15
We hadden wel de mogelijkheid om te gaan
mëppen, maar gezien de overmacht kozen we
toch maar voor het hazenpad. Het hoort eigen
lijk wel niet bij Ajax, maar ja. We zijn toen een
stadsbus in gehold, maar de buschauffeur wilde
zich persé aan zijn tijdsschema houden. Hij was
gelukkig wel zo verstandig de deuren dicht te
doen. We waren inmiddels helemaal omsingeld
door Twente-supporters die van plan waren ons
te lynchen. Ze beukten op de ramen, waarvan
er ook een paar in gingen. Opeens stoven ze
alle kanten op. We werden net op tijd ontzet door
een even grote groep Ajax-supporters. Toen zijn
we de bus uitgestapt en hebben we nog even
ons gram gehaald. In de bus had ik wel het
gevoel dat we nu echt een keer gepakt zouden
worden. Dat hoort er nu eenmaal ook bij.
AZ - psv
We gingen vroeger overal naartoe. Als in
Haarlem bijvoorbeeld Den Haag, feyenoord,
Utrecht of psv speelde dan gingen we daar naar
toe. Zo gingen we ook één keer naar AZ - psv.
We zouden eigenlijk naar Groningen - Ajax gaan
voor de beker, op een woensdagmiddag. Er
stonden alleen werklozen en spijbelaars op het
Centraal Station, een mannetje of negentig. Wij
wilden net de trein ingaan toen er één kwam
aanrennen die vertelde dat het was afgekeurd.
Daarna zijn we naar Karpershoek gegaan (toen-
dertijd een bekend afspreekpunt op de Prins
Hendrikkade, red.), ledereen ging naar huis of
had geen zin meer, maar psv speelde 's avonds
tegen AZ in Alkmaar. Uiteindelijk spraken we af
om erheen te gaan met twaalf man. In Alkmaar
liepen we de politie tegen het lijf die wilde weten
wat we gingen doen. Wij zeiden dat we psv-sup-
porters waren en dat we het psv-vak in wilden.
Wij liepen een nog leeg psv-vak in en gingen een
beetje onderin bij het hek staan. Toen kwamen
de supporters van psv, zo'n tweehonderd man
die om ons heen gingen staan en zaten te kij
ken wie wij waren. Wij waren natuurlijk
Amsterdams gekleed en zij begrepen het niet
helemaal. Ze gingen achter ons staan. Om de
psv'ers te jennen begonnen de AZ-supporters
allemaal 'Ajax, Ajax' te zingen. Wij hadden over
al schijt aan dus wij deden gewoon mee. Toen
hebben we wel wat klappen gekregen, maar we
werden al snel door de ME ontzet. Daarna gin
gen we bij de AZ-supporters staan, maar die wil
den niets van ons weten en mijn sjaaltje werd
afgepakt. Later kwamen we toen weer oudere
gasten van Ajax tegen die de boel voor ons heb
ben rechtgezet. Want je laat je niet pakken door
AZ-supporters natuurlijk.
Gehaktballenoorlog
Harcoe was een supporter, een boer die in De
Pijp in een begeleid wonen-project zat. Die
naam hadden we verzonnen vanwege dat pro
gramma van Henk Spaan en Harry Vermeegen.
Die speelden een boerenfamilie na en Harry
Vermeegen was dan Harco. Omdat die jongen
steevast Harcoe zei, werd dat zijn bijnaam. Op
een dag moest hij natuurlijk ook met ons mee
naar een uitwedstrijd. Het werd RKC - Ajax.
Daar had je gehaktballen, die waren keihard,
niet te vreten. Harcoe is toen met een patatbak
je iedereen langs gegaan om geld op te halen.
Hij heeft toen voor misschien wel tweehonderd
gulden gehaktballen gekocht. Die werden door
het hele vak uitgedeeld en toen zijn we de RKC-
supporters gaan bekogelen. Die dingen waren
zo taai dat we na drie kwartier nog over en weer
stonden te gooien.
HSV - Ajax
Met een gabber van me wilde ik altijd al eens
naar een Europese uitwedstrijd. Dat werd de
wedstrijd tegen HSV. Hij werkte bij een familie
bedrijf en had geld geregeld, ik zat nog op school
en had gespaard. We gingen naar de adminis
tratie bij De Meer om kaartjes te halen, maar die
was nog gesloten. Even een bakkie doen in de
kantine op Voorland leek ons het beste idee.
Daar stonden twee gokkasten te lachen en te
zwaaien naar ons. Het begon met een knaak,
daarna een geeltje, een meier. Twee uur later
waren we door al ons geld heen. Al ons spaar
geld hadden we vergokt. Dus we konden wel
weer vertrekken. Bij de administratie zagen we
nog de supporters die inmiddels een kaartje
bemachtigd hadden. Ik had thuis wel een ver
haal, want het was mijn eigen geld, maar hij
werkte in een familiebedrijf en moest het toch
verantwoorden. Hij heeft toen gezegd dat hij
gewoon zou gaan, maar heeft in werkelijkheid
drie dagen bij mij ondergedoken gezeten. Hij
woonde ook nog eens tegenover mij, dus we
konden ons absoluut niet op straat vertonen. Het
is nooit uitgekomen. Op televisie zagen we dat
het een gekkenhuis was. We baalden behoorlijk
dat we er niet bij waren.
Robert houdt het tegenwoordig bij ongeveer
15 wedstrijden per seizoen. Omdat hij tegen
woordig een gezin heeft, neemt hij het
bestaan iets serieuzer dan vroeger, al zegt hij
nog steeds geen nee tegen een leuke uitwed
strijd. Gelukkig maar, want hij is het prototy
pe van onze modelsupporter.
de ajax ster nr. 26
