HONDELUL!
Al zolang als er wordt gevoetbald, wordt er
door scheidsrechters slecht gefloten. Bij
iedere voor één van beide clubs nade
lige beslissing is hij de gebeten hond.
De scheids kan het dus nooit goed
doen. Zeker niet bij de altijd kritische
stadionbezoeker die vanaf de tribune
beter ziet. In het begin van de
jaren zeventig raakte in de
Nederlandse voet
balstadions de
kreet 'hi ha hon-
delul' in zwang.
Men sprak er schan-
van. Het voetbal dreig
de naar een nieuw dieptepunt af
te zakken. Bijna dertig jaar later
blijkt dat men toen ongelijk had.
Tegenwoordig krijgen scheids
rechters de ergste ziektes naar
hun hoofd geslingerd alsof het
de normaalste zaak van de
wereld is. Om van een nieuw
dieptepunt te spreken zou
onvoorzichtig zijn, want de dag
dat de scheids na de wedstrijd
wordt opgewacht en afgetuigd
komt steeds dichter bij.
Er is een verschil tussen het 'hi ha
hondelul' van de jaren zeventig en
bijvoorbeeld het 'kankerjol' van de
jaren negentig. Het 'hi ha hondenlul'
klonk ludiek en diende waarschijnlijk
echt om een scheidsrechter op
zijn falen te wijzen. In het
geschreeuw van nu klinkt
veel opgekropte frustratie en agressie door. De
scheidsrechter is een kop van jut die verant
woordelijk wordt gehouden voor alles wat er met
de eigen ploeg mis is. Opvallend is dat er veel
meer toeschouwers zijn die zich tegen de man
in het zwart keren dan die de eigen ploeg aan
moedigen. De smeekbedes van de stadionspea
ker mogen niet baten. Ze hebben zelfs een aver
echts effect en komen daardoor nogal nutteloos
over.
Luinge
nare, nare
man.
Roelof is
woest!
Schelden is prima, is zelfs
nodig om de scheidsrech
ter scherp te houden. Het
gaat om de manier waar
op het gebeurt. De F-Side
heeft altijd bekend
gestaan om zijn originele
liedjes. 'Dick Jol weet de
uitslag al' is daar een
voorbeeld van. Ergens in
de jaren tachtig vergat
een scheidsrechter Ajax
bij een ruime voorsprong
een overduidelijke penal
ty te geven. Niemand
maalde er meer om en
dus werd er, heel leuk 'Hij
krijgt een video' ingezet Zo kan het ook!
(om het nog eens rustig
na te kunnen kijken). De door veel spelers geha
te Roelof Luinge viel ooit in De Meer een
applaus ten deel op het moment dat hij voor de
warming up het veld op kwam. Een week eerder
had hij ten onrechte een doelpunt van feyenoord
afgekeurd (voor zover dat onterecht kan zijn).
Ook een duidelijk geval van humor. Zou het niet
beter zijn het 'kankerjol' en 'hoerenjong' voor
taan achterwege te laten. Wordt er alleen nog
gescholden
met gevoel
voor humor.
Daar is de
F-Side ten
slotte groot
mee gewor
den. Maar
gewoon
weer een
keertje 'hi
ha honde
lul' mag
natuurlijk
ook.
de ajax ster nr. 26
