februari 1999.
"Eh, hier is iets misgegaanexcuses mompel,
mompel.
"Hoewel ik met gemengde gevoelens terugkijk op mijn
periode bij Ajax, is het de enige Nederlandse club
waarvoor ik zou willen spelen. Als ras-Amsterdammer
zie ik mezelf niet in rotterdam of eindhoven
voetballen".
Tarik Oulida in Het Parool van 2 maart 1999.
"Wij wel, met Ajax tegen Sparta, feyenoord of psv.
Zo'n speler moet gewoon worden gekocht, Arie!"
"Mijn gevoel voor schalke is beter dan het gevoel voor
Ajax. Echt uitleggen kan ik het niet, maar ik ga liever
naar schalke".
Niels Oude Kamphuis in het Haarlems Dagblad
van 27 februari 1999 over zijn aanstaande transfer.
"Ons gevoel voor Tarik Oulida is beter dan het gevoel
voor Oude Kamphuis. Echt uitleggen kunnen we het
niet, maar wij hebben liever Oulida".
"Ze hebben me uitgelachen toen Ajax ging verhuizen.
In De Meer kwamen die kleine jongens binnen om te
trainen, ze konden met de neus door het gaas kijken
en hebben Stanley Menzo en Jari Litmanen
aangeraakt. Nu kennen ze die jongens alleen nog
maar van de televisie. De ziel is er uitgetrokken,
begrijp je."
De onlangs bij Ajax vertrokken Spitz Kohn in het
Haarlems Dagblad van 3 maart 1999.
"Gelijk heb je Spitz. Maar als je er zo over denkt, dan
kun je wel vertrekken bij Ajax. Dat soort mensen kan
Michael van Praag c.s. nou eenmaal niet gebruiken!"
"Maar de mensen die echt iets met Ajax hebben, die
sterven allemaal uit. Er zijn toch bijna geen mensen
meer die iets voor niets doen."
Wederom Spitz Kohn in het Haarlems Dagblad van
3 maart 1999.
"Nu zit je er toch behoorlijk naast, Spitz. Er zijn
tientallen Ajax-supporters die zich vaak belangeloos
voor Ajax inzetten, denk maar eens aan het
sfeerteam, collectanten en iedereen die zijn steentje
aan DAS bijdraagt. En waarschijnlijk vergeten we nu
nog verschillende groeperingen. Het is spijtig, dat
iemand als Spitz Kohn dat niet weet. Want als hij het
niet weet, wie bij Ajax weet dat dan wel? En omdat
niemand bij Ajax dit weet, kunnen ze er ook niet -in de
goede zin- van profiteren. En daardoor blijft de
afstand tussen Ajax en zijn echte supporters (degenen
die belangeloos iets voor hun club willen doen) veel te
groot, met alle nadelen van dien. Denk maar eens aan
die belachelijk hoge kostenpost voor salarissen van
46,2 miljoen gulden op jaarbasis.
"Kennelijk worstelt Van Praag ook zelf met de vraag of
een ander geschikter is om het vertrouwen bij
sponsors en supporters te herstellen."
Johan Derksen in de VI van 3 maart 1999.
"Volgens ons worstelt Van Praag meer met de hierna
volgende uitspraak!"
"Klopt, ik ben nu de baas van Ajax, van Ajax als bedrijf.
Dat is geen vraag, dat is zo."
De inmiddels al iets minder nieuwe Algemeen-
Directeur Frank Kales in de Haagsche Courant van
20 maart 1999.
Tja Michael, dat is even slikken. Dat komt ervan als je
de club Ajax hebt opgeheven en hier een bedrijf van
hebt gemaakt.
Eén troost: Ajax is wat ons betreft geen bedrijf en zal
dat als het aan ons ligt ook nooit worden.
"Immers, wat doet u als u een groot verjaardagsfeest
gaat vieren en van tevoren weet dat er mensen tussen
de gasten zitten die de tent bij u af komen breken?
Nodigt u die dan toch uit?"
Michael van Praag in het Ajax Magazine van april
1999 over de reden waarom Ajax zo weinig
kaartjes krijgt voor uitwedstrijden.
"Wij laten in ieder geval de keuze van het vervoer aan
onze gasten over, vragen geen entree, fouilleren ze
niet bij binnenkomst en laten ze zelf een plaats
uitzoeken. Ook mogen ze blijven staan als ze dat
willen. En als ze hun eigen bier meenemen, nemen
we die niet in beslag. Mocht de feestganger eerder
naar huis willen, dan zullen we dat echt niet met
geweld verhinderen.
En verdraaid, als je je gasten zo behandelt wordt er
helemaal geen tent afgebroken en groeit menig
verjaardagsfeest uit tot één grote happening.
Zou Van Praag zijn verjaardagsgasten behandelen als
hij voorstaat dat Ajax-fans bij uitwedstrijden worden
behandeld, dan zou het wel eens een rustig feestje
kunnen worden."
Michael's partijtje
33