Onze eminente aanvoerder"DANNY BLIND!"
Vanaf het moment dat hij in 1986 bij Ajax binnenkwam is hij eigenlijk nauwelijks meer weg te denken. Een speler
zoals Ajax er soms te weinig heeft. Iemand met een tomeloze inzet en op wiens werklust nooit iets valt aan te
merken. In die dertien seizoenen zag hij complete elftallen komen en weer vertrekken, maar ondanks een aantal
aantrekkelijke aanbiedingen uit het buitenland bleef hij de club trouw. Nadat hij jarenlang gold als een 'stille kracht'
groeide hij uit tot het prototype van een moderne verdediger en de aanvoerder van Ajax. Maar aan alles komt een
eind. Zelfs aan zijn carrière als voetballer bij Ajax. We hebben het natuurlijk over 'onze eminente aanvoerder':
Danny Blind.
Eigenlijk kwam Danny Blind naar Ajax aan de vooravond van het tweede gouden tijdperk. Terwijl Ajax, geleid door
de beginnende coach Johan Cruijff, barstte van getalenteerde jongeren zoals Dennis Bergkamp, Frank Rijkaard en
ene Marco van Basten, werden plotseling twee routiniers binnengehaald. De eerste was Jan Wouters van FC
Utrecht, de tweede was Danny Blind van Sparta. Waar sommigen hun vraagtekens zetten bij deze aankopen kregen
zij het volle vertrouwen van Cruijff. Flet eerste seizoen verliep uiterst spectaculair. Naast de nationale beker wist
Ajax zich voor het eerst in 14 jaar weer eens op het Europese front in de kijker te spelen. Met spectaculair voetbal
werd de finale bereikt tegen Lokomotiv Leipzig die uiteindelijk met 1-0 werd gewonnen. Het was pas het begin van
een periode van pakweg 10 jaar waarin Ajax een ongeëvenaarde prestatie zou leveren door maar liefst vijf finales
te spelen waarvan er drie werden gewonnen. Danny Blind maakte alle successen, nationaal en internationaal, mee
wat hem tot een van de succesvolste spelers van Europa maakt.
Landstitel:
NL Supercup:
Europacup I
1990,'94,'95,'96,'98
1993, '94, '95
1995, 1996 verl. finalist
Beker:
Europese Supercup
Europacup II
1987,'93,'98
1995
1987, 1988 verl. finalist
ERELIJST DANNY BLIND
Wereldbeker
Europacup lil
1995
1992
Toch waren zijn eerste stappen in het Ajax-shirt niet allemaal even gelukkig. Wie weet nog welk drama zich
afspeelde vlak voor de finale tegen Leipzig in 1987. Bij het traditionele partijtje rugby op het strand, de dag voor de
wedstrijd kwam Frank Rijkaard ongelukkig terecht op de knie van Danny Blind. Einde oefening voor Blind.... Het
hele seizoen nauwelijks een minuut gemist en nu vlak voor tijd moeten afhaken.... Een jaar later was er kans op
revanche in de finale tegen Mechelen. Toen na enkele minuten Emmers alleen op het doel af kon gaan was Blind
de enige verdediger die niet stond te slapen en dus aan de noodrem moest trekken. Een rode kaart was het gevolg.
Deze finale duurde voor Blind precies tien minuten langer dan de vorige...
Mede door zijn Europese schorsing die volgde, gebrek aan internationaal succes van Ajax, en het staafincident,
werden nieuwe Europese veroveringen even uitgesteld. Nationaal bleef Ajax echter meespelen. Tot verbazing van
velen bleef Blind zich ontwikkelen tot een steeds completere voetballer die al snel duidelijk maakte dat hij meer in
zijn mars had dan alleen het uitschakelen van een directe tegenstander. Bij afwezigheid van anderen werd ook zo
nu en dan een plaats in het centrum voor hem ingeruimd. In 1990 was hij dan ook één van de drijvende krachten
achter de eerste landstitel van Ajax sinds vijf jaar. Zonder ook maar één competitiewedstrijd te missen speelde hij
week in week uit zijn foutloze wedstrijd. Volgens vele van zijn collega's was hij de meest ondergewaardeerde speler
van dat seizoen. Als dat al zo was zou die waardering niet lang meer op zich laten wachten!
In 1991 kreeg Blind's loopbaan opnieuw een beslissende wending. Leo Beenhakker hield het voor gezien en Louis
van Gaal nam het roer over. Danny Blind werd gebombardeerd tot de speler die leiding moest geven aan de
verdediging en al snel groeide Danny in zijn rol op de 'nummer drie' positie. Datzelfde seizoen bereikte Ajax na
memorabele wedstrijden tegen onder meer Genoa de UEFA-cup finale. Natuurlijk werd Blind herinnerd aan zijn
eerdere niet bijster succesvolle optredens in finales. "Dan speel ik nu in één keer twee finales" was de reactie van
de inmiddels vaste aanvoerder van Ajax. En inderdaad, in twee heroïsche gevechten tegen Torino mocht hij nu wel
de trofee in ontvangst nemen. Waar hij in Turijn volgens Van Gaal de beste man van het veld was sloeg in
Amsterdam het noodlot bijna toe. Bij 0-0 verdween de bal via de voet van Blind tegen de paal buiten het bereik van
Menzo. Maar deze keer hadden "ze daarboven ook een rood-wit shirt aan" zoals de verslaggever uitriep! De
successen regen zich nu aaneen. Onder aanvoering van Blind was Ajax zowel nationaal als internationaal niet
meer te kloppen. In 1995 stond Ajax weer aan de drempel van de hoogste Europese prijs, de Europacup voor
36
