tafel gelopen om een handtekening te vragen en met alle geduld krijgen ze die ook, red.) Zie je voetbal als werk? "Ik zie het als werk, maar wel werk met heel veel plezier. Er zijn mensen die het slechter hebben dan ik. Daar denk ik altijd aan. Het is wel zo dat ik de laatste vijf jaar meer van het leven ben gaan genieten naast de voetballerij. De presta ties lijden daar niet onder. Vliegen is nog steeds een hobby van me. Als ze mij jaren geleden als piloot hadden gevraagd dan had ik het wel geweten, ik zou het meteen doen. Nu ben ik te oud, de studie duurt gewoon te lang om dat nog te doen". Je ziet er beter uit dan enkele jaren geleden, zelfs fitter. Voel je dat ook zo? "Ik ben op dit moment niet eens fit. Ik heb last van mijn knie, ook door de zware voorbereiding. Dat heb ik te danken aan Frank Rijkaard die tij dens de wedstrijd van Johan Cruyff (Johan Memorial, red.) ongelukkig tegen mij opbotste. De botsing stelde niks voor, hij had het zelf vol gens mij niet eens in de gaten. Een paar dagen daarna ben ik er al aan geopereerd". Dus het is Rijkaard zijn schuld dat je niet in Oranje staat? Wie weet, wie weet". En wat betreft je basisplaats? "Ik wist wel dat Fred Grim een voorsprong op mij had toen ik hier kwam, dat is mij van tevoren ver teld. Anders had ik natuurlijk niet getekend". Wanneer heeft Ajax jou benaderd om terug te komen? "Ongeveer een maand na de wedstrijd van Johan Cruyff. Het kwam als een verrassing, ik had eigenlijk al mijn plannen gericht op België toen Ajax belde". Wat vind je van het afscheid dat genomen wordt door de F-Side van vertrekkende spe lers en zou het wat voor jou zijn? "Het geeft je kippenvel. Het is ook vrij uniek dat dat zo gedaan wordt. Ik denk alleen al aan Pettersson en de rillingen komen vanzelf. Aan afscheid nemen denk ik nog niet, ik heb tenslot te een contract getekend voor twee jaar. Het spreekt in ieder geval waardering uit voor wat je voor de club en de supporters hebt betekend. Een paar jaar geleden ging het er anders aan toe toen ik vertrok. Het bestuur nam toen niet eens de moeite om mij een hand te geven toen ik op de laatste dag in De Meer mijn spullen op ging halen. Dat is mij erg tegengevallen. Ik was zelfs op vakantie toen ik hoorde dat ik naar psv zou gaan. Van Praag heeft mij niet eens bedankt en gelukgewenst. Alleen Van Gaal heeft nog met mij gesproken en gezegd dat ik van hem niet weg hoefde en dat hij het jammer vond dat ik ging. Pas maanden later heeft Van Praag het gepro beerd goed te maken door mij uit te nodigen op een Ajax-supportersfeest in de omgeving van eindhoven. Ik was daar uitgenodigd. Zodoende heb ik eigenlijk nooit afscheid kunnen nemen van mijn supporters. Er vertrekken wel meer spelers op die manier, denk bijvoorbeeld aan Sonny Silooy, die krijgt ook een paar jaar later de eer die hij verdiend, al is het wat laat. Je kunt ook niets plannen in de voetballerij. Helaas is zo'n mooi afscheid door deze onzekerheid niet voor ieder een weggelegd, al weet ik zeker dat iedereen dat wel zou willen. In de spelersgroep hebben we het er wel eens over". Even heel iets anders: wat vind je van de toe standen rond waterreus bij psvHij moet weg maar gaat niet. "Het verbaast me niets. Bij Roda JC voelde hij zich al verheven boven de rest alleen al omdat hij een Havo-diploma had. Het is een goede keeper, maar als mens had ik problemen met hem. Je zegt toch niet in het openbaar dat er maar drie goede spelers bij psv in het veld lopen? Dan val je je collega's af. Wat dat betreft heeft hij aan Eric Gerets een goede, die heeft een hekel aan men sen die zich anders voordoen dan de rest. Gerets is trouwens een fantastisch sociaal mens, ik heb tenslotte met hem gewerkt in België. Als ze mij zouden zeggen dat ik weg zou moeten, dan had ik al lang weggeweest. Dat is toch een teken dat ze je niet waarderen ondanks dat de supporters je juist wèl waarderen. Maar ja, dat typeert een beetje waterreus". Tot slot: heb je de supporters nog wat te mel den? Ik wil ze bedanken voor alle steun die ik in al die jaren heb mogen ontvangen, ook toen ik bij de rivaal speelde. Dat mag ook niets uitmaken vind ik, het gaat toch om de persoon, om mijn per soon. Daarom zijn het ook mijn supporters". Toen we Stanley verzochten om even te poseren voor een foto bleek dat hij geen Umbro-shirt aan had maar een shirt van zijn sponsor van keeper handschoenen. Hij moest aan Ajax denken zei hij (en aan zijn portemonnee, want het zou hem op een boete komen te staan), zodoende werd er even een shirt 'geleend' die hij na gebruik gelijk mocht houden. Nadat hij ons had bedankt voor dat wij hem konden bedanken namen we afscheid van elkaar. "Sir" Stanley, een heer van stand. Een titel die ook bij hèm past en bij niemand anders. nr. 24 de ajax ster 11

AJAX ARCHIEF

Fanzine De Ajax Ster (1996-2001) | 1999 | | pagina 11