oudere (en van een reusachtige snor
voorziene) supporter Sjoerd
daarentegen had andere
nachtelijke plannen, zoals later zou
blijken
Omdat het zomerseizoen al voorbij
was, viel er die avond niets te
beleven in het Zandvoort van het
zuiden. Eigenlijk leek het meer op
een spookstad. Omdat de groep
Ajacieden zingend door de verlaten
straten marcheerde, hoorden de
kasteleins ze al van een kilometer
afstand aankomen. En dus hadden ze
tijd genoeg om de bordjes "wegens
1 omstandigheden gesloten" voor de
ramen te zetten, de lichten uit te
draaien en de deuren op slot te doen.
Uiteindelijk bleken er alleen nog een
paar oude-mannetjes-kroegen open te
zijn, zodat de slokdarmen in ieder
geval nog een beetje hun nut konden
bewijzen. Veel was er echter niet
aan, en na een uurtje slap gezwets
gingen de meesten een slaapplaats
opzoeken
De niet drinkende en dus
broodnuchtere Rob liep met de
enigszins aangeschoten supporters
Sjoerd en Leo een hotelletje binnen.
Om budgettaire redenen werd besloten
een driepersoons-kamer te boeken, of
eigenlijk een kamertje met drie
in éénpersoons- bedden erin. Een
-■ kwartiertje later lagen van links
-b naar rechts gezien Sjoerd, Leo en Rob
13 te slapen. Althans, dat leek zo. Want
J Rob kon om de een of andere reden de
511 slaap niet vatten. Net toen hij
?r dreigde weg te dommelen, hoorde hij
iemand door het kamertje sluipen. In
het vage maanlicht zag hij door zijn
oogleden Sjoerd in de richting van
het middelste bed sluipen. Tegelijk
hoorde hij fluisteren: "Leo, Leo,
schuif eens even op", waarop Leo
terugfluisterde"Man, lazer op!".
Sjoerd liet zich hierdoor echter
niet weerhouden en ging verder met
"Leo, schuif nou toch eens even op,
we zijn toch vrienden?", waarop Leo
antwoordde met "Ja, dat zijn we, en
sodemieter nu maar op!". Een
nauwelijks nog ademende Rob hoorde
dit gefluisterde gesprek met een
steeds groter wordende angst aan.
Sjoerd zou na zijn blauwtje bij Leo
toch niet naar zijn bed komen? Nadat
Sjoerd nog een paar minuten
tevergeefs had geprobeerd om
toestemming te krijgen het bed met
Leo te delen, draaide hij zich
richting Rob's bed. Deze wist niet
meer hoe hij het had en spande al
zijn spieren om een strijd op leven
en dood met snor remans aan te gaan.
Leo was, aan diens gesnurk te horen,
inmiddels in een diepe slaap
gevallen. Van die kant kon niet veel
steun meer verwacht worden. Sjoerd
nam een moeilijke beslissing. Na een
halve minuut, die voor Rob een half
uur leek, draaide hij zich
uiteindelijk om en liet zich in zijn
eigen bed zakken. Het behoeft geen
nader betoog dat Rob die nacht geen
seconde meer heeft geslapen. Sjoerd
zou zich die nacht immers nog kunnen
bedenken
Epiloog: Een paar weken later
ontmoetten Rob en Sjoerd elkaar weer
bij een thuiswedstrijd van Ajax.
Sjoerd's vraag of Rob de volgende
week gratis met hem mee wilde rijden
naar Roda-Ajax werd door hem met een
kort "nee, dankjewel" beantwoord,
waarna hij zich tot stomme verbazing
van de vragensteller snel uit de
voeten maakte
de ajax ster nr. 25
47
