baldadigheid. Maar we hebben wel wat meer
dingen gedaan. Vanuit eindhoven hebben we
meer dan eens een ruitje eruit getikt, maar dat
deden we wel even beheerster; netjes met een
bank of zo.
I Nederlands elftal
Af en toe ga ik naar de leuke wedstrijden. Dat is
sinds 1988 het geval na de beroemde
vergadering tussen de sides (red. bedoeld
wordt een geheime bijeenkomst in Utrecht
waar de Nederlandse side-supporters een
verbond sloten voor het EK in duitsland). Het
eerste toernooi was meteen het mooiste, dat
was het EK in duitsland, waar we ook weer van
alles meegemaakt hebben.
Bij de finale bijvoorbeeld gingen we 's avonds
weg en scheurden in één keer naar münchen.
waar we 's ochtends om zeven uur bij het
stadion aankwamen. Het was daar zo
ontiegelijk druk, het leek wel of de
wedstrijd over een uur al begon. We
kwamen bekende Ajacieden tegen en
vroegen "jongens hebben jullie een
kaartje?". Nee hoor. Ik kwam zelfs
jongens uit mijn eigen dorp tegen die
nog nooit naar het voetbal waren
geweest. Niemand had een kaartje. Ik
zag het al helemaal fout gaan, want
dat ging natuurlijk nooit. We besloten
om eerst maar even de stad in te
gaan om te eten en te drinken. Toen
kwamen we om ongeveer half elf naar
buiten op dat grote plein, de Marienplatz. We
liepen daar met zijn vieren rond om kaarten te
regelen, toen supporter R. net vertelde dat de
kaarten oranje van kleur waren. Hij had het nog
niet gezegd of er stond een klein vrouwtje voor
mij met haar hand omhoog met zo'n oranje
kaartje. Ik hoefde het alleen nog maar te pakken.
Normaal kijk ik om mij heen of er politie staat en
of het allemaal wel kan, maar dit was een
buitenkansje, dus hup pakken. Daarna was het
wegwezen, want die kerel van haar rent meteen
achter mij aan. Ik liep eerst vast in een steegje,
moest weer terug en toen zat hij vlak achter mij.
Toen ging ik een andere straat in waar veel
politie stond die volgens mij niets gezien
hadden. Maar die kerel ging schreeuwen en toen
werd ik aangehouden. Supporter R. stond
meteen achter mij, ik liet meteen het kaartje
vallen en R. stapte er rustig bovenop en had
daarmee een kaartje. Ik ontkende een kaartje te
hebben gestolen en werd gefouilleerd. Tegen
mijn verwachting in werd ik opgepakt en
belandde samen met zo'n zeventig andere
supporters in de cel. Ik had een proces verbaal
van drie regels, niemand kon iets bewijzen. Ik
dacht dat het wel mee zou vallen en verwachtte
na afloop weer vrij te komen. De volgende dag
moesten we allemaal voorkomen. Er zaten ook
veel van de harde kern van feyenoord met hele
vellen proces- verbaal. Ze waren allemaal
vechtend ten onder gegaan, maar werden met
200 Mark boete allemaal zo vrijgelaten. Toen
kwam ik aan de beurt en mij werd gevraagd of
ik het gedaan had. Ik ontkende en hup, ik kon
meteen blijven. Van de zeventig moesten er
zestien blijven en dat waren allemaal jongens
die erg weinig gedaan hadden of zelfs niets. De
volgende dag moesten we de Stammheim
gevangenis in, met zijn vieren in de cel samen
met een feyenoorder en twee Utrechters. De
koffie was vreselijk slecht en het zure brood was
niet te vreten, 's Middags kreeg ik een advocaat
toegewezen die mij meteen uitschold en zei dat
ik had moeten bekennen. Dan was ik al thuis
geweest, samen met de zestien anderen als die
ook allemaal bekend hadden. Ik nam mij toen
voor om morgenvroeg bij het voorkomen maar
meteen te bekennen. Toch werd het nog even
spannend. De eerste jongens werden vlot
afgehandeld, toen het mijn beurt was. Die
duitsers beweerden met moeilijke gezichten dat
ik ook nog van Blocke F (red. de F-Side)
afkomstig was. Al die ander aanwezige
supporters moesten lachen. Ik was dus van
Blocke F en was dus daar in münchen al
bekend. Uiteindelijk zijn we dinsdagmiddag
vrijgelaten en met de nachttrein naar huis
gekeerd.
Elfstedentocht
In 1985 heb ik de Elfstedentocht uitgereden in
veertien uur en daar ben ik nog steeds trots op.
Ik ben een echte plattelander en de meeste
plattelanders kunnen vrij goed schaatsen. Het
eerst jaar was het nog vrij, er waren 6000 leden
de ajax ster nr. 25
17