Excuses aan Vanenburg
IllQUftReLUEN TE Koop
Het moet de wedstrijd Ajax-psv in het seizoen '89-'90 geweest zijn. Ik sta met een groep vrienden op vak SS in het
vervallen Olympisch Stadion. De uitslag van de wedstrijd doet er eigenlijk niet zoveel toe. Veel belangrijker is dat
Gerald Vanenburg vanaf die wedstrijd stelselmatig Nederland wordt uitgepest. Aan zijn rijke voetbalkwaliteiten ligt
het niet. Reeds sinds z'n geboorte is Wiel Coerver helemaal gek met 'm. Begin jaren tachtig was hij hèt
voetbalmodel van de Ajax-opleiding. Wie herinnert zich niet de prachtige videoband van een piepjonge Gerald. Eén
van de beelden is dat hij zich met de bal aan zijn voet gekluisterd door een kluwen F-pupillen heen wurmt. Gerald's
vele passeerbewegingen zijn een wellustig oefenobject voor de jeugd. Negentien jaar oud is hij dan. Gerald
Vanenburg, een kinderster begin jaren tachtig. De commercie is dan nog lang niet zo ontwikkeld als nu rondom het
voetbal, van merchandising had geen hond gehoord, maar toch... De jongste international was op zijn hoogtepunt
van zijn populariteit. Vergelijkingen met Cruijff werden gemaakt, totdat Cruijff zelf kwam. We citeren de Meester in
'88: "...daar mist hij de persoonlijkheid voor Gerald Vanenburg is geen leider, daar heeft hij de stem niet voor...".
Europees Kampioen en Europa Cup I winnaar Gerald Vanenburg, op dat moment al spelend voor psv omdat
dezelfde Johan het niet in hem zag zitten, is afgeserveerd. Niet vanwege zijn technische of tactische kwaliteiten
maar omdat hij een Mickey Mouse-stem heeft.
Het is de tiende minuut van de wedstrijd als Gerald aan de bal komt. Er wordt een grapje gemaakt en met de
mensen om me heen begin ik met een hoog piepend stemmetje te praten. Elke keer daarna ook. En dat is vrij veel,
aangezien Gerald op dat moment de leider van psv is met een contract voor 't leven, ledereen in het vak neemt het
over en nog voor de rust beginnen steeds meer mensen rondom ons hetzelfde te doen. Na de rust is het hek van
de dam en ook de harde kern (de beruchte vakken S, T, SS en TT) imiteert het stemgeluid van technicus Gerald.
Naarmate de wedstrijd vordert en de spanning stijgt slaat de vonk over naar de rest van het stadion. Een nieuwe
trend is geboren in Nederland. Tijdens alle wedstrijden die Vanenburg nog afwerkt in Nederland wordt hij bijgestaan
door een hoog piepend geluid dat hem confronteert met zijn stem. Nergens wordt hij nog serieus genomen en als
dan ook nog een blessure hem parten speelt is tevens zijn interlandcarrière over. Tja, van kinderster tot uitgekotste
niet serieus genomen volwassene.
Het is nu bijna tien jaar later. Gerald Vanenburg is de laatste nog spelende Nederlandse Europees Kampioen.
Nadat hij bij psv wegvluchtte in 1994 heeft hij enige seizoenen gespeeld in Japan totdat hij voor even terugkwam
naar Nederland, en speelde bij FC Utrecht, de club uit z'n geboortestad. Opnieuw werd hij uitgehoond door een
kudde supporters die hem nog steeds zien als de man met dat rare stemmetje. Respect was meer op zijn plaats
geweest. Immers, Gerald heeft alles gewonnen en sluit nu zijn rijke carrière af in münchen nadat ook een Frans
avontuur bij Cannes op een teleurstelling uitliep. Bij 1860 münchen zal men niet kunnen begrijpen hoe het mogelijk
is dat een voetbalsierraad als Gerald ooit door Nederland is uitgekotst. De beste speler die ooit voor de volksclub
van münchen speelde is nog immer één van de grote vedettes in de bundesliga. Dankzij hem zijn ze nog in de race
om Europees voetbal. Gerald zal dat niet meer meemaken. Hij beëindigt deze zomer zijn rijke voetbalcarrière. Een
waardiger afscheid in Nederland had hij wel verdiend. Excuses wil ik hem dan ook maken voor het feit dat ook ik
schuldig ben aan het bespoedigen van zijn gedwongen vertrek naar het buitenland. "Solis Sacerdotibus
Ed Ad van Eunen
