een geweldige tijd gevonden en dacht altijd dat
het een kleine persoonlijke ramp zou worden als
we ermee zouden moeten stoppen. Maar het
ging gewoon heel geleidelijk. En op die dag (red.
de beruchte open dag in 1990 waarin grote
vernielingen werden gepleegd) kregen we
weer Ajax en de politie over ons heen en waren
we het zat.
We hadden op het honk een groot plakkaat
opgehangen met een oproep "opvolgers
gezocht", maar niemand heeft zich gemeld. Je
sprak wel andere supporters aan om ze over te
halen, maar niemand wilde. Daar bovenop
kregen we ook nog een alcoholverbod voor alle
wedstrijden. Met deze drie dingen was het op,
klaar. Ik had er al half rekening mee gehouden
en had al geen seizoenkaart voor vak F gekocht.
We zijn toen ook meteen met een groepje op vak
L gaan zitten.
Achteraf gezien kijk ik er positief op terug en vind
het een hele prestatie dat we het netjes rond
gedraaid hebben.
Uitkaart
Het wordt nu weer zo strak aangehaald. Je moet
dit en je moet dat, het is gewoon belachelijk.
Terwijl ik het twee jaar geleden op de
supportersbijeenkomst met Van Praag wel heb
voorgesteld maar dan meer naar het Engelse
voorbeeld. En dan ook meteen van te voren
betalen, dan trek je ook minder mensen en
natuurlijk geen combivervoer. Gewoon vrij
reizen.
Dit seizoen worden er voor alle uitwedstrijden
normale kaarten voor mij geregeld. Ik stap in de
auto en rij er gewoon heen. Ik laat mij er niet van
weerhouden, in principe gaan we alle
wedstrijden en het interesseert me dan niet om
er eventueel wat meer voor te betalen.
I Matten
Ja, waar moet ik mee beginnen? Vroeger was ik
er wel voor in, als het zo uit kwam. Echt
opzoeken deed ik het misschien niet, maar als
het wat massaler was dan stond ik vooraan. Ik
was toch wel iemand die wat ging regelen, wat
ging aanwijzen. Maar op het laatst werd ik toch
een beetje bang dat ik werd opgepakt en toen is
het wel minder geworden. In totaal ben ik zo'n
tien keer opgepakt.
Ergens in de tachtiger jaren hadden we eens
twee keer achter elkaar feyenoord, eerst voor de
beker en later voor de competitie. Bij die
bekerwedstrijd heb ik in totaal zes vechtpartijen
meegemaakt en alles liep goed af. Zo stonden
we met zijn vieren tegen een hek aan naar het
voetbal te kijken, toen er vier feyenoorders vol
met petten en sjaals de trap af kwamen op weg
naar het toilet. Wij keken elkaar aan en vonden
het ook tijd om even naar het toilet te gaan. Wij
zijn naar binnen gegaan er hebben er vreselijk
gerausd en gerost. Sfeerteam lid X. liep er
trouwens toen achter aan om de petjes op te
rapen. Toen iedereen in een hoek lag, stapten
we weer uit het toilet en gingen verder met
voetbal kijken alsof er niets aan de hand was.
Na afloop belandde ik in mijn eentje op het
perron. Daar begon een stelletje feyenoorders
mij toen uit te schelden, zo van Lola dit en Lola
dat. Ik heb er een paar een hijs gegeven. De
spoorwegpolitie keek gewoon toe, maar zag ook
wel dat ik maar in mijn eentje was en liet mij
gaan. Ik ben toen wel gewoon onze trein
ingestapt en realiseerde mij dat ik eigenlijk wel
vreselijk veel geluk had gehad.
Er waren die dag zoveel supporters opgepakt
dat ik besloot om de volgende keer maar
helemaal niets meer te doen en mij rustig te
houden, want anders zou ik wel eens aan de
beurt kunnen komen.
Wapens heb ik zelden meegenomen. Ik had in
Utrecht eens een knuppel bij mij, maar het werd
ontdekt door de politie en toen zat ik alweer vast.
Dat was dus geen succes. Een andere knuppel
die ik ooit een paar wedstrijden meenam had ik
van een feyenoorder afgepakt in rotterdam,
maar verder had ik nooit wat bij mij. Het was
geen erecode, maar vroeger gebeurde dat soort
dingen niet zoveel. En die knuppels en kettingen
zag ik nooit zo zitten, het was een hoop gezeur
om het mee te nemen. Tegenwoordig zoek ik het
niet meer op, ik wil het niet meer.
Johnny van 't Schip
Mijn favoriete speler uit de tijd dat hij voetbalde
omdat hij bij mij uit het dorp kwam. Johnny is in
Canada geboren, maar zijn ouders kwamen bij
ons uit het dorp voordat ze emigreerden. Ik vond
hem altijd een goede voetballer en liet dat ook
altijd merken. Supporters mochten daar altijd
graag de draak mee steken. Als het niet zo goed
ging met Schip dan werd dat op mij
afgereageerd.
Treintje slopen
Dat hebben we wel eens gedaan. In 1972, het
zal nu wel verjaard zijn, heb ik nog een keer in
het bagagerek gehangen en dwars met mijn
voeten het raam eruit getrapt. Achteraf gezien
was dat toch wel erg gevaarlijk, want ik had zo
naar buiten kunnen schieten. Zo gek heb ik dus
nooit meer gedaan. We deden het gewoon uit
16
de ajax ster nr. 25
