WHO HOBkh'I FUCK KJ Op een frisse herfstavond voert deze rubriek ons naar de in Amsterdam-Noord gelegen Vogelbuurt. Na een hartelijk welkom en een bakje koffie komt het gesprek al snel op De Meer en op de oude F-Side waar Robert zoals zovelen een onbezorgde jeugd doorbracht. Als we even later in de keuken gaan zitten, het bier uit de koelkast komt en de pitbull des huizes bij één van de redacteuren op schoot komt liggen is de toon gezet voor een avond je herinneringen ophalen. De jonge jaren De eerste wedstrijd die ik mij bewust kan herin neren is Ajax - Haarlem, de terugkeer van Johan Cruijff. Ik was toen een jaar of acht. Vanaf toen ging ik ook regelmatig naar Ajax. Ik ging al vanaf mijn vierde af en toe met mijn vader mee, maar daarvan kan ik me weinig herinneren. Tot een jaar of elf, twaalf ging ik met mijn vader mee. Daarna ging ik met een mannetje of vijf, zes uit De Pijp naar de thuiswedstrij den. De jongens van toen ben ik nooit uit het oog verloren. We gaan inmiddels allemaal in andere groepjes naar Ajax, maar we zien elkaar nog wel, meestal bij Ajax. De Pijp was geen echte Ajax-buurt. Wij waren wel heel fanatiek, maar de andere jongens in de buurt deed het niet zoveel. Wij gingen altijd met tram drie naar Oost, maar het was echt niet zo dat er hele hordes die kant uit gingen. Op F stonden we altijd onder in het vak. Wij waren een tijdje bekend als de Sonja Barend- groep, omdat we daar een keer in de uitzending waren geweest. We hebben daar indertijd nogal domme verhalen zitten vertellen over rellen, wat ons niet door iedereen in dank werd afgenomen. In die tijd kwamen we ook in het honk onder de F-Side. Daar gingen we altijd op vrijdagavond heen om een biertje te drinken. Dat was onze stapavond. Railrunner Reizen naar uitwedstrijden kostte mij vroeger niets. Ik was toen 13, 14 jaar, maar ik leek wel een jochie van tien. Je had toen een railrunner- kaart voor één gulden, daarmee kon je onder begeleiding de hele wereld rond reizen. Samen met nog een jongen uit De Pijp kocht ik zo'n kaartje. Andere jongens kochten een zesmans- kaart voor 21,- en wij reisden dus als het ware onder hun begeleiding. Voor één gulden reisde ik heen en weer naar Twente. Bij het stadion deden we een klein stormloopje en dan kwa men we altijd binnen, want zo'n kleintje als ik lieten ze altijd lopen. Binnen kreeg ik altijd wel wat te drinken en te eten en anders ritselde je wel ergens wat vandaan. Als ik 's ochtends met een tientje van huis ging, kwam ik 's avonds met negen gulden thuis. Ajax heeft mij in die tijd niet veel gekost. En als ik eens wat uithaalde kwam ik er altijd goed vanaf, omdat ik klein van stuk was. Anders lulde Een hele dag pret voor één piek ik me er wel uit of hield me van de domme. Mijn timing was ook goed, ik voelde altijd wel aan wat er ging gebeuren. De oudere jongens van de harde kern wilden vaak niet dat er kleintjes meegingen. Voor Utrecht uit werd er dan bij Station Diemen afgesproken en dan bleef ik met mijn vriendjes een beetje achteraf staan. Als het zover was doken we snel de trein in en gingen we zitten. Er kwam altijd wel een van die oude re jongens door de trein heen lopen die ons dan 12 de ajax ster nr. 26

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 1999 | | pagina 12