrukkelijk in de richting van de
Ajacieden werd gewezen. Even later volg
de zowel de East Stand Lower Tier als de
East Stand Upper Tier en ook de fans
onder en naast het Ajax-vakje namen de
song over. Enkele duizenden armen
ondersteunden de gezangen door onheil
spellend naar de Ajacieden te wijzen. De
Amsterdammers verschrompelden lang
zaam maar zeker. Na de rust probeerden
dolgeworden Tottenham-fans het half
gekooide vak te bestormen, maar het
gezag van een handvol bobby's was geluk
kig voldoende om de gemoederen te bed
aren. Voor even, want ook aan de zijkant
werden pogingen gedaan het vak binnen
te dringen. Zelfs het zware traliewerk dat
de fans aan de binnenzijde van het sta
dion van elkaar moest scheiden werd
onderhanden genomen. Zwaar getatoeëer
de Engelse armen testten de duurzaam
heid van het materiaal en dronken mon
den schreeuwden voortdurend zinnen
waarin het woord fuckin' overheerste. De
boodschap was duidelijk, in dit stadion
konden geen grappen worden uitgehaald
en dat gold waarschijnlijk ook voor de
wijde omgeving.
Oog voor de wedstrijd, welke Ajax met 3-0
kansloos verloor, had niemand meer.
Slechts één ding hield de fans bezig en dat
was hoe er heelhuids
uit dit gekken
huis weggeko
men moest wor
den. Ruim voor
tijd verlieten de
F-Siders één
voor één het sta
dion voor een
lange voettocht
naar het metro
station Seven
Sisters. Degenen
die nog niet overtuigd waren, wisten het nu
ook zeker: deze tegenstander was vele
maten te groot. Pas de volgende dag op de
terugreis hervonden de supporters hun bra
nie. Aan boord gingen de remmen weer los,
zeker toen ontdekt werd dat de traditionele
groene doperwten uitstekend als munitie
gebruikt konden worden. Supporter M., een
rotterdammer met de bijnaam Lampofiel
omdat hij te pas en te onpas overal lampen
wist uit te draaien, slaagde erin de scheeps
vlag te strijken en mee te nemen. Strikt
genomen mag een schip zonder vlag niet
aanmeren in een haven, hetgeen het fana
tisme verklaarde waarmee de bemanning
een speurtocht startte. Ook de gealarmeer
de kapitein van het schip ging hoogstper
soonlijk op onderzoek uit. Hjj betrapte
Lampofiel hangend tegen een trapleuning
met de vlag nog in de handen. Na een korte
achtervolging ontsnapte M. door zichzelf in
een toilet op te sluiten. M. probeerde zich
van de vlag te ontdoen door deze in brand
te steken. Hij vergat echter het brandalarm
boven zijn hoofd en werd alsnog gelokali
seerd door de bemanning. Enige tijd later
liep M. rond zonder vlag maar met een
blauw oog, dat hem persoonlijk door de kapi
tein werd toegebracht. Het was de enige
klap die tijdens deze reis zou vallen.
47
