<D M cz O U_l O O "O WIJ VAN Elke dag in de file van Purmerend naar Schiphol is geen makkie. Zeker niet voor zo'n ongeduldig type als ondergetekende. Vertwijfeld zoeken naar alternatieven en sluiproutes komt het niet zelden voor dat ik zeker een uur later aankom dan dat ik gewoon achteraan was gesloten. Het spreekwoord van de ezel en die steen gaat in dit soort gevallen zeker niet voor mij op. Het zijn niet alleen maar negatieve geluiden, want alles heeft ook altijd weer een positieve kant. Hoe langer ik in de auto zit, hoe langer ik naar Hilversum 1 kan luisteren. Zo werd ik laatst 's ochtends verrast door een gesprek met Dean Gorré die werd geïnterviewd over zijn vertrek naar Huddersfield Town. Nu hoeven we helemaal geen medelijden te hebben met het gilde der uitgerangeerde (zeer goedbetaalde) profvoetballers, maar hij sloeg toch wel enkele spijkers goed op z'n kop. Doordat hij in het nieuwe seizoen slechts in aanmerking kwam voor een tribuneplaats werd hij door iedereen binnen de Ajax-organisatie gemeden als de pest. Nu zal het in dit soort gevallen zoals altijd wel weer zijn, "waar er twee kijven hebben er twee schuld", maar ik hoor dit soort geluiden de laatste tijd steeds vaker. Voetballers die buiten de boot vallen worden met de nek aangekeken om hen op deze manier het leven zo zuur mogelijk te maken. Opstappen is dan voor hun vaak het enige alternatief. Zoals ik reeds hierboven meldde, hoeven wij geen medelijden te hebben met deze rijkelijk beloonde reserves. Een jaarsalaris dat in veel gevallen bestaat uit zes cijfers voor de komma geeft al min of meer aan dat er toch wel iets van je verwacht wordt. Als er aan die verwachtingen vervolgens niet voldaan wordt, wordt het hakblok al snel uit het vet gehaald. De voorzitter Michael van Praag laat geen mogelijkheid onbenut om aan te geven dat Ajax eigenlijk een grote familie is en dat alles er nog steeds zo knus en kneuterig is. Ik vraag mij af wie er dan in de familie opgenomen worden. In ieder geval niet de supporters (maar daarover een volgende keer), en ook zeker niet de op een zijspoor gerangeerde spelers. Voor wie deze regel mijns inziens wel opgaat zijn de heren die al deze zogenaamde miskopen voor veel geld aantrekken. Van het leger aan duurbetaalde tribunezitters kunnen zonder problemen twee topelftallen samengesteld worden. Kinkladze, Sibon, Vierklau(?), Benni, Gabrich (als ik hem 10 minuten heb zien spelen is het veel) of Ledezma. Het is slechts een greep uit een beerput die vele tientallen miljoenen groot is. De voorzitter (als eindverantwoordelijke), de technisch directeur, de commercieel directeur, het hoofd scouting, om er maar een paar op te noemen, lijken mij toch bij uitstek de personen die hiervoor uit-eindelijk ter verantwoording geroepen dienen te worden. Wellicht heerst er bij Ajax net als de in de nationale politiek de veel voorkomende "sorry cultuur". Afschuwelijke misstappen kunnen door middel van een simpel "sorry" met de mantel der liefde worden bedekt, zonder dat dit verdere gevolgen voor de directbetrokkenen heeft. Ik begrijp goed dat het huishoudboekje van Ajax niet onbegrensd is, maar een eerlijker beleid (spelers kopen per slot van rekening niet zichzelf) ten opzichte van diegenen die het net niet redden, zou niet misstaan. de ajax ster nr. 25 7

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 1999 | | pagina 7