»°ZeLp"ers
slager wam
Semsr!«
-Ti
de ajax ster nr. 26
Het is al weer enkele weken geleden dat ons
oog viel op een krantenbericht dat voetballers
in Irak gemarteld worden na een slechte wedstrijd.
De zoon van Saddam Hoessein, ene Uday (ja, dat
is die vent met een hangsnor), zou zich hiermee
bezig hebben gehouden in de hoop dat, wij cite
ren: "zij door een bestraffing zo bang zouden wor
den, dat zij beter zouden gaan spelen".
Wij wijzen deze originele gedachte niet op voor
hand af. Sterker nog, wij begrijpen alle commotie
hierover eigenlijk niet zo goed. Wat is er mis om
duurbetaalde profvoetballers die voor een miljoen-
tje meer al lang niet meer zijn te motiveren, een
extra prikkel te geven om goed te presteren?
Wordt het niet eens tijd dat een club die zichzelf
als trendsettend beschouwt, het voortouw neemt?
Om te voorkomen dat er straks in het wilde weg
wordt gemarteld en er nodeloos slachtoffers gaan
vallen, pleiten wij wel voor enige regelgeving.
Allereerst zullen de grenzen duidelijk vastgesteld
moeten worden. Het is natuurlijk niet de bedoe
ling, althans niet in eerste instantie, om falende
voetballers tot het fatale einde te martelen. Voor
een lichte tot stevige marteling daarentegen zien
wij wel degelijk een breed scala aan mogelijkhe
den. Alle selectiespelers behoren wat ons betreft
tot de potentiële kandidaten.
Naarmate het falen groter wordt mag er langer en
vooral gevarieerder worden gemarteld. Gemiste
penalty's, ongeïnspireerd voetbal, afzwaaiende
hoekschoppen, slappe voorzetten, ziekenhuisbal-
len, mislukte inworpen of het niet groeten van het
publiek; het kunnen allemaal gegronde redenen
zijn om de betreffende speler na afloop van de
wedstrijd direct door te sturen naar een geluid-
dichte kamer ergens in de Arena-catacomben.
De grote vraag is wie de straffen ten uitvoer moet
brengen. Hier wreekt zich de democratische over-
legcultuur van Nederland, waar het domweg aan
ervaring op dit gebied ontbreekt. Misschien dat
Uday bereid kan worden gevonden, om als een
soort omgekeerde ontwikkelingshulp, ons de fijne
kneepjes van het vak bij te brengen.
Er zit helaas niets anders op dan de kennis van
de grond af weer op te bouwen, waarbij wij de
kandidaten bij voorkeur uit het Ajax-milieu zouden
willen rekruteren. Wel vrezen we dat de spoeling
erg dun zal zijn. Voor dit soort impopulaire maat
regelen wordt immers vaak niet thuis gegeven. De
bestuurders van Ajax achten wij volstrekt incapa
bel voor dit soort taken. Zij zullen zich teveel zor
gen maken of het Armani-pak zonder vlekken de
behandeling doorstaat en dat werkt in zekere zin
toch remmend.
Tot de weinige
goede kandi
daten rekenen
wij Jan yj e
Wouters. Zijn
persoonlijkheid en reputatie
als meedogenloze speler maakt hem tot de
meest aangewezen persoon om het martelen per
soonlijk ter hand te nemen. Wij denken dat Jan zijn
elleboog hier niet voor zai omdraaien. Hij zal het
accepteren als onlosmakelijk onderdeel van zijn
functie en zal, loyaal als hij is, zonder schroom de
rekbank op een standje langer zetten.
Bovendien is een trainer bij uitstek geschikt om het
spel van zijn spelers te analyseren en te reduce
ren tot de meest simpele vraagstelling: schuldig of
niet schuldig? Een eenvoudig handgebaar volstaat
om falende spelers kenbaar te maken dat zij nog
even moeten nablijven. Tegenstribbelende spelers
zullen door Arena-bodyguards met zachte drang
naar de afwerkplaats worden geleid, waar de
onvermijdelijke camera's van reality-TV al likke
baardend wachten.
Een speciale rol dichten wij toe aan de publieksju
ry die, naast de Man of the Match, ook de groot
ste schlemiel van de wedstrijd kan aanwijzen. De
meest falende Ajacied wordt linea recta doorge
stuurd naar Ome Jan, die dan al minutenlang
gedachteloos met een gloeiende pook in een
smeulend vuur loopt te prikken.
Ook de scheidsrechters willen wij niet ontzien. Ze
mogen van de daken roepen hoe professioneel ze
wel niet bezig zijn omdat ze toevallig 790 meter in
een Coopertest weten af te leggen, het mag niet
baten. De man in het zwart moet boeten voor een
falend optreden. Zodra de stadionspeaker bekend
heeft gemaakt dat ook de scheids zich na afloop
moet melden bij de slager van de Arena, zullen de
hatelijke gezangen aan zijn adres verschrompelen
tot een serene stilte.
Want het publiek kent zijn klassiekers en heeft, ind
achtig de huiveringwekkende reputatie van Jan
Wouters als speler, weinig hoop op een coulante
behandeling.
Rest nog de vraag wie een falende trainer tot de
orde mag roepen, want het hoeft geen betoog dat
het miserabele spel van de laatste weken niet
alleen aan de spelers kan liggen. Hoelang duurt
een vlucht van Bagdad naar Amsterdam eigenlijk?
10
